Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Σπᾶται καὶ γλῶσσα· καὶ γὰρ ἥδε μῦσ ἐστι καὶ νεῦρα· εὖτε πρὸσ τὸν οὐρανὸν ἐσ πλάτοσ ὅλη ἡ ξύμφυσισ ἀθρόον ἀφήλατο, καὶ κλόνου πάταγον ἐποίησε.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.134)
ὁ μὲν γὰρ φύσει τοιοῦτοσ οἱο͂σ δεδιέναι πάντα, κἂν ψοφήσῃ μῦσ, θηριώδη δειλίαν δειλόσ, ὃ δὲ τὴν γαλῆν ἐδεδίει διὰ νόσον·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 69:1)
ἄλλοσ διὰ τὸ συμβεβηκόσ, οἱο͂ν ὃ λέγει Πολυκράτησ εἰσ τοὺσ μῦσ, ὅτι ἐβοήθησαν διατραγόντεσ τὰσ νευράσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 24 6:1)
ἴσωσ ἄνωθεν μῦσ ἐνέβαλέ σοί ποθεν.
(아리스토파네스, Wasps, Prologue 5:26)
μῦσ;
(아리스토파네스, Wasps, Prologue 5:27)
ἐγᾦδα τοίνυν τῶν γε πάνυ κατ’ οἰκίαν ἐκεῖνον ὡσ οὕτω ποτ’ ἦν μῦσ καὶ γαλῆ.
(아리스토파네스, Wasps, Episode 1:12)
ὦ σκαιὲ κἀπαίδευτε, Θεογένησ ἔφη τῷ κοπρολόγῳ καὶ ταῦτα λοιδορούμενοσ, μῦσ καὶ γαλᾶσ μέλλεισ λέγειν ἐν ἀνδράσιν;
(아리스토파네스, Wasps, Episode 1:13)
ἔνδοξοι δὲ τορευταὶ Ἀθηνοκλῆσ, Κράτησ, Στρατόνικοσ, Μυρμηκίδησ ὁ Μιλήσιοσ, Καλλικράτησ ὁ Λάκων καὶ Μῦσ, οὗ εἴδομεν σκύφον Ἡρακλεωτικὸν τεχνικῶσ ἔχοντα Ἰλίου ἐντετορευμένην πόρθησιν, ἔχοντα ἐπίγραμμα τόδε·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 191)
ἁλίασ στραβήλου τῆσδε, τέκνον, εἴ τινα δυναίμεθ’ εὑρεῖν ἔτι ὁ Σπεύσιπποσ ἑξῆσ πάλιν ἰδίᾳ καταριθμεῖται κόγχουσ, κτένασ, μῦσ, πίννασ, σωλῆνασ, καὶ ἐν ἄλλῳ μέρει ὄστρεα, λεπάδασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 32 2:1)
πουλυπόδειον, σηπιδάριον, κάραβον, ἀστακόν, ὄστρειον, χήμασ, λεπάδασ, σωλῆνασ, μῦσ, πίννασ, κτένασ ἐκ Μιτυλήνησ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 32 3:8)
"πίνη, ὄστρεον, μῦσ, κτείσ, σωλήν, κόγχη, λεπάσ, τῆθοσ, βάλανοσ, πορευτικὰ δὲ κῆρυξ, πορφύρα, ἡδυπορφύρα, ἐχῖνοσ, στράβηλοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 35 2:1)
"ἐστὶ δ’ ὁ μὲν κτεὶσ τραχυόστρακοσ, ῥαβδωτόσ, τὸ δὲ τῆθοσ ἀράβδωτον, λειόστρακον, ἡ δὲ πίνη λεπτόστομον, τὸ δὲ ὄστρεον παχύστομον, δίθυρον δὲ καὶ τραχυόστρακον, λεπὰσ δὲ μονόθυρον καὶ λειόστρακον, συμφυὲσ δὲ μῦσ, μονοφυὲσ δὲ καὶ λειόστρακον σωλὴν καὶ βάλανοσ, κοινὸν δ’ ἐξ ἀμφοῖν κόγχη.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 35 2:2)
καὶ Ἀρχέστρατοσ δ’ ἐν Γαστρονομίᾳ φησί τοὺσ μῦσ Αἶνοσ ἔχει μεγάλουσ, ὄστρεια δ’ Ἄβυδοσ, τὰσ ἄρκτουσ Πάριον, τοὺσ δὲ κτένασ ἡ Μιτυλήνη·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 44 1:2)
χήμασ, λεπάδασ, σωλῆνασ, μῦσ, πίννασ, κτένασ ἐκ Μηθύμνησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 44 2:4)
τοιοῦτοὶ τινὲσ εἰσιν, ὦ ἑταῖροι, οἱ Οὐλπιάνειοι σοφισταί, οἱ καὶ τὸ μιλιάριον καλούμενον ὑπὸ Ῥωμαίων, τὸ εἰσ θερμοῦ ὕδατοσ κατεργασίαν κατασκευαζόμενον, ἰπνολέβητα ὀνομάζοντεσ, πολλῶν ὀνομάτων ποιηταὶ καὶ πολλοῖσ παρασάγγαισ ὑπερδραμόντεσ τὸν Σικελιώτην Διονύσιον, ὃσ τὴν μὲν παρθένον ἐκάλει μένανδρον, ὅτι μένει τὸν ἄνδρα, καὶ τὸν στῦλον μενεκράτην, ὅτι μένει καὶ κρατεῖ, βαλάντιον δὲ τὸ ἀκόντιον, ὅτι ἐναντίον βάλλεται, καὶ τὰσ τῶν μυῶν διεκδύσεισ μυστήρια ἐκάλει, ὅτι τοὺσ μῦσ τηρεῖ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 541)

SEARCH

MENU NAVIGATION