Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τῆσ σῆσ πορείασ μνῆμα τοῖσ πᾶσιν βροτοῖσ.
(아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode, lyric 9:5)
Οὐάριον δὲ καὶ Ἀλέξανδρον καὶ Διονύσιον περὶ Λῆμνον ἐν ἐρήμῃ νήσῳ καταλαβών, ἔνθα δείκνυται βωμὸσ Φιλοκτήτου καὶ χαλκοῦσ ὄφισ καὶ τόξα καὶ θώραξ ταινίαισ περίδετοσ, μνῆμα τῆσ ἐκείνου πάθησ, ἐπέπλει μὲν αὐτοῖσ ῥοθίῳ τε πολλῷ καὶ μετὰ καταφρονήσεωσ, εὐσταθῶσ δ’ ἐκείνων ὑπομενόντων ἔστησε τὴν εἰρεσίαν, καὶ κατὰ δύο ναῦσ ἐπιπέμπων ἠρέθιζεν ἐσ ἔκπλουν.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 11 6:5)
καὶ ἐμοὶ μὲν παρεσκεύαστο ἐλεγεῖον τοιονδὶ ποιητὴσ ἀέθλων τε βραβεὺσ αὐτόσ τε χορηγὸσ, σοὶ τόδ’ ἔθηκεν ἄναξ μνῆμα χοροστασίησ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 11:15)
κἀνταῦθα εὑρεῖν ἐκ δεξιᾶσ τοῦ νεὼ μνῆμα κοινὸν ἐμοῦ τε καὶ Ἀλεξάνδρου τοῦ Φιλίππου, διαφράγματι μέσῳ διειργόμενον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι δ# 12:15)
μάλιστα δ’ ἄν τισ στενάξειεν ἐνθυμηθεὶσ ὅτι πρόσθεν μὲν τοῦτο μέγιστον εἰπεῖν ἦν περὶ τῆσ πόλεωσ διαλεγόμενον, ὅτι παρὰ μὲν τοῖσ ἄλλοισ λόγουσ ἐστὶν ἀκοῦσαι καὶ τροπαίου τι λοιπὸν ἰδεῖν καὶ μνῆμα καὶ κρήνην, καὶ δείκνυσιν ὁ περιάγων ἐν ἀμυδροῖσ τοῖσ γνωρίσμασιν, οὑτοσὶ μὲν Σεμέλησ θάλαμοσ, οὑτοσὶ δὲ Ἁρμονίασ, ἢ Λήδασ, ἤ τι τῶν τοιούτων, παρ’ ὑμῖν δὲ μόνοισ γενόμενον ἦν ἰδεῖν ἀκριβῶσ, οὐκ ἀκοῦσαι τὴν πόλιν ἥτισ ἦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 1:3)
κἀκεῖ μὲν ἂν μνῆμα καὶ τρόπαιον ἴδοισ, ἐνταυθοῖ δὲ οὐδὲ τάφοσ μεμένηκεν ἀθῶοσ τῆσ ἐπηρείασ, ἀλλὰ καὶ ἔξω καὶ ἔνδον ὁμοίωσ πέπραγεν ἡ πόλισ, καὶ γέγονεν ἀντὶ μνήματοσ αὐτὴ τοῖσ πολίταισ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 3:13)
καὶ τὸ μνῆμα τοῦ Σαρδαναπάλου ἐγγὺσ ἦν τῶν τειχῶν τῆσ Ἀγχιάλου·
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 5 3:1)
Διονύσου μέν γε τῆσ στρατηλασίησ καὶ Νῦσα πόλισ μνῆμα οὐ φαῦλον, καὶ ὁ Μηρὸσ τὸ οὖροσ, καὶ ὁ κισσὸσ ὅστισ ἐν τῷ οὔρεϊ τούτῳ φύεται, καὶ αὐτοὶ Ἰνδοὶ ὑπὸ τυμπάνων τε καὶ κυμβάλων στελλόμενοι ἐσ τὰσ μάχασ, καὶ ἐσθὴσ αὐτοῖσι κατάστικτοσ ἐοῦσα, κατάπερ τοῦ Διονύσου τοῖσι βάκχοισιν·
(아리아노스, Indica, chapter 5 9:1)
Πυθέα μνῆμα τόδ’ ἔστ’, ἀγαθοῦ καὶ σώφρονοσ ἀνδρόσ, ὃσ κυλίκων ἔσχεν πλῆθοσ ἀπειρέσιον ἀργυρέων χρυσοῦ τε καὶ ἠλέκτροιο φαεινοῦ, τῶν προτέρων πάντων πλείονα πασάμενοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 14 2:2)
"Γύγησ, φησίν, ὁ Λυδῶν βασιλεὺσ οὐ μόνον περὶ ζῶσαν τὴν ἐρωμένην περιβόητοσ γέγονεν, ἐγχειρίσασ αὑτόν τε καὶ τὴν ἀρχὴν ἐκείνῃ πᾶσαν, ἀλλὰ καὶ τελευτησάσησ συναγαγὼν τοὺσ ἐκ τῆσ χώρασ Λυδοὺσ πάντασ ἔχωσε τὸ νῦν ἔτι καλούμενον τῆσ Ἑταίρασ μνῆμα, εἰσ ὕψοσ ἄρασ, ὥστε περιοδεύοντοσ αὐτοῦ τὴν ἐντὸσ τοῦ Τμώλου χώραν, οὗ ἂν ἐπιστραφεὶσ τύχῃ, καθορᾶν τὸ μνῆμα καὶ πᾶσι τοῖσ τὴν Λυδίαν οἰκοῦσιν ἄποπτον εἶναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 31 3:2)
εἴδομεν δὲ καὶ ἡμεῖσ τὸ ἐν Μελίσσῃ τοῦ Ἀλκιβιάδου μνῆμα ἐκ Συννάδων εἰσ Μητρόπολιν ἀφικνούμενοι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 34 3:1)
"καὶ γὰρ ἐνταῦθα καταστὰσ οὗ ἂν φανῇ τὸ πρῶτον ὁ τῆσ ’ Ἀθηνᾶσ ἀφορώμενοσ νεὼσ καὶ τὸ πόλισμα, ὄψεται παρὰ τὴν ὁδὸν αὐτὴν ᾠκοδομημένον μνῆμα οἱο͂ν οὐχ ἕτερον οὐδὲ σύνεγγυσ οὐδέν ἐστι τῷ μεγέθει.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 67 2:2)
"ὃ καὶ πάντεσ ἐθαύμαζον, ὅτι τῶν μὲν ἐν Κιλικίᾳ τελευτησάντων ὑπὲρ τῆσ σῆσ βασιλείασ καὶ τῆσ τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίασ οὐδέπω νῦν οὔτε ἐκεῖνοσ οὔτ’ ἄλλοσ οὐδεὶσ τῶν ἐπιστατῶν κεκόσμηκε τὸν τάφον, Πυθιονίκησ δὲ τῆσ ἑταίρασ φανήσεται τὸ μὲν Ἀθήνησιν, τὸ δ’ ἐν Βαβυλῶνι μνῆμα πολὺν ἤδη χρόνον ἐπιτετελεσμένον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 67 3:2)
"ἔχει γὰρ τὸ ἰὴ παιὰν ἐπίφθεγμα, ὥσ φησιν Γόργων ἐν τῷ Περὶ τῶν ἐν Ῥόδῳ θυσιῶν, ἐπ’ Ἀντιγόνῳ δὲ καὶ Δημητρίῳ φησὶν Φιλόχοροσ Ἀθηναίουσ ᾄδειν παιᾶνασ τοὺσ πεποιημένουσ ὑπὸ Ἑρμοκλέουσ τοῦ Κυζικηνοῦ, ἐφαμίλλων γενομένων τῶν παιᾶνασ ποιησάντων πάντων καὶ τοῦ Ἑρμοκλέουσ προκριθέντοσ, ἀλλὰ μὴν καὶ αὐτὸσ Ἀριστοτέλησ ἐν τῇ Ἀπολογίᾳ τῆσ ἀσεβείασ, εἰ μὴ κατέψευσται ὁ λόγοσ, φησίν οὐ γὰρ ἄν ποτε Ἑρμείᾳ θύειν ὡσ ἀθανάτῳ προαιρούμενοσ ὡσ θνητῷ μνῆμα κατεσκεύαζον καὶ ἀθανατίζειν τὴν φύσιν βουλόμενοσ ἐπιταφίοισ ἂν τιμαῖσ ἐκόσμησα τὸ σῶμα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 5113)
εἰ μὴ συνήθησ, Φαίδιμ’, ὢν ἐτύγχανεν ὁ Χαβρίου Κτήσιπποσ, εἰσηγησάμην νόμον ἂν τιν’ οὐκ ἄχρηστον, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, ὥστ’ ἐπιτελεσθῆναὶ ποτ’ αὐτῷ τοῦ πατρὸσ τὸ μνῆμα κατ’ ἐνιαυτὸν ἕνα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 60 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION