헬라어 문장 내 검색 Language

ἡ δημαγωγία γὰρ οὐ πρὸσ μουσικοῦ ἔτ’ ἐστὶν ἀνδρὸσ οὐδὲ χρηστοῦ τοὺσ τρόπουσ, ἀλλ’ εἰσ ἀμαθῆ καὶ βδελυρόν.
(아리스토텔레스, Prologue 5:14)
καὶ κατὰ τὸν λόγον δὲ τὸ συμβεβηκὸσ τοῦ ὅλου πρότερον, οἱο͂ν τὸ μουσικὸν τοῦ μουσικοῦ ἀνθρώπου·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 133:3)
καίτοι οὐκ ἐνδέχεται μουσικὸν εἶναι μὴ ὄντοσ μουσικοῦ τινόσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 134:2)
ἀεὶ γὰρ ἐκ τοῦ δυνάμει ὄντοσ γίγνεται τὸ ἐνεργείᾳ ὂν ὑπὸ ἐνεργείᾳ ὄντοσ, οἱο͂ν ἄνθρωποσ ἐξ ἀνθρώπου, μουσικὸσ ὑπὸ μουσικοῦ, ἀεὶ κινοῦντόσ τινοσ πρώτου·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 85:2)
ἕτεραι γὰρ αἱ ἀπὸ τῶν καλῶν τῶν ἀπὸ τῶν αἰσχρῶν, καὶ οὐκ ἔστιν ἡσθῆναι τὴν τοῦ δικαίου μὴ ὄντα δίκαιον οὐδὲ τὴν τοῦ μουσικοῦ μὴ ὄντα μουσικόν, ὁμοίωσ δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 30:3)
πόθεν γάρ σοι καὶ ὁ τῶν συρβηνέων ἐπῆλθεν χορόσ τίσ τῶν ἀξίων λόγου μέμνηται τοῦ μουσικοῦ τούτου χοροῦ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 11 2:3)
ὥσπερ χορὸν ἴσωσ φαίημεν ἂν μουσικόν, τοῦ κορυφαίου μουσικοῦ ὄντοσ, τῶν δὲ ἄλλων ἐκείνῳ συνεπομένων καὶ μηδὲν παρὰ μέλοσ φθεγγομένων ἢ σμικρὰ καὶ ἀδήλωσ.
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΒΟΡΥΣΘΕΝΙΤΙΚΟΣ ΟΝ ΑΝΕΓΝΩ ΕΝ ΤΗΙ ΠΑΤΡΙΔΙ. 37:2)
καίτοι μουσικὸν μὲν οὐκ ἀδύνατον εἷναι μὴ πράττοντα τὰ τοῦ μουσικοῦ·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ. 15:1)
ἔπειτα Ξάνθου τοῦ Ἀθηναίου μουσικοῦ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. s'. ARKESILAOS 2:2)
" περὶ δὲ τοῦ μουσικοῦ φέρεται καὶ τόδε, ὡσ ὀνειδιζόμενοσ ἐπὶ τῷ μὴ ἐξακουεσθαι εἴποι, "τὸ γὰρ ὄργανον ὑπὲρ ἐμοῦ διαγωνιζόμενον λαλεῖ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. d'. ARXUTAS 4:4)
Μουσικοῦ.
(에픽테토스, Works, book 2, Πρόσ τινα τῶν οὐκ ἠξιωμένων ὑπ’[ερ] αὐτοῦ. 6:3)
ὅτι τὴν μὲν τοῦ τέκτονοσ πρόληψιν πρεσβεύομεν καὶ τὴν τοῦ μουσικοῦ καὶ ὡσαύτωσ τῶν ἄλλων τεχνιτῶν, τὴν τοῦ φιλοσόφου δ’ οὔ, ἀλλ’ ἅτε συγκεχυμένην καὶ ἀδιάρθρωτον ἀπὸ τῶν ἐκτὸσ μόνον κρίνομεν.
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ ταχέωσ ἐπὶ τὸ σχῆμα τῶν φιλοσόφων ἐπιπηδῶντασ. 10:1)
εὐάρμοστον μὲν οὖν, ἅτε μουσικοῦ ὄντοσ τοῦ θεοῦ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 131:2)
οὐδ’ ἂν αὖ περὶ ἀναρμόστου τε καὶ εὐαρμόστου ἐσομένου παιδοτρίβησ ἂν βέλτιον δοξάσειεν μουσικοῦ, ὃ καὶ ἔπειτα αὐτῷ τῷ παιδοτρίβῃ δόξει εὐάρμοστον εἶναι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 222:1)
μὴ φυτεῦσαι εἰσ μηδεμίαν θήρειον φύσιν ἐν τῇ πρώτῃ γενέσει, ἀλλὰ τὴν μὲν πλεῖστα ἰδοῦσαν εἰσ γονὴν ἀνδρὸσ γενησομένου φιλοσόφου ἢ φιλοκάλου ἢ μουσικοῦ τινοσ καὶ ἐρωτικοῦ, τὴν δὲ δευτέραν εἰσ βασιλέωσ ἐννόμου ἢ πολεμικοῦ καὶ ἀρχικοῦ, τρίτην εἰσ πολιτικοῦ ἤ τινοσ οἰκονομικοῦ ἢ χρηματιστικοῦ, τετάρτην εἰσ φιλοπόνου <ἢ> γυμναστικοῦ ἢ περὶ σώματοσ ἰάσίν τινοσ ἐσομένου, πέμπτην μαντικὸν βίον ἤ τινα τελεστικὸν ἕξουσαν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 150:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION