Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εὐφημίᾳ δὲ ὅταν τὰ δυσχερῆ μὴ παραλείποντεσ ἐπὶ τὸ εὐφημότερον ταῦτα ἐξηγησώμεθα, οἱο͂ν εἰ τὸν Ἀλέξανδρον ἐπαινοῦντεσ τὴν τῆσ Ἑλένησ ἁρπαγὴν λέγοιμεν οὐκ ἀδίκημα οὐδὲ μοιχείαν οὐδὲ ἁμάρτημά τι περὶ τὸν Μενέλαον τὸν ξένον γενόμενον, ἀλλ’ ὡσ τοῦ Διὸσ ἐπεθύμησε κηδεστὴσ γενέσθαι, καὶ πάλιν ἐπὶ τῆσ Ἑλένησ, ὡσ οὐχ ἥμαρτε καταλιποῦσα τὸν ἄνδρα καὶ τὴν θυγατέρα καὶ τὸν οἶκον, ἀλλ’ ὡσ ἔνδοξοσ γενέσθαι ἐσπούδαζε.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ κολάσεωσ λόγου. 11:10)
διαφέρει δὲ τοῖσ νεωστὶ κεκτημένοισ καὶ τοῖσ πάλαι τὰ ἤθη τῷ ἅπαντα μᾶλλον καὶ φαυλότερα τὰ κακὰ ἔχειν τοὺσ νεοπλούτουσ ὥσπερ γὰρ ἀπαιδευσία πλούτου ἐστὶ τὸ νεόπλουτον εἶναι, καὶ ἀδικήματα ἀδικοῦσιν οὐ κακουργικά, ἀλλὰ τὰ μὲν ὑβριστικὰ τὰ δὲ ἀκρατευτικά, οἱο͂ν εἰσ αἰκίαν καὶ μοιχείαν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 16 4:1)
καὶ ὁ Σοφοκλῆσ ἀκούσασ ἐποίησεν εἰσ αὐτὸν τὸ τοιοῦτον ἐπίγραμμα, χρησάμενοσ τῷ περὶ τοῦ Ἡλίου καὶ Βορέου λόγῳ, καί τι πρὸσ μοιχείαν αὐτοῦ παραινιττόμενοσ ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 82 2:1)
ἢ γυναῖκα μὲν οὐδεὶσ ἂν ὑπομείνειε χρηστὸσ ὢν διὰ μοιχείαν λαβεῖν, ὅτι τὸν πρότερον ἔχοντα ἠδίκησε·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΡΟΔΙΑΚΟΣ. 55:3)
διαλυθέντοσ δὲ τοῦ πότου καὶ πρὸσ τὴν σκηνὴν ἀπιόντων ἐλοιδόρησεν ὁ Λυκίσκοσ τὸν Ἀρχάγαθον εἰσ τὴν τῆσ μητρυιᾶσ μοιχείαν·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 33 5:1)
ἡ δὲ Λουκρητία διὰ τὸ παράδοξον ἐκπλαγὴσ γενομένη, καὶ φοβηθεῖσα μήποτε ταῖσ ἀληθείαισ δόξῃ διὰ τὴν μοιχείαν ἀνῃρῆσθαι,τότε μὲν ἡσυχίαν ἔσχεν·
(디오도로스 시켈로스, Library, fragmenta libri x, chapter 20 5:1)
Μοιχείαν μὲν εἰσ τὸ παντελὲσ ἀπεῖπε νομίσασ εὔδαιμον τὸ περὶ τοὺσ γάμουσ ὑγιαίνειν τοὺσ ἄνδρασ, καὶ ταῖσ τε πόλεσι καὶ τοῖσ οἴκοισ συμφέρειν τὸ τοὺσ παῖδασ εἶναι γνησίουσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 352:1)
παρασίτου μέντοι οὐδεὶσ ἔχοι κατηγορῆσαι μοιχείαν ἢ βίαν ἢ ἁρπαγὴν ἢ ἄλλο τι ἀδίκημα ἁπλῶσ·
(루키아노스, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 56:1)
Οὐδέπω, ἀλλὰ ξυγκαλέσασ τοὺσ θεοὺσ ἐπιδείκνυται τὴν μοιχείαν αὐτοῖσ·
(루키아노스, Dialogi deorum, Ἀπόλλων, Ἑρμῆσ. 3:3)
ὀξὺν ἡ κακία διὰ τῆσ ἐξουσίασ δρόμον ἔχουσα πᾶν πάθοσ ἐξωθεῖ, ποιοῦσα τὴν ὀργὴν φόνον τὸν ἔρωτα μοιχείαν τὴν πλεονεξίαν δήμευσιν.
(플루타르코스, Ad principem ineruditum, chapter, section 6 3:2)
ἐγράψατο μὲν οὖν τὸν Κλώδιον εἷσ τῶν δημάρχων ἀσεβείασ, καὶ συνέστησαν ἐπ’ αὐτὸν οἱ δυνατώτατοι τῶν ἀπὸ τῆσ βουλῆσ, ἄλλασ τε δεινὰσ ἀσελγείασ καταμαρτυροῦντεσ καὶ μοιχείαν ἀδελφῆσ, ἣ Λευκούλλῳ συνῳκήκει.
(플루타르코스, Caesar, chapter 10 5:1)
ὁ δὲ μοιχείαν ἐνεκάλει·
(플루타르코스, Caius Marius, chapter 38 3:4)
ὁ μέντοι Καῖσαρ οὐ κατεμαρτύρησε κληθεὶσ ἐπὶ τὸν Κλώδιον, οὐδ’ ἔφη μοιχείαν κατεγνωκέναι τῆσ γυναικόσ, ἀφεικέναι δ’ αὐτὴν ὅτι τὸν Καίσαροσ ἔδει γάμον οὐ πράξεωσ αἰσχρᾶσ μόνον, ἀλλὰ καί φήμησ καθαρὸν εἶναι.
(플루타르코스, Cicero, chapter 29 7:1)
διὸ γάμον μέν τινοσ ἢ θυσίαν ἢ προπομπὴν διεξιόντοσ ἀμελὴσ ὁ πολυπράγμων καὶ ῥᾴθυμοσ ἀκροατήσ ἐστι, καὶ προακηκοέναι τὰ πλεῖστά φησι καὶ κελεύει ταῦτα συντέμνειν καὶ παρέρχεσθαι τὸν διηγούμενον ἂν δ’ ἢ φθοράν τισ παρθένου παρακαθήμενοσ ἢ μοιχείαν γυναικὸσ ἢ δίκησ παρασκευὴν ἢ στάσιν ἀδελφῶν διηγῆται, οὔτε νυστάζει οὔτ’ ἀσχολεῖται ἄλλα τε δίζηται ἐπέων παρὰ τ’ οὐάτα βάλλει.
(플루타르코스, De curiositate, section 63)
ἂν δ’ ἢ φθοράν τισ παρθένου παρακαθήμενοσ ἢ μοιχείαν γυναικὸσ ἢ δίκησ παρασκευὴν ἢ στάσιν ἀδελφῶν διηγῆται, οὔτε νυστάζει οὔτ’ ἀσχολεῖται, ἄλλα τε δίζηται ἐπέων παρὰ τ’ οὐάτα βάλλει.
(플루타르코스, De curiositate, section 6 2:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION