헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλά με πικρὴ δῆτα καὶ ἀάτοσ ἴσχει ἀνάγκη μίμνειν καὶ μίμνοντα κακῇ ἐνὶ γαστέρι θέσθαι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 4:14)
οἰο͂ν δὲ Παραίβιον αὐτόθι μίμνειν κέκλετ’ ἀριστήεσσι σὺν ἀνδράσιν·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 7:40)
[ὁ δ’ ἐσ ἄ]ελπτον ἆμαρ μολὼν πολυδ[άκρυον] οὐκ ἔμελλε μίμνειν ἔτι δ[ουλοσύ]ναν·
(바킬리데스, Οδεσ ̔Γρεεκ̓, epinicians, ode 3 Ιἕρωνι Συρακοσίῳ Ἵπποισ Ὀλύμπια. 7:1)
ἐν δόμοισ μίμνειν ἅπαντασ.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, trochees13)
αὐτὸσ δ’ ὡραῖον μίμνειν πλόον, εἰσόκεν ἔλθῃ·
(헤시오도스, 일과 날, Book WD 69:6)
ἔνθ’ οὔτ’ Ἰδομενεὺσ τλῆ μίμνειν οὔτ’ Ἀγαμέμνων, οὔτε δύ’ Αἰάντεσ μενέτην θεράποντεσ Ἄρηοσ·
(호메로스, 일리아스, Book 8 11:1)
ὄφρα μὲν οὖν Μελέαγροσ ἄρηι φίλοσ πολέμιζε, τόφρα δὲ Κουρήτεσσι κακῶσ ἦν, οὐδὲ δύναντο τείχεοσ ἔκτοσθεν μίμνειν πολέεσ περ ἐόντεσ·
(호메로스, 일리아스, Book 9 28:7)
ὣσ Τρῶεσ τὸ πρίν γε μένοσ καὶ χεῖρασ Ἀχαιῶν μίμνειν οὐκ ἐθέλεσκον ἐναντίον, οὐδ’ ἠβαιόν·
(호메로스, 일리아스, Book 13 12:13)
κέλομαι γὰρ ἔγωγε ἄστυδε νῦν ἰέναι, μὴ μίμνειν ἠῶ δῖαν ἐν πεδίῳ παρὰ νηυσίν·
(호메로스, 일리아스, Book 18 26:9)
οἱο͂σ κείνου θυμὸσ ὑπέρβιοσ, οὐκ ἐθελήσει μίμνειν ἐν πεδίῳ, ὅθι περ Τρῶεσ καὶ Ἀχαιοὶ ἐν μέσῳ ἀμφότεροι μένοσ Ἄρηοσ δατέονται, ἀλλὰ περὶ πτόλιόσ τε μαχήσεται ἠδὲ γυναικῶν.
(호메로스, 일리아스, Book 18 26:14)
αἲ γὰρ ἐμοὶ τοιόσδε πόσισ κεκλημένοσ εἰή ἐνθάδε ναιετάων, καὶ οἱ ἅδοι αὐτόθι μίμνειν.
(호메로스, 오디세이아, Book 6 22:4)
"Ἀλκίνοε κρεῖον, πάντων ἀριδείκετε λαῶν, εἴ με καὶ εἰσ ἐνιαυτὸν ἀνώγοιτ’ αὐτόθι μίμνειν, πομπὴν δ’ ὀτρύνοιτε καὶ ἀγλαὰ δῶρα διδοῖτε, καὶ κε τὸ βουλοίμην, καί κεν πολὺ κέρδιον εἰή, πλειοτέρῃ σὺν χειρὶ φίλην ἐσ πατρίδ’ ἱκέσθαι·
(호메로스, 오디세이아, Book 11 45:2)
ἤν περ γάρ κ’ ἐθέλωσιν ἐύ̈θρονον Ηὦ μίμνειν, οὔ τί με νικήσουσι·
(호메로스, 오디세이아, Book 18 50:4)
τὸν μὲν γὰρ ἀνόητον ον ὁ τοῦ θανάτου φόβοσ οὐχ ὁ τοῦ ζῆν πόθοσ ἐκκρέμασθαι τοῦ σώματοσ ποιεῖ, περιπεπλεγμένον ὥσπερ τὸν Ὀδυσσέα τῷ ἐρινεῷ δεδοικότα τὴν Χάρυβδιν ὑποκειμένην, ἔνθ’ οὔτε μίμνειν ἄνεμοσ οὔτε πλεῖν ἐᾷ, καὶ πρὸσ ταῦτα δυσαρέστωσ καὶ πρὸσ ἐκεῖνα περιδεῶσ ἔχοντα.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 181)
οὐχ ὁ τοῦ ζῆν πόθοσ ἐκκρέμασθαι τοῦ σώματοσ ποιεῖ, περιπεπλεγμένον ὥσπερ τὸν Ὀδυσσέα τῷ ἐρινεῷ δεδοικότα τὴν Χάρυβδιν ὑποκειμένην ἔνθ’ οὔτε μίμνειν ἄνεμοσ οὔτε πλεῖν ἐᾷ,’ καὶ πρὸσ ταῦτα δυσαρέστωσ καὶ πρὸσ ἐκεῖνα περιδεῶσ ἔχοντα.
(플루타르코스, De tranquilitate animi, section 18 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION