Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὴν γὰρ γυναῖκα ἐφ’ ᾗ ἂν ἁλῷ μοιχόσ, οὐκ ἐᾷ κοσμεῖσθαι, οὐδὲ εἰσ τὰ δημοτελῆ ἱερὰ εἰσιέναι, ἵνα μὴ τὰσ ἀναμαρτήτουσ τῶν γυναικῶν ἀναμειγνυμένη διαφθείρῃ·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 1832)
οἱο͂ν μοιχὸσ οὐ τῷ μᾶλλον ἢ δεῖ πρὸσ τὰσ γαμετὰσ πλησιάζειν οὐ γὰρ ἐστίν, ἀλλὰ μοχθηρία τισ αὐτὴ δὴ ἐστίν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 71:1)
ἐπεὶ δ’ ἔστιν ἀδικοῦντα μήπω ἄδικον εἶναι, ὁ ποῖα ἀδικήματα ἀδικῶν ἤδη ἄδικόσ ἐστιν ἑκάστην ἀδικίαν, οἱο͂ν κλέπτησ ἢ μοιχὸσ ἢ λῃστήσ;
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 85:1)
ἀδικεῖ μὲν οὖν, ἄδικοσ δ’ οὐκ ἔστιν, οἱο͂ν οὐ κλέπτησ, ἔκλεψε δέ, οὐδὲ μοιχόσ, ἐμοίχευσε δέ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 86:1)
καὶ ἐπεὶ καλλωπιστὴσ καὶ νύκτωρ πλανᾶται, μοιχόσ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 24 7:4)
ἄλλοσ, εἰ ἄλλοι ἐμπεριλαμβάνονται οὓσ ὁμολογοῦσιν μὴ ἐνόχουσ εἶναι τῇ διαβολῇ, οἱο͂ν εἰ, ὅτι καθάριοσ, ὁ <δεῖνα> μοιχόσ, καὶ ὁ δεῖνα ἄρα.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 15 5:1)
μοιχὸσ γὰρ ἢν τύχῃσ ἁλούσ, τάδ’ ἀντερεῖσ πρὸσ αὐτόν, ὡσ οὐδὲν ἠδίκηκασ·
(아리스토파네스, Clouds, Agon, antepirrheme 1:14)
οὐκ ἔστιν οὐδεὶσ οὔτε μοιχὸσ οὔτ’ ἀνήρ ‐ οὐκ ἔστιν οὐδεὶσ οὔτε μοιχὸσ οὔτ’ ἀνήρ ‐ ὅστισ πρὸσ ἐμὲ πρόσεισιν ἐστυκώσ.
(아리스토파네스, Lysistrata, Prologue 5:34)
ὁ δ’ ἁλούσ γε μοιχὸσ διὰ σέ που παρατίλλεται.
(아리스토파네스, Plutus, Prologue 3:60)
εὔχεσθε τοῖσ θεοῖσι τοῖσ Ὀλυμπίοισ καὶ ταῖσ Ὀλυμπίαισι καὶ τοῖσ Πυθίοισ καὶ ταῖσι Πυθίαισι καὶ τοῖσ Δηλίοισ καὶ ταῖσι Δηλίαισι τοῖσ <τ’> ἄλλοισ θεοῖσ, εἴ τισ ἐπιβουλεύει τι τῷ δήμῳ κακὸν τῷ τῶν γυναικῶν ἢ ’πικηρυκεύεται Εὐριπίδῃ Μήδοισ <τ’> ἐπὶ βλάβῃ τινὶ τῇ τῶν γυναικῶν, ἢ τυραννεῖν ἐπινοεῖ ἢ τὸν τύραννον συγκατάγειν, ἢ παιδίον ὑποβαλλομένησ κατεῖπεν, ἢ δούλη τινὸσ προαγωγὸσ οὖσ’ ἐνετρύλλισεν τῷ δεσπότῃ ἢ πεμπομένη τισ ἀγγελίασ ψευδεῖσ φέρει, ἢ μοιχὸσ εἴ τισ ἐξαπατᾷ ψευδῆ λέγων καὶ μὴ δίδωσιν ἃν ὑπόσχηταί ποτε, ἢ δῶρά τισ δίδωσι μοιχῷ γραῦσ γυνή, ἢ καὶ δέχεται προδιδοῦσ’ ἑταίρα τὸν φίλον, κεἴ τισ κάπηλοσ ἢ καπηλὶσ τοῦ χοῶσ ἢ τῶν κοτυλῶν τὸ νόμισμα διαλυμαίνεται, κακῶσ ἀπολέσθαι τοῦτον αὐτὸν κᾠκίαν ἀρᾶσθε, ταῖσ δ’ ἄλλαισιν ὑμῖν τοὺσ θεοὺσ εὔχεσθε πάσαισ πολλὰ δοῦναι κἀγαθά.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Parodos, lyric 1:1)
ὥστ’ εὐθὺσ εἰσιόντεσ ἀπὸ τῶν ἰκρίων ὑποβλέπουσ’ ἡμᾶσ σκοποῦνταί τ’ εὐθέωσ μὴ μοιχὸσ ἔνδον ᾖ τισ ἀποκεκρυμμένοσ.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Lyric-Scene16)
πάσαισ γυναιξὶν ἐξ ἑνὸσ γέ του τρόπου ὥσπερ παροψὶσ μοιχὸσ ἐσκευασμένοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 3 2:6)
πάσαισ γυναιξὶν ἐξ ἑνὸσ γέ του τρόπου ὥσπερ παροψὶσ μοιχὸσ ἐσκευασμένοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 5 4:1)
ἐὰν δὲ δόξῃ μοιχὸσ εἶναι, παραδοῦναι αὐτὸν κελεύει τοὺσ ἐγγυητὰσ τῷ ἑλόντι, ἐπὶ δὲ τοῦ δικαστηρίου ἄνευ ἐγχειριδίου χρῆσθαι ὅ τι ἂν βουληθῇ, ὡσ μοιχῷ ὄντι.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 101:2)
κατὰ δὴ τοῦτον τὸν νόμον γράφεται αὐτὸν ὁ Ἐπαίνετοσ, καὶ ὡμολόγει μὲν χρῆσθαι τῇ ἀνθρώπῳ, οὐ μέντοι μοιχόσ γε εἶναι·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Κατὰ Νεαίρας 102:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION