Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀνδρὸσ μὲν ὑμῖν οὗτοσ εἴρηται μόροσ τοῦ παντοσέμνου, τοῦ στρατηλάτου νεῶν.
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode 4:1)
ἀπροσδόκητοσ δ’ αὐτὸν ἀφνίδιοσ μόροσ τοῦ ζῆν ἀπεστέρησεν.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 4:5)
ἐλθέτω ἐλθέτω μόροσ, πρὸ κοί‐ τασ γαμηλίου τυχών.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, choral, antistrophe 23)
τοὺσ δ’ ἦγε κακὸσ μόροσ·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Διώνυσον 2:4)
τῶ καὶ ἐγὼ τὸν ἀέθλον ὑπερφίαλόν περ ἐόντα τλήσομαι, εἰ καί μοι θανέειν μόροσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 8:6)
"διόπερ ὁ θεὸσ ἐπὶ πολὺν χρόνον ἀπήλαυνεν αὐτοὺσ τοῦ μαντείου καὶ ἐπερωτώντων διὰ τίνα αἰτίαν ἀπελαύνονται εἶπεν καί μοι Γεργίθων τε φόνοσ μέλει ἀπτολεμίστων πισσήρων τε μόροσ καὶ δένδρεον αἰεὶ ἀθαλλέσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:47)
Διόγενεσ, ἄγε λέγε τίσ ἔλαβέ σε μόροσ ἐσ Αἴ̈δοσ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 60:3)
διὸ καί οἱ ταχέωσ ἦλθε μόροσ, δεκάκισ πέντ’ ἐπὶ τρισσαῖσ ἐσιδόντι Πλειάδασ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. h'. EUDOCOS 6:7)
εὖ νυν τόδ’ ἴστε ‐ Ζεὺσ ὀμώμοται πατήρ ‐ ἤτοι μάραγνά γ’ ἢ καρανιστὴσ μόροσ μένει σε δρῶντα τοιάδ’, ἢ τὸν Ἕκτορα τὸ μηδὲν εἶναι καὶ κακὸν νομίζετε.
(에우리피데스, Rhesus, episode, iambic 2:25)
αἲ γάρ μιν θανάτοιο δυσηχέοσ ὧδε δυναίμην νόσφιν ἀποκρύψαι, ὅτε μιν μόροσ αἰνὸσ ἱκάνοι, ὥσ οἱ τεύχεα καλὰ παρέσσεται, οἱᾶ́ τισ αὖτε ἀνθρώπων πολέων θαυμάσσεται, ὅσ κεν ἴδηται.
(호메로스, 일리아스, Book 18 42:4)
εὖ νυ τὸ οἶδα καὶ αὐτὸσ ὅ μοι μόροσ ἐνθάδ’ ὀλέσθαι νόσφι φίλου πατρὸσ καὶ μητέροσ·
(호메로스, 일리아스, Book 19 32:5)
ὁ βίοσ γάρ φησὶν Εὐριπίδησ ὄνομ ἔχει μόνον μόροσ γεγώσ.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 34 5:1)
καὶ πλεῖστοσ ἐνταῦθα μόροσ ἦν καὶ ὠμότατοσ ἐν τῷ ποταμῷ πινόντων ἅμα καὶ σφαττομένων, ἄχρι Νικίασ Γυλίππῳ προσπεσὼν εἶπεν·
(플루타르코스, Νικίας, chapter 27 4:1)
πᾶσι θνατοῖσ ἔφυ μόροσ.
(소포클레스, choral, antistrophe 21)
τούτου λέγοντοσ τἀνδρὸσ εἰσήκουσ’ ἐγώ, πολλῶν παρόντων μαρτύρων, ὡσ τῆσ κόρησ ταύτησ ἕκατι κεῖνοσ Εὔρυτόν θ’ ἕλοι τήν θ’ ὑψίπυργον Οἰχαλίαν, Ἔρωσ δέ νιν μόνοσ θεῶν θέλξειεν αἰχμάσαι τάδε, οὐ τἀπὶ Λυδοῖσ οὐδ’ ὑπ’ Ὀμφάλῃ πόνων λατρεύματ’ οὐδ’ ὁ ῥιπτὸσ Ἰφίτου μόροσ·
(소포클레스, 트라키니아이, choral 7:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION