Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὰσ δὲ κεφαλὰσ τῶν μνηστήρων ἐκτεμὼν τῇ οἰκίᾳ προσεπαττάλευε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 2 5:4)
τὸν τοίνυν Φήμιον ἐν τῇ τῶν μνηστήρων σφαγῇ πεποίηκε τὸ ὑπὲρ ἑαυτοῦ παραιτούμενον καὶ λέγοντα αὐτοδίδακτοσ δ’ εἰμί·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 23:9)
Ἀπίων δὲ ὁ Ἀλεξανδρεὺσ καὶ ἀκηκοέναι φησὶ παρὰ τοῦ Ἰθακησίου Κτήσωνοσ τὴν τῶν μνηστήρων πεττείαν οἱά ἦν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 29 1:1)
"ὁ δὲ γάμοσ ἐγίγνετο τόνδε τὸν τρόπον ἔδει μετὰ τὸ δεῖπνον εἰσελθοῦσαν τὴν παῖδα φιάλην κεκερασμένην ᾧ βούλοιτο δοῦναι τῶν παρόντων μνηστήρων ᾧ δὲ δοίη, τοῦτον εἶναι νυμφίον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 36 1:4)
ἰδὼν γάρ, ὣσ φασι, φορτικῶσ ὀρχησάμενον ἕνα τῶν τῆσ θυγατρὸσ μνηστήρων Ἱπποκλείδησ δ’ ἦν ὁ ’ Ἀθηναῖοσ ἀπωρχῆσθαι τὸν γάμον αὐτὸν ἔφησεν, νομίζων ὡσ ἐοίκεν καὶ τὴν ψυχὴν τἀνδρὸσ εἶναι τοιαύτην.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 25 1:5)
ἐστὶν γὰρ αὐτῷ τὸ μὲν τῶν μνηστήρων οἱο͂ν ἂν γένοιτο νεανίσκων μέθαισ καὶ ἔρωσιν ἀνακειμένων, τὸ δὲ τῶν Φαιάκων εὐσταθέστερον μὲν τούτων, φιλήδονον δέ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 3 6:3)
τοὺσ δὲ Ῥοδίουσ ἐκάλει λευκοὺσ Κυρηναίουσ καὶ μνηστήρων πόλιν, τὴν δ’ Ἡράκλειαν Ἀνδροκόρινθον καὶ τὸ Βυζάντιον μασχάλην τῆσ Ἑλλάδοσ, τοὺσ δὲ Λευκαδίουσ ἑώλουσ Κορινθίουσ, τοὺσ δ’ Ἀμβρακιώτασ Μεμβρακιώτασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 444)
Ῥόδον ἐκάλει μνηστήρων πόλιν, χρώματι μὲν εἰσ ἀσωτίαν διαλλάττειν ἐκείνων ἡγούμενοσ αὐτούσ, ὁμοιότητι δ’ εἰσ καταφέρειαν ἡδονῆσ τὴν πόλιν μνηστήρων εἰκάζων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 45 4:1)
οὕτωσ γὰρ καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ τὰ μὲν περὶ τὴν Ἰθάκην καὶ τὸν θάνατον τῶν μνηστήρων αὐτὸσ λέγει, τὰ δὲ μέγιστα τῶν ψευσμάτων οὐχ ὑπέμεινεν εἰπεῖν, τὰ περὶ τὴν Σκύλλαν καὶ τὸν Κύκλωπα καὶ τὰ φάρμακα τῆσ Κίρκησ, ἔτι δὲ τὴν εἰσ ᾅδου κατάβασιν τοῦ Ὀδυσσέωσ, ἀλλὰ τὸν Ὀδυσσέα ἐποίησε διηγούμενον τοῖσπερὶ τὸν Ἀλκίνοον·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 41:1)
ἑκόντεσ γὰρ αὐτοὶ τὴν Ἑλένην ἐξέδωκαν, προκρίναντεστῶν ἄλλων μνηστήρων τὸν Ἀλέξανδρον διὰ μέγεθοσ τῆσ ἀρχῆσ καὶ ἀνδρείαν·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΡΩΙΚΟΣ ΥΠΕΡ τοῦ ΙΛΙΟΝ ΜΗ ΑΛΩΝΑΙ. 91:3)
ἀλλ’ οὐδὲ τὴν Πηνελόπην, καίτοι χρηστὴν οὖσαν καὶ σφόδρα ἡδέωσ διαλεγομένην πρὸσ αὐτὸν καὶ περὶ τοῦ ἀνδρὸσ πεπυσμένην, οὐδὲ ταύτην φησὶν ἱμάτιον αὐτῷ δοῦναι γυμνῷ παρακαθημένῳ, ἀλλ’ ἢ μόνον ἐπαγγέλλεσθαι, ἂν ἄρα φανῇ ἀληθεύων περὶ τοῦ Ὀδυσσέωσ, ὅτι ἐκείνου τοῦ μηνὸσ ἥξοι, καὶ ὕστερον, ἐπειδὴ τὸ τόξον ᾔτει, τῶν μνηστήρων, οὐ δυναμένων ἐντεῖναι, χαλεπαινόντων ἐκείνῳ, ὅτι ἠξίου πρὸσ αὐτοὺσ ἁμιλλᾶσθαι περὶ ἀρετῆσ, ἀξιοῖ δοθῆναι αὐτῷ·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΕΥΒΟΙΚΟΣ ἢ ΚΥΝΗΓΟΣ. 102:1)
ἐπ’ οὐδενὶ κακῷ τῶν πέλασ, ὥσπερ Ὀδυσσεὺσ ἐπὶ κακῷ τῶν μνηστήρων ἧκε τοιοῦτοσ, ἀλλὰ τοὐναντίον ζητῶν ἂν ἄρα τι δύνηται λαθὼν ἀγαθὸν ἐργάσασθαι·
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 19:2)
τοῦτον γὰρ ἀλαζονίστατον πεποίηκε τῶν μνηστήρων καὶ ἀκολαστότατον·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΠΕΡΙ ΟΜΗΡΟΥ ΚΑΙ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ. 31:2)
τοῦ δ’ Ὀρφέωσ τοῦτο καταδείξαντοσ παρὰ τοῖσ Ἕλλησι τὸν Ὅμηρον ἀκολούθωσ τούτῳ θεῖναι κατὰ τὴν ποίησιν Ἑρμῆσ δὲ ψυχὰσ Κυλλήνιοσ ἐξεκαλεῖτο ἀνδρῶν μνηστήρων, ἔχε δὲ ῥάβδον μετὰ χερσίν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 96 6:2)
τοῦτον δέ τινεσ μὲν ἀποφαίνουσι τῶν μνηστήρων ἕνα γενέσθαι τῆσ κόρησ ἐρῶντα τῆσ παιδίσκησ, οἱ δὲ αὐτὸν Ἀμόλιον οὐκ ἐπιθυμίασ μᾶλλον ἢ ἐπιβουλῆσ ἕνεκα φραξάμενόν τε ὅπλοισ ὡσ ἐκπληκτικώτατοσ ὀφθήσεσθαι ἔμελλε καὶ τὸ τῆσ ὄψεωσ γνώριμον εἰσ ἀσαφὲσ ὡσ μάλιστα ἐδύνατο καθιστάντα·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 77 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION