Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μόνωσ γὰρ ἂν οὕτωσ ἀνεκτοὶ γένοιντο.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 344)
λέγεται δὲ τὴν ναῦν, ἣ ἔφερεν αὐτό, ἰλύι τοῦ ποταμοῦ τοῦ Τιβέριοσ ἐνσχεθεῖσαν οὐδεμιᾷ μηχανῇ σαλεύεσθαι, μέχρι, τῶν μάντεων προειπόντων ἕψεσθαι μόνωσ εἰ γυνὴ καθαρεύουσα ξένων ἀνδρῶν ἑλκύσειε, Κλαυδίαν Κόινταν, μοιχείασ ἔγκλημα ἔχουσαν ἔτι ἄκριτον, καὶ δι’ ἀσωτίαν ἐσ αὐτὸ πιθανωτάτην οὖσαν, ἐπιθειάσαι τε πολλὰ περὶ τῆσ ἀναμαρτησίασ, καὶ ἀναδήσασθαι τῇ μίτρᾳ τὸ σκάφοσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 9 2:5)
φθάσομέν τε οὕτωσ αὐτῶν τὰ βουλεύματα μόνωσ, ἐγνωκότων ἡμῖν τῆσ ἐπιούσησ ἡμέρασ ἐπιθέσθαι.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 2:2)
ὧδε γὰρ μόνωσ ἐν στενοῖσ ἐδύνατο.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 4 2:9)
οἵδε μὲν γὰρ παραισθάνονται, καὶ τὰ μὴ παρεόντα ὁρέουσι δῆθεν ὡσ παρεόντα, καὶ τὰ μὴ φαινόμενα ἄλλῳ κατ’ ὄψιν ἰνδάλλεται· οἱ δὲ μαινόμενοι ὁρέουσι μόνωσ ὡσ χρὴ ὁρῆν· οὐ γιγνώσκουσι δὲ περὶ αὐτέων ὡσ χρὴ γιγνώσκειν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.80)
οὐ γὰρ ἐξαρκέσει Συρακοσίοισ, εἴ γε μηδὲν πεπόνθασιν, ἀλλὰ τοῦτο μὲν τῇ τύχῃ καὶ Λακεδαιμονίοισ λογιοῦνται τοῖσ ἀφῃρημένοισ, ἡμᾶσ δὲ ἐχθροὺσ μὲν ὁμοίωσ ὥσπερ ἂν εἰ παρεστησάμεθα αὐτοὺσ, δυνατὸν δ’ εἶναι νῦν μόνωσ ἀμύνασθαι, κρινοῦσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 11:10)
εἰ δ’ ἐστὶν ὁμοῦ τό τε ἄγειν καὶ τὸ βέλτιον, εἰ μὲν ἐκεῖνο βέλτιον, ἐκείνωσ ἄγειν ἐστὶν, εἰ δ’ οὕτω μόνωσ ἄγειν συμβαίνει, τοῦτο βέλτιον.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 6:1)
οὕτω γὰρ μόνωσ ἂν ἀποδειχθείη πρὸσ τὸν φάσκοντα ἐνδέχεσθαι τὰσ ἀντικειμένασ φάσεισ ἀληθεύεσθαι κατὰ τοῦ αὐτοῦ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 61:2)
οὕτω γὰρ μόνωσ ἐνδέχεται τὴν τῶν πλανήτων φορὰν ἅπαντα ποιεῖσθαι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 12 104:1)
τὸ τὸ τέλοσ εἶναι πλοῦτον οὕτω γὰρ καὶ διαμένειν ἀναγκαῖον μόνωσ τήν τε φυλακὴν καὶ τὴν τρυφήν, καὶ τὸ τῷ πλήθει μηδὲν πιστεύειν διὸ καὶ τὴν παραίρεσιν ποιοῦνται τῶν ὅπλων, καὶ τὸ κακοῦν τὸν ὄχλον καὶ τὸ ἐκ τοῦ ἄστεωσ ἀπελαύνειν καὶ διοικίζειν ἀμφοτέρων κοινόν, καὶ τῆσ ὀλιγαρχίασ καὶ τῆσ τυραννίδοσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 224:1)
"Ἀττικοὶ δὲ μόνωσ καλοῦσιν αὐτὴν κολοκύντην.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 5229)
μόνωσ γὰρ οὕτωσ ᾠήθη ὧν ἤλπιζεν μὴ διαμαρτεῖν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 7 2:2)
Ὄστρεια δὲ μόνωσ οὕτωσ ἔλεγον οἱ ἀρχαῖοι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 44 2:5)
"ζητῶ δὲ καὶ εἰ δούλων πλῆθόσ τινεσ ἐκέκτηντο ὥσπερ καὶ οἱ νῦν καὶ εἰ τὸ τήγανον εἴρηται καὶ μὴ μόνωσ τάγηνον, καὶ μὴ πάντα πίνωμεν ἢ καὶ ἐσθίωμεν ὥσπερ οἱ διὰ τὴν γαστέρα παράσιτοι ὀνομαζόμενοι ἢ κόλακεσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 135)
οἶδα γὰρ καὶ οὕτωσ λεγόμενον κωλεὸν ἀρσενικῶσ καὶ οὐχ, ὡσ οἱ ἡμεδαποὶ Ἀθηναῖοι, μόνωσ θηλυκῶσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9 1:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION