헬라어 문장 내 검색 Language

μιμεῖται δὲ τὰ ἄφθαρτα καὶ τὰ ἐν μεταβολῇ ὄντα, οἱο͂ν γῆ καὶ πῦρ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 9 106:2)
ἐν οἷσ οὖν δύναται, μιμεῖται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 100:2)
πάντασ αὐτοῦ μετέχειν, τοῦτό γε μιμεῖται τὸ ἐν μέρει τοὺσ ἴσουσ εἴκειν τό ἀνομοίουσ εἶναι ἔξω ἀρχῆσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 19:1)
πάντα δὲ τὰ τῶν ζῴων εὔγλωττα καὶ διηρθρωμένα ἐστὶ τὴν φωνὴν καὶ μιμεῖται τοὺσ τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν ἄλλων ὀρνίθων ἤχουσ ὥσπερ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 45 1:2)
μάλιστα δὲ μιμεῖται Γοργίαν τὸν Λεοντῖνον.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. z'. AISXINHS 4:5)
οὐ μὴν Ἡρώδησ γε μιμεῖται τὸ ἐπὶ τοιοῖσδε ἐκείνου γνώμην προαποφηνάμενον ἣν ἔχει, ἀλλ’ ἧκεν ὡσ τὸν Φερώραν, ἐπειδὴ ὕστερον ἄρχεται νοσεῖν, καὶ μετακλήσεωσ αὐτῷ μὴ γενομένησ, θανόντα δὲ περιστείλασ ἐπὶ Ιἑροσολύμων ἀγόμενοσ ταφῆσ ἠξίου καὶ πένθοσ μέγα ἐπ’ αὐτῷ προέθετο.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 72:1)
οὐχ ὅπωσ μείζουσ ἀρχὰσ εὐνοίασ ἔχων πρὸσ ἐμὲ μείζονα τὰ δίκαιά μοι τῆσ εὐνοίασ ἐσφέρει καὶ ἐπιδίδωσιν, ἢ τό γε ἔλαττον ἐμὲ μιμεῖται καὶ ζηλοῖ τοῦ φίλτρου·
(루키아노스, Abdicatus, (no name) 18:10)
ὄνομ’ ἄρ’ ἐστίν, ὡσ ἐοίκε, μίμημα φωνῇ ἐκείνου ὃ μιμεῖται, καὶ ὀνομάζει ὁ μιμούμενοσ τῇ φωνῇ ὃ ἂν μιμῆταιδοκεῖ μοι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 241:4)
ἔπειτα οὐκ ἐὰν ἅπερ ἡ μουσικὴ μιμεῖται καὶ ἡμεῖσ μιμώμεθα, οὔ μοι δοκοῦμεν ὀνομάσειν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 243:1)
πρῶτον μὲν ἐν αὐτῷ τῷ "ῥεῖν" καὶ "ῥοῇ" διὰ τούτου τοῦ γράμματοσ τὴν φορὰν μιμεῖται, εἶτα ἐν τῷ "τρόμῳ," εἶτα ἐν τῷ "τρέχειν," ἔτι δὲ ἐν τοῖσ τοιοῖσδε ῥήμασιν οἱο͂ν "κρούειν," "θραύειν," "ἐρείκειν," "θρύπτειν," "κερματίζειν," "ῥυμβεῖν," πάντα ταῦτα τὸ πολὺ ἀπεικάζει διὰ τοῦ ῥῶ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 261:3)
ἆρά ποτ’ ἄν τισ συνέθηκεν ὃ νυνδὴ ἐλέγομεν ζωγράφημα ὅμοιόν τῳ τῶν ὄντων, εἰ μὴ φύσει ὑπῆρχε φαρμακεῖα ὅμοια ὄντα, ἐξ ὧν συντίθεται τὰ ζωγραφούμενα, ἐκείνοισ ἃ μιμεῖται ἡ γραφική·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 306:5)
ἀλλ’ εἴπερ γε οἶμαι ἐπιστήμων εἰή τῇ ἀληθείᾳ τούτων πέρι ἅπερ καὶ μιμεῖται, πολὺ πρότερον ἐν τοῖσ ἔργοισ ἂν σπουδάσειεν ἢ ἐπὶ τοῖσ μιμήμασι, καὶ πειρῷτο ἂν πολλὰ καὶ καλὰ ἔργα ἑαυτοῦ καταλιπεῖν μνημεῖα, καὶ εἶναι προθυμοῖτ’ ἂν μᾶλλον ὁ ἐγκωμιαζόμενοσ ἢ ὁ ἐγκωμιάζων.
(플라톤, Republic, book 10 112:1)
ταῦτα μὲν δή, ὥσ γε φαίνεται, ἐπιεικῶσ ἡμῖν διωμολόγηται, τόν τε μιμητικὸν μηδὲν εἰδέναι ἄξιον λόγου περὶ ὧν μιμεῖται, ἀλλ’ εἶναι παιδιάν τινα καὶ οὐ σπουδὴν τὴν μίμησιν, τούσ τε τῆσ τραγικῆσ ποιήσεωσ ἁπτομένουσ ἐν ἰαμβείοισ καὶ ἐν ἔπεσι πάντασ εἶναι μιμητικοὺσ ὡσ οἱο͂́ν τε μάλιστα.
(플라톤, Republic, book 10 178:1)
πράττοντασ, φαμέν, ἀνθρώπουσ μιμεῖται ἡ μιμητικὴ βιαίουσ ἢ ἑκουσίασ πράξεισ, καὶ ἐκ τοῦ πράττειν ἢ εὖ οἰομένουσ ἢ κακῶσ πεπραγέναι, καὶ ἐν τούτοισ δὴ πᾶσιν ἢ λυπουμένουσ ἢ χαίροντασ.
(플라톤, Republic, book 10 217:2)
"ἡ δ’ ἀνθρώπου φύσισ εἰσ ἔθη καὶ δόγματα καὶ νόμουσ ἑαυτὴν ἐμβαλοῦσα, κρύπτει τὰ φαῦλα καὶ τὰ καλὰ μιμεῖται πολλάκισ, ὥστ’ ἢ παντάπασιν ἐξαλεῖψαι καὶ διαφυγεῖν ἐγγενῆ κηλῖδα τῆσ κακίασ, ἢ διαλαθεῖν πολὺν χρόνον, οἱο͂ν ἔλυτρόν τι ἑαυτῇ τὴν πανουργίαν περιβαλοῦσα, διαλαθεῖν δ’ ἡμᾶσ τοὺσ ὥσπερ ὑπὸ πληγῆσ ἢ δήγματοσ ἑκάστου τῶν ἀδικημάτων μόλισ αἰσθανομένουσ τῆσ κακίασ, μᾶλλον δ’ ὅλωσ τότε γίγνεσθαι νομίζοντασ ἀδίκουσ ὅτ’ ἀδικοῦσιν, ἀκολάστουσ ὅθ’ ὑβρίζουσιν καὶ ἀνάνδρουσ ὅτε φεύγουσιν ὥσπερ εἴ τισ οἰοίτο τοῖσ σκορπίοισ ἐμφύεσθαι τὸ κέντρον ὅτε τύπτουσι, καὶ ταῖσ ἐχίδναισ τὸν ἰὸν ὅτε δάκνουσιν·
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 204)

SEARCH

MENU NAVIGATION