Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ὡσ ἐγὼ σκιρτῶ πάλαι ὅπου ῥοδόπνοα στρώματ’ ἔστι, καὶ λούμενοσ μύροισ ψακαστοῖσ, φησὶν Ἔφιπποσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 30 2:1)
Διοκλῆσ δὲ κολοκύντασ μὲν καλλίστασ γίνεσθαι περὶ Μαγνησίαν, προσέτι τε γογγύλην ὑπερμεγέθη γλυκεῖαν καὶ εὐστόμαχον, ἐν Ἀντιοχείᾳ δὲ σικυόν, ἐν δὲ Σμύρνῃ καὶ Γαλατίᾳ θρίδακα, πήγανον δὲ ἐν Μύροισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 5223)
"τῶν γοῦν ἐν ταῖσ πόλεσιν ἀνθρώπων διὰ τὴν εὐβοσίαν τῆσ χώρασ ἀπὸ τῆσ περὶ τὰ ἀναγκαῖα κακοπαθείασ συνόδουσ νεμόντων πλείονασ, ἐν αἷσ εὐωχοῦντο συνεχῶσ, τοῖσ μὲν γυμνασίοισ ὡσ βαλανείοισ χρώμενοι, ἀλειφόμενοι ἐλαίῳ πολυτελεῖ καὶ μύροισ, τοῖσ δὲ γραμματείοισ οὕτωσ γὰρ ἐκάλουν τὰ κοινὰ τῶν συνδείπνων ὡσ οἰκητηρίοισ ἐνδιαιτώμενοι,6 καὶ τὸ πλεῖον τῆσ ἡμέρασ γαστριζόμενοι ἐν αὐτοῖσ οἴνοισ καὶ βρώμασιν, ὥστε καὶ προσαποφέρειν πολλὰ καὶ καταυλουμένουσ πρὸσ χελωνίδοσ πολυκρότου ψόφον, ὥστε τὰσ πόλεισ ὅλασ τοιούτοισ κελάδοισ συνηχεῖσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:118)
καὶ μύροισ ἐλούετο καὶ ἔφασκεν ὅτι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 63 3:5)
ξανθοῖσ τε μύροισ χρῶτα λιπαίνων, χλανίδασ θ’ ἕλκων, βλαύτασ σύρων, βολβοὺσ τρώγων, τυροὺσ κάπτων, ᾠὰ κολάπτων,1 κήρυκασ ἔδων,2 Χῖον πίνων, καὶ πρὸσ τούτοισ ἐν σκυταρίοισ ῥαπτοῖσι φορῶν Ἐφεσήια γράμματα καλά.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 70 1:2)
ἔθοσ δ’ ἦν Ἀθήνησι καὶ τοὺσ πόδασ τῶν τρυφώντων ἐναλείφειν μύροισ, ὡσ Κηφισόδωροσ μὲν ἐν Τροφωνίῳ φησίν ἔπειτ’ ἀλείφεσθαι τὸ σῶμά μοι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 781)
ἐν θαλάμῳ μαλακῶσ κατακείμενον ἐν δὲ κύκλῳ νιν παρθενικαὶ τρυφεραί,1 χλιδαναὶ μάλα καὶ κατάθρυπτοι, τὸνπόδ’ ἀμαρακίνοισι μύροισ τρίψουσι τὸν ἐμόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 785)
"Ἔφεσόσ γέ τοι πρότερον, φησί,4 τοῖσ μύροισ διέφερεν καὶ μάλιστα ἐν τῷ μεγαλλείῳ,6 νῦν δὲ οὔ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 36 4:29)
ἀλλ’ οἱᾶ νύμφη βασιλὶσ ὠνομασμένη μύροισ μεγαλλείοισ τὸ σῶμ’ ἀλείφεται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 42 3:5)
χρηστέον οὖν, ὦ Κύνουλκε Θεόδωρε, μύροισ παρὰ πότον τοῖσ ἐλάχιστα καροῦν δυναμένοισ, τοῖσ στύφουσιν δὲ καὶ ψύχουσιν ἐπ’ ὀλίγον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 45 2:2)
"ἐν Συρίᾳ ἐν τοῖσ βασιλικοῖσ συμποσίοισ ὅταν τοῖσ εὐωχουμένοισ δοθῶσιν οἱ στέφανοι, εἰσίασίν τινεσ μύρων Βαβυλωνίων ἔχοντεσ ἀσκίδια καὶ πόρρωθεν ἐκ τούτων περιπορευόμενοι τοὺσ μὲν στεφάνουσ τῶν κατακειμένων δροσίζουσι τοῖσ μύροισ, ἄλλο μηδὲν ἔξωθεν παραραίνοντεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 462)
Ἀρχέστρατοσ γοῦν ὁ ὀψοδαίδαλοσ μετὰ τὸ δεῖπνον καὶ τὰσ προπόσεισ καὶ τὸ μύροισ χρήσασθαί φησιν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 592)
ἀεὶ δὲ στεφάνοισι κάρα παρὰ δαῖτα πυκάζου παντοδαποῖσ, οἷσ ἂν γαίασ πέδον ὄλβιον ἀνθῇ, καὶ στακτοῖσι μύροισ ἀγαθοῖσ χαίτην θεράπευε καὶ σμύρναν λίβανόν τε πυρὸσ μαλακὴν ἐπί τέφραν βάλλε πανημέριοσ, Συρίησ εὐώδεα καρπόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 59 1:1)
"εἵπετο δ’ αὐτοῖσ καὶ Νυκτὸσ εἴδωλον καὶ ̔ Ἡμέρασ, Γῆσ τε καὶ Οὐρανοῦ, καὶ Ηοὖσ καὶ Μεσημβρίασ, τε δὲ τῶν χρυσωμάτων καὶ ἀργυρωμάτων πλῆθοσ οὕτωσ ἄν τισ ὑπονοήσειεν ὅσον ἦν ἑνὸσ γὰρ τῶν φίλων Διονυσίου τοῦ ἐπιστολιαγράφου χίλιοι παῖδεσ ἐπόμπευσαν ἀργυρώματα ἔχοντεσ, ὧν οὐδὲν ἐλάττον’ ὁλκὴν εἶχεν δραχμῶν χιλίων, βασιλικοὶ δὲ παῖδεσ παρῆλθον ἑξακόσιοι χρυσώματα ἔχοντεσ, ἔπειτα γυναῖκεσ ἐκ χρυσῶν καλπίδων μύροισ ἔρραινον εἰσ διακοσίασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 19 3:56)
"καὶ οἱ κατὰ τὴν Συρίαν δὲ πάντεσ, φησί, διὰ τὴν τῆσ χώρασ εὐβοσίαν ἀπὸ τῆσ περὶ τἀναγκαῖα κακοπαθείασ συνόδουσ ἔνεμον πλείουσ ἵνα εὐωχοῖντο συνεχῶσ, τοῖσ μὲν γυμνασίοισ ὡσ βαλανείοισ χρώμενοι, ἀλειφόμενοι ἐλαίῳ πολυτελεῖ καὶ μύροισ, τοῖσ δὲ γραμματείοισ ‐ οὕτωσ γὰρ ἐκάλουν τὰ κοινὰ τῶν συνδείπνων ‐ ὡσ οἰκητηρίοισ ἐνδιαιτώμενοι, καὶ τὸ πλεῖον μέροσ τῆσ ἡμέρασ γαστριζόμενοι ἐν αὐτοῖσ οἴνοισ καὶ βρώμασιν, ὥστε καὶ προσαποφέρειν πολλά, καὶ καταυλούμενοι πρὸσ χελωνίδοσ πολυκρότου ψόφουσ, ὥστε τὰσ πόλεισ ὅλασ τοῖσ τοιούτοισ κελάδοισ συνηχεῖσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 46 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION