헬라어 문장 내 검색 Language

ὃσ ἑνὶ μὲν οὐχ ἡταίρησασ καλῶσ γὰρ ἄν σοι εἶχε, πραττόμενοσ δ’ οὐ πολὺ ἀργύριον τὸν βουλόμενον ἀνθρώπων, ὡσ οὗτοι ἴσασιν, ἐπὶ τοῖσ αἰσχίστοισ ἔργοισ ἔζησ, καὶ ταῦτα οὕτω μοχθηρὸσ ὢν τὴν ἰδέαν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 163:2)
τοιοῦτοσ ὁ ἀγαθὸσ καὶ ὁ κατ’ ἀρετὴν φίλοσ, ἐπεὶ ὅ γε μοχθηρὸσ οὐχ εἷσ ἀλλὰ πολλοί, καὶ τῆσ αὐτῆσ ἡμέρασ ἕτεροσ καὶ ἔμπληκτοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 136:6)
ἀγνοεῖ μὲν οὖν πᾶσ ὁ μοχθηρὸσ ἃ δεῖ πράττειν καὶ ὧν ἀφεκτέον, καὶ διὰ τὴν τοιαύτην ἁμαρτίαν ἄδικοι καὶ ὅλωσ κακοὶ γίνονται·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 18:2)
ὅταν δ’ ἐκ προαιρέσεωσ, ἄδικοσ καὶ μοχθηρόσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 113:1)
φαυλότησ γάρ ἐστι μοναρχίασ ἡ τυραννίσ, ὁ δὲ μοχθηρὸσ βασιλεὺσ τύραννοσ γίνεται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 103:2)
ἐὰν δ’ ἀποδέχηται ὡσ ἀγαθόν, γένηται δὲ μοχθηρὸσ καὶ δοκῇ, ἆρ’ ἔτι φιλητέον;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 34:2)
ἀπὸ δὲ τοῦ ἐναντίου ἔνστασισ φέρεται, οἱο͂ν, εἰ τὸ ἐνθύμημα ἦν ὅτι ὁ ἀγαθὸσ ἀνὴρ πάντασ τοὺσ φίλουσ εὖ ποιεῖ, <ὅτι> ἀλλ’ οὐδ’ ὁ μοχθηρὸσ κακῶσ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 25 5:1)
χλαῖναν γὰρ ἀπώλεσ’ ὁ μοχθηρὸσ Φρυγίων ἐρίων διὰ τοῦτον.
(아리스토파네스, Birds, Agon, epirrheme27)
δῆλον ὅτι τοὺσ τρόπουσ τισ οὐ μοχθηρὸσ ἦν, ἔπειτα πλουτῶν οὐκέθ’ ἥδεται φακῇ·
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:1)
ἀλλ̓ ἐγὼ αἰσχύνομαι νὴ τὸν Δία καὶ τοὺσ θεούσ, εἴ τισ τῶν πολιτῶν, οὐ γὰρ δή γε ἡ πόλισ, οὕτω μοχθηρόσ, ὥστε λυπεῖσθαι καὶ φθονεῖν, ἐάν τινα ἴδῃ στοὰν ἢ ἐργαστήριον ᾠκοδομηκότα.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΡΟ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 15:7)
δεῖν οὖν τὴν αὑτῶν αἰτιᾶσθαι φύσιν, μὴ τὴν ἐκείνησ, ὅτι τοιοῦτοι καθεστήκασιν, ὥστε ὁ μὲν ἐνδεῶσ ἔτι πράττων ἄξιοσ εἶναι δοκεῖ βέλτιον ἀπαλλάττειν, ὅτῳ δ̓ ἂν ὑπάρξῃ τὰ παῤ αὐτῆσ ἀγαθά, εὐθὺσ μοχθηρὸσ πέφηνεν.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΤΥΧΗΣ ΤΡΙΤΟΣ. 13:3)
τὸ δὲ πρᾶγμα οὐ τοιοῦτόν ἐστιν ‐ οὐ γὰρ ὁ ἀδελφὸσ οὐδὲ ὁ συγγενὴσ οὐδὲ ὁ ξένοσ πέφυκεν ἀδικεῖν, ἀλλ̓ ὁ μοχθηρὸσ ἄνθρωποσ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΑΠΙΣΤΙΑΣ. 36:7)
Ἆῤ οὗ ὁ δαίμων ἀγαθόσ ἐστι, τοῦτον εὐδαίμονα εἶναι φῄσ, οὗ δὲ μοχθηρόσ, κακοδαίμονα;
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΟΤΙ ΕΥΔΑΙΜΩΝ Ο ΣΟΦΟΣ. 9:3)
Εὐρυκλῆσ μὲν οὖν οὐδὲ ἐν τῇ Λακεδαίμονι παυσάμενοσ εἶναι μοχθηρὸσ ἐπὶ πολλοῖσ ἀδικήμασιν ἀπεστερήθη τῆσ πατρίδοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 16 365:2)
ἀλλὰ γὰρ οὐ τούτουσ ἐπιζητοῦμεν τίνεσ εἰσίν, παρ’ οὓσ ἂν Μένων ἀφικόμενοσ μοχθηρὸσ γένοιτο ‐ οὗτοι μὲν γάρ, εἰ σὺ βούλει, ἔστων οἱ σοφισταί ‐ ἀλλὰ δὴ ἐκείνουσ εἰπὲ ἡμῖν, καὶ τὸν πατρικὸν τόνδε ἑταῖρον εὐεργέτησον φράσασ αὐτῷ παρὰ τίνασ ἀφικόμενοσ ἐν τοσαύτῃ πόλει τὴν ἀρετὴν ἣν νυνδὴ ἐγὼ διῆλθον γένοιτ’ ἂν ἄξιοσ λόγου.
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Μένων 137:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION