Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἀπολλόδωροσ δ’ ὁ Ἀθηναῖοσ οὐδ’ ὀνομάζειν τινὰ τῶν παλαιῶν φησιν ἐγκέφαλον καὶ Σοφοκλέα γοῦν ἐν Τραχινίαισ ποιήσαντα τὸν Ἡρακλέα ῥιπτοῦντα τὸν Λίχαν ἐσ θάλασσαν οὐκ ὀνομάσαι ἐγκέφαλον, ἀλλὰ λευκὸν μυελόν, ἐκκλίνοντα τὸ μὴ ὀνομαζόμενον·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 72 1:1)
κόμησ δὲ λευκὸν μυελὸν ἐκραίνει, μέσου κρατὸσ διασπαρέντοσ αἵματόσ θ’ ὁμοῦ, καίτοι τἄλλα διαρρήδην ὀνομάσαντα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 72 1:2)
λευκὸν οὖν ἂν εἰή μυελὸν εἰρηκὼσ Σοφοκλῆσ ποιητικῶσ, Εὐριπίδησ δὲ τὸ τῆσ προσόψεωσ εἰδεχθὲσ καὶ αἰσχρὸν οὐχ αἱρούμενοσ ἐναργῶσ ἐμφανίσαι ἐδήλωσεν ὡσ ἐβούλετο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 72 2:6)
ὁ δὲ τὸν Χείρωνα πεποιηκὼσ τὸν εἰσ Φερεκράτην ἀναφερόμενόν φησιν ἀμυγδάλασ καὶ μῆλα καὶ μιμαίκυλα καὶ μύρτα καὶ σέλινα κἀξ οἴνου βότρυσ καὶ μυελόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 68 3:8)
εἶτ’ εἰσ λοπάδιον ὑποπάσασ ἡδύσματα ἐνθεὶσ τὸ τέμαχοσ, λευκὸν οἶνον ἐπιχέασ ἐπισκεδάσασ τ’ ἔλαιον εἶθ’ ἕψων ποῶ μυελὸν ἀφειδῶσ τ’ ἐπιγανώσασ σιλφίῳ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 86 1:3)
Δύναμισ δὲ τροφῆσ ἀφικνεῖται καὶ ἐσ ὀστέον καὶ πάντα τὰ μέρεα αὐτοῦ, καὶ ἐσ νεῦρον καὶ ἐσ φλέβα καὶ ἐσ ἀρτηρίην καὶ ἐσ μῦν καὶ ἐσ ὑμένα καὶ σάρκα καὶ πιμελὴν καὶ αἷμα καὶ φλέγμα καὶ μυελὸν καὶ ἐγκέφαλον καὶ νωτιαῖον καὶ τὰ ἐντοσθίδια καὶ πάντα τὰ μέρεα αὐτῶν, καὶ δὴ καὶ ἐσ θερμασίην καὶ πνεῦμα καὶ ὑγρασίην.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΤΡΟΦΗΣ, vii.1)
δακρυόεισ δέ τ’ ἄνεισι πάϊσ ἐσ μητέρα χήρην Ἀστυάναξ, ὃσ πρὶν μὲν ἑοῦ ἐπὶ γούνασι πατρὸσ μυελὸν οἰο͂ν ἔδεσκε καὶ οἰῶν πίονα δημόν·
(호메로스, 일리아스, Book 22 44:18)
ἀλλὰ σὺ μὲν πρὸσ δώματ’ ἰὼν μνηστῆρσιν ὁμίλει, ὅπλισσόν τ’ ἠιά καὶ ἄγγεσιν ἄρσον ἅπαντα, οἶνον ἐν ἀμφιφορεῦσι, καὶ ἄλφιτα, μυελὸν ἀνδρῶν, δέρμασιν ἐν πυκινοῖσιν·
(호메로스, 오디세이아, Book 2 26:10)
φήμην δ’ ἐξ οἴκοιο γυνὴ προέηκεν ἀλετρὶσ πλησίον, ἔνθ’ ἄρα οἱ μύλαι ἡάτο ποιμένι λαῶν, τῇσιν δώδεκα πᾶσαι ἐπερρώοντο γυναῖκεσ ἄλφιτα τεύχουσαι καὶ ἀλείατα, μυελὸν ἀνδρῶν.
(호메로스, 오디세이아, Book 20 14:4)
ἀποκρίνων, μειγνὺσ δὲ ἀλλήλοισ σύμμετρα, πανσπερμίαν παντὶ θνητῷ γένει μηχανώμενοσ, τὸν μυελὸν ἐξ αὐτῶν ἀπηργάσατο, καὶ μετὰ ταῦτα δὴ φυτεύων ἐν αὐτῷ κατέδει τὰ τῶν ψυχῶν γένη, σχημάτων τε ὅσα ἔμελλεν αὖ σχήσειν οἱᾶ́ τε καθ’ ἕκαστα εἴδη, τὸν μυελὸν αὐτὸν τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα διῃρεῖτο σχήματα εὐθὺσ ἐν τῇ διανομῇ τῇ κατ’ ἀρχάσ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 366:1)
ὃ δ’ αὖ τὸ λοιπὸν καὶ θνητὸν τῆσ ψυχῆσ ἔμελλε καθέξειν, ἅμα στρογγύλα καὶ προμήκη διῃρεῖτο σχήματα, μυελὸν δὲ πάντα ἐπεφήμισεν, καὶ καθάπερ ἐξ ἀγκυρῶν βαλλόμενοσ ἐκ τούτων πάσησ ψυχῆσ δεσμοὺσ περὶ τοῦτο σύμπαν ἤδη τὸ σῶμα ἡμῶν ἀπηργάζετο, στέγασμα μὲν αὐτῷ πρῶτον συμπηγνὺσ περὶ ὅλον ὀστέινον.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 367:1)
καὶ περὶ τὸν διαυχένιον ἅμα καὶ νωτιαῖον μυελὸν ἐξ αὐτοῦ σφονδύλουσ πλάσασ ὑπέτεινεν οἱο͂ν στρόφιγγασ, ἀρξάμενοσ ἀπὸ τῆσ κεφαλῆσ, διὰ παντὸσ τοῦ κύτουσ.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 370:1)
οἷσ συμπεριλαβὼν ὁ θεὸσ ὀστᾶ καὶ μυελόν, δήσασ πρὸσ ἄλληλα νεύροισ, μετὰ ταῦτα σαρξὶν πάντα αὐτὰ κατεσκίασεν ἄνωθεν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 373:3)
ταύτασ δὲ καθῆκαν παρὰ τὴν ῥάχιν, καὶ τὸν γόνιμον μεταξὺ λαβόντεσ μυελόν, ἵνα οὗτόσ τε ὅτι μάλιστα θάλλοι, καὶ ἐπὶ τἆλλα εὔρουσ ἐντεῦθεν ἅτε ἐπὶ κάταντεσ ἡ ἐπίχυσισ γιγνομένη παρέχοι τὴν ὑδρείαν ὁμαλήν.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 393:1)
τέλοσ δέ, ἐπειδὰν τῶν περὶ τὸν μυελὸν τριγώνων οἱ συναρμοσθέντεσ μηκέτι ἀντέχωσιν δεσμοὶ τῷ πόνῳ διιστάμενοι, μεθιᾶσιν τοὺσ τῆσ ψυχῆσ αὖ δεσμούσ, ἡ δὲ λυθεῖσα κατὰ φύσιν μεθ’ ἡδονῆσ ἐξέπτατο·
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 420:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION