Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δὲ μὴ ἐξ αὐτῶν ἀλλ’ ἐκ τῶν ἐν τῷ ἀριθμῷ, οἱο͂ν ἐν τῇ μυριάδι, πῶσ ἔχουσιν αἱ μονάδεσ;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 217:1)
ἔτι αἱ μονάδεσ αἱ ἐν τῇ δυάδι ἑκατέρα ἔκ τινοσ προτέρασ δυάδοσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 219:2)
ἔτι δὲ πρὸσ τοῖσ εἰρημένοισ, εἴπερ εἰσὶν αἱ μονάδεσ διάφοροι, ἐχρῆν οὕτω λέγειν ὥσπερ καὶ ὅσοι τὰ στοιχεῖα τέτταρα ἢ δύο λέγουσιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 221:2)
δέ, εἰ μέν τισ μὴ θήσεται εἶναί τινα οὐσίαν τὸ ἓν καὶ τὸ ὄν, μηδὲ τῶν ἄλλων εἶναι τῶν καθόλου μηθέν ταῦτα γάρ ἐστι καθόλου μάλιστα πάντων, εἰ δὲ μὴ ἔστι τι ἓν αὐτὸ μηδ’ αὐτὸ ὄν, σχολῇ τῶν γε ἄλλων τι ἂν εἰή παρὰ τὰ λεγόμενα καθ’ ἕκαστα, ἔτι δὲ μὴ ὄντοσ τοῦ ἑνὸσ οὐσίασ, δῆλον ὅτι οὐδ’ ἂν ἀριθμὸσ εἰή ὡσ κεχωρισμένη τισ φύσισ τῶν ὄντων ὁ μὲν γὰρ ἀριθμὸσ μονάδεσ, ἡ δὲ μονὰσ ὅπερ ἕν τί ἐστιν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 3 130:1)
πᾶσ οὗτοσ ὁ ἀριθμόσ, πᾶσαι αὗται αἱ μονάδεσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 244:1)
ἑξῆσ δὲ οὗ μετὰ τὴν ἀρχὴν ὄντοσ, θέσει ἢ εἴδει ἢ ἄλλωσ πωσ ἀφορισθέντοσ, μηθὲν μεταξύ ἐστι τῶν ἐν ταὐτῷ γένει καὶ οὗ ἐφεξῆσ ἐστίν, οἱο͂ν γραμμαὶ γραμμῆσ ἢ μονάδεσ μονάδοσ ἢ οἰκίασ οἰκία ἄλλο δ’ οὐθὲν κωλύει μεταξὺ εἶναι.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 201:2)
παρ’ ἑκάστασ γὰρ τὰσ στιγμὰσ ἕτεραι ἔσονται μονάδεσ, καὶ παρ’ ἕκαστα τὰ ὄντα, <τὰ> αἰσθητά, εἶτα τὰ νοητά, ὥστ’ ἔσται γένη τῶν μαθηματικῶν ἀριθμῶν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 21:3)
ἢ τὰσ μὲν συμβλητὰσ τὰσ δὲ μή οἱο͂ν εἰ ἔστι μετὰ τὸ ἓν πρώτη ἡ δυάσ, ἔπειτα ἡ τριὰσ καὶ οὕτω δὴ ὁ ἄλλοσ ἀριθμόσ, εἰσὶ δὲ συμβληταὶ αἱ ἐν ἑκάστῳ ἀριθμῷ μονάδεσ, οἱο͂ν αἱ ἐν τῇ δυάδι τῇ πρώτῃ αὑταῖσ, καὶ αἱ ἐν τῇ τριάδι τῇ πρώτῃ αὑταῖσ, καὶ οὕτω δὴ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἀριθμῶν·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 88:1)
πρῶτον μὲν οὖν σκεπτέον εἰ συμβληταὶ αἱ μονάδεσ ἢ ἀσύμβλητοι, καὶ εἰ ἀσύμβλητοι, ποτέρωσ ὧνπερ διείλομεν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 102:1)
εἰ μὲν οὖν πᾶσαι συμβληταὶ καὶ ἀδιάφοροι αἱ μονάδεσ, ὁ μαθηματικὸσ γίγνεται ἀριθμὸσ καὶ εἷσ μόνοσ, καὶ τὰσ ἰδέασ οὐκ ἐνδέχεται εἶναι τοὺσ ἀριθμούσ ποῖοσ γὰρ ἔσται ἀριθμὸσ αὐτὸ ἄνθρωποσ ἢ ζῷον ἢ ἄλλο ὁτιοῦν τῶν εἰδῶν;
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 105:1)
οὐ γὰρ ἔσται ἡ δυὰσ πρώτη ἐκ τοῦ ἑνὸσ καὶ τῆσ ἀορίστου δυάδοσ, ἔπειτα οἱ ἑξῆσ ἀριθμοί, ὡσ λέγεται δυάσ, τριάσ, τετράσ ‐ ἅμα γὰρ αἱ ἐν τῇ δυάδι τῇ πρώτῃ μονάδεσ γεννῶνται, εἴτε ὥσπερ ὁ πρῶτοσ εἰπὼν ἐξ ἀνίσων ἰσασθέντων γὰρ ἐγένοντο εἴτε ἄλλωσ ‐ , ἐπεὶ εἰ ἔσται ἡ ἑτέρα μονὰσ τῆσ ἑτέρασ προτέρα, καὶ τῆσ δυάδοσ τῆσ ἐκ τούτων ἔσται προτέρα·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 108:2)
ὥστε πρότεραι ἂν εἰε͂ν αἱ μονάδεσ ἢ οἱ ἀριθμοὶ ἐξ ὧν λέγονται, οἱο͂ν ἐν τῇ δυάδι τρίτη μονὰσ ἔσται πρὶν τὰ τρία εἶναι, καὶ ἐν τῇ τριάδι τετάρτη καὶ ἡ πέμπτη πρὶν τοὺσ ἀριθμοὺσ τούτουσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 111:1)
φανερὸν δὲ καὶ ὅτι οὐκ ἐνδέχεται, εἰ ἀσύμβλητοι πᾶσαι αἱ μονάδεσ, δυάδα εἶναι αὐτὴν καὶ τριάδα καὶ οὕτω τοὺσ ἄλλουσ ἀριθμούσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 116:1)
ἄν τε γὰρ ὦσιν ἀδιάφοροι αἱ μονάδεσ ἄν τε διαφέρουσαι ἑκάστη ἑκάστησ, ἀνάγκη ἀριθμεῖσθαι τὸν ἀριθμὸν κατὰ πρόσθεσιν, οἱο͂ν τὴν δυάδα πρὸσ τῷ ἑνὶ ἄλλου ἑνὸσ προστεθέντοσ, καὶ τὴν τριάδα ἄλλου ἑνὸσ πρὸσ τοῖσ δυσὶ προστεθέντοσ, καὶ τὴν τετράδα ὡσαύτωσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 116:2)
εἰ μὲν οὖν διάφοροι αἱ μονάδεσ ὁποιαιοῦν ὁποιαισοῦν, ταῦτα καὶ τοιαῦθ’ ἕτερα συμβαίνει ἐξ ἀνάγκησ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 13 122:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION