Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐν τῷ τελευταίῳ ὀνόματι, ἵν’ ἐκεῖναι τοῦ τῆσ πόλεωσ ἤθουσ μνημεῖον ὦσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 28:3)
μνημεῖον δὲ καὶ σύμβολον τῆσ θείασ ἐκείνησ πομπῆσ καὶ τῆσ εἰσ ἅπαντασ εὐεργεσίασ αἱ παρὰ τῶν Ἑλλήνων ἀπαρχαὶ δεῦρ’ ἀφικνούμεναι καθ’ ἕκαστον ἔτοσ τῶν σπερμάτων ἐπὶ τῶν προτέρων χρόνων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 15:10)
αὖθισ δὲ τοῦ περὶ Βοιωτίαν πάθουσ συμβάντοσ καὶ τῆσ παρασχούσησ ποθ’ αὑτὴν ἐνευτυχῆσαι τοῖσ Ἕλλησι πόλεωσ ἀπροσδοκήτωσ καὶ παρ’ ἀξίαν ἀναιρεθείσησ, οὐδένεσ εἰσ τὴν χρείαν ἀπεμνημόνευσαν οὐδ’ ἐπεκούφισαν, ἀλλὰ τὸ μὲν τῶν ἄλλων μέροσ ἐξήκει τὸ Πλαταιέων γένοσ, ἡ δὲ πόλισ μετὰ καλοῦ τοῦ σχήματοσ τὴν δυστυχίαν ἐπηνώρθωσεν αὐτοῖσ, Ἀθηναίουσ ἀντὶ Πλαταιέων ἀποφήνασα καὶ φυλάξασα τῷ τόπῳ τὸ μνημεῖον, ὥσπερ εἰκὸσ ἦν τὴν κοινῇ τότε πάντων προστᾶσαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 21:7)
καὶ τοῦτο μὲν βωμὸσ ἐλευθερίου Διὸσ, αὐτῷ τε τῷ θεῷ χαριστήριον καὶ τοῖσ κατορθώσασι μνημεῖον ἐπ’ αὐτοῦ τοῦ τόπου τῶν ἔργων ἐστάθη, κοινὴν ἔχον παράκλησιν τοῖσ Ἕλλησιν εἴσ τε ὁμόνοιαν καὶ τὸ τῶν βαρβάρων καταφρονεῖν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 58:5)
ὃ δὲ καὶ μόνον ἄξιον τῆσ ἑαυτοῦ φύσεωσ ἔργον καὶ μνημεῖον κατέλιπε, πρὸσ Αἰγύπτῳ τὴν ἐπώνυμον πόλιν, ταύτην εὖ ποιῶν ὑμῖν ᾤκισεν, ὅπωσ ἔχοιτε καὶ τῆσ μεγίστησ μετὰ τὴν ὑμετέραν κρατοίητε.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 9:5)
περανθέντων δὲ τούτων ἐδόκει χρῆναι ἀναθεῖναι τρίποδα ἀργυροῦν, ἅμα μὲν τῷ θεῷ χαριστήριον, ἅμα δὲ μνημεῖον τῶν χορῶν οὓσ ἐστήσαμεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 11:14)
καὶ γάρ τοι ὅσοι μὲν τοῦτ’ ἐπείσθησαν αὐτῷ, σεμνοὶ σεμνῶσ κεῖνται, κάλλιστα δὴ πάντων Ἑλλήνων καταλύσαντεσ τὸν αἰῶνα, μνημεῖον τῆσ ἀρετῆσ τὸν τάφον κεκτημένοι καὶ ὑπὸ γῆσ ὄντεσ τὴν γῆν φυλάττοντεσ αὐτὴν, ἀλλ’ οὐχ ὑπ’ αὐτῆσ ἐχόμενοι, τῆσ Ἡσιόδου προσρήσεωσ ἐγγύτατα ἥκοντεσ μετέχειν, ἣν ἐκεῖνοσ εἰσ τὴν τελευτὴν τοῦ χρυσοῦ γένουσ ἐποίησεν εἰπὼν οἱ μὲν δαίμονεσ ἁγνοὶ ὑποχθόνιοι καλέονται, ἐσθλοὶ, ἀλεξίκακοι, φύλακεσ θνητῶν ἀνθρώπων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 56:9)
ἐγὼ δ’ ἄνδρεσ δι’ ὑμᾶσ τύπτομαι, ὅτι λέγειν γνώμην ἔμελλον ὡσ δίκαιον ἐν πόλει ἑστάναι μνημεῖον ὑμῶν ἐστιν ἀνδρείασ χάριν.
(아리스토텔레스, Parodos, trochees18)
λέγοντα ὅτι Λιβύων τῶν Νομάδων τινὲσ οὐδὲν ἄλλο κέκτηνται ἢ κύλικα καὶ μάχαιραν καὶ ὑδρίαν, καὶ ὅτι οἰκίασ ἔχουσιν ἐξ ἀνθερίκου πεποιημένασ μικρὰσ ὅσον σκιᾶσ ἕνεκα, ἃσ καὶ περιφέρουσιν ὅπου ἂν πορεύωνται, πολλοῖσ δὲ καὶ ὁ ἐν Ἰλλυριοῖσ τόποσ διαβόητόσ ἐστιν ὁ καλούμενοσ Κύλικεσ, παρ’ ᾧ ἐστι τὸ Κάδμου καὶ Ἁρμονίασ μνημεῖον, ὡσ ἱστορεῖ Φύλαρχοσ ἐν τῇ δευτέρᾳ καὶ εἰκοστῇ τῶν Ἱστοριῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 6 2:1)
"καὶ ἦν οὐ πόρρω τὸ τοῦ Σαρδαναπάλλου μνημεῖον, ἐφ’ οὗ ἑστάναι τύπον λίθινον συμβεβληκότα τῆσ δεξιᾶσ χειρὸσ τοὺσ δακτύλουσ, ὡσ ἂν ἀποκροτοῦντα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:154)
αἰτίασ γενομένησ τοῦ ἐμπρησθῆναι τὰ ἐν Περσεπόλει βασίλεια, αὕτη δὲ ἡ Θαῒσ μετὰ τὸν Ἀλεξάνδρου θάνατον καὶ Πτολεμαίῳ ἐγαμήθη τῷ πρώτῳ βασιλεύσαντι Αἰγύπτου καὶ ἐγέννησεν αὐτῷ Λεοντίσκον καὶ Λάγον, θυγατέρα δὲ Εἰρήνην, ἣν ἔγημεν Εὔνοστοσ ὁ Σόλων τῶν ἐν Κύπρῳ βασιλεύσ, καὶ ὁ δεύτεροσ δὲ τῆσ Αἰγύπτου βασιλεύσ, Φιλάδελφοσ δ’ ἐπίκλην, ὡσ ἱστορεῖ ὁ Εὐεργέτησ Πτολεμαῖοσ ἐν τῷ τρίτῳ τῶν Ὑπομνημάτων, πλείστασ ἔσχεν ἐρωμένασ, Διδύμην μὲν μίαν τῶν ἐπιχωρίων γυναικῶν μάλ’ εὐπρεπεστάτην τὴν ὄψιν καὶ Βιλιστίχην, ἔτι δὲ Ἀγαθόκλειαν καὶ Στρατονίκην, ἧσ τὸ μέγα μνημεῖον ὑπῆρχεν ἐπὶ τῇ πρὸσ Ἐλευσῖνι θαλάσσῃ, καὶ Μύρτιον καὶ ἄλλασ δὲ πλείστασ, ἐπιρρεπέστεροσ ὢν πρὸσ ἀφροδίσια.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 37 3:1)
ἐπὶ δὲ τοῦ Ὀλυνθιακοῦ μνημεῖόν ἐστιν Ὀλύνθου τοῦ ̔ Ἡρακλέουσ καὶ Βόλβησ υἱοῦ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 113)
θαυμαστὸν δέ ἐστι τὸ μὴ παραλλάττειν τὸ τοῦ Ὀλύνθου μνημεῖον, πρότερον μὲν οὖν φασι τοὺσ κατὰ τὴν Ἀπολλωνίαν Ἐλαφηβολιῶνοσ τὰ νόμιμα συντελεῖν τοῖσ τελευτήσασι, νῦν δ’ Ἀνθεστηριῶνασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 11 1:1)
προσήκει τοίνυν τὰσ στήλασ ταύτασ κυρίασ ἐᾶν τὸν πάντα χρόνον, ἵν’, ἑώσ μὲν ἄν τινεσ ζῶσι, μηδὲν ὑφ’ ὑμῶν ἀδικῶνται, ἐπειδὰν δὲ τελευτήσωσιν, ἐκεῖναι τοῦ τῆσ πόλεωσ ἤθουσ μνημεῖον ὦσι, καὶ παραδείγμαθ’ ἑστῶσι τοῖσ βουλομένοισ τι ποιεῖν ὑμᾶσ ἀγαθόν, ὅσουσ εὖ ποιήσαντασ ἡ πόλισ ἀντ’ εὖ πεποίηκεν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 85:1)
καὶ οὐκ ᾐσθάνετο, ὅτι οὐχὶ τοῦ τάφου μνημεῖον ἔσται τὸ οἰκοδόμημα τοιοῦτον ὄν, ἀλλὰ τῆσ ἀδικίασ ἧσ τὸν ἄνδρ’ ἠδίκηκεν ἐκείνη διὰ τοῦτον.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Α 119:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION