Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλὰ γὰρ ἴσωσ μετὰ μικρᾶσ διαβολῆσ ἢ φαύλων κατηγόρων ἢ διὰ τῶν ἐπιτυχόντων ἐχθρῶν ἐκινδύνευον, ἀλλ’ οὐ διὰ τῶν ἐρρωμενεστάτων καὶ λέγειν καὶ πράττειν, οἵ τινεσ δύο τῶν τὴν αὐτὴν αἰτίαν ἐχόντων ἐμοὶ ἀπέκτειναν.
(안도키데스, 연설, Ἀνδοκίδου κατὰ Ἀλκιβιάδου 57:1)
οὗτοσ τὴνοἴκησιν ἔχων παρ’ ὁδὸν ἐστόρεσε δύο κλίνασ, μίαν μὲν μικράν, ἑτέραν δὲ μεγάλην, καὶ τοὺσ παριόντασ ἐπὶ ξένια καλῶν τοὺσ μὲν βραχεῖσ ἐπὶ τῆσ μεγάλησ κατακλίνων σφύραισ ἔτυπτεν, ἵν’ ἐξισωθῶσι τῇ κλίνῃ, τοὺσ δὲ μεγάλουσ ἐπὶ τῆσ μικρᾶσ, καὶ τὰ ὑπερέχοντα τοῦ σώματοσ ἀπέπριζε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 1 5:2)
ἤδη δὲ βαθείασ ἑσπέρασ εὐπορήσασ ὑπηρετῶν, αὐτόθι λουσάμενοσ ὑπὸ λαμπτῆροσ ἀπὸ μικρᾶσ πάνυ τροφῆσ ἀνεπαυόμην.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι ε# 7:4)
ἴσωσ μὲν γὰρ καὶ παρὰ τουτοισὶ Μεγαρεῦσι καὶ Βοιωτοῖσ καὶ πᾶσιν ὅσοι μικρὰσ ἢ μείζουσ πόλεισ οἰκοῦσιν ἰσχυρὸν τὸ δεῖν τοῖσ ἐγνωσμένοισ ἐμμένειν, καὶ πέρασ εἶναι τῶν ἀμφισβητησίμων ἁπάντων τὸ ψηφίσασθαι, οὐ μὴν οὐδέσι μᾶλλον ἢ ὑμῖν τοῦτο προσῆκον φανεῖται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Περὶ τοῦ πέμπειν βοήθειαν τοῖσ ἐν Σικελίᾳ 2:12)
δι’ ἃ πάντα χρὴ καὶ τὸ συμβεβηκὸσ ἐνεγκεῖν ὡσ πραότατα καὶ τῶν δευτέρων ἐρρωμένωσ ἀντέχεσθαι καὶ τὸν λόγον βεβαιῶσαι ὅτι οὐκ οἰκίαι καλῶσ ἐστεγασμέναι οὐδὲ λίθοι τειχῶν εὖ δεδομημένοι οὐδὲ στενωποί τε καὶ νεώρια ἡ πόλισ, ἀλλ’ ἄνδρεσ χρῆσθαι τοῖσ ἀεὶ παροῦσι δυνάμενοι, καὶ μὴ νομίζειν οὕτω τινὰ εἶναι συμφορὰν ἰσχυρὰν ἧσ μὴ καὶ λύσιν ἔστιν εὑρεῖν, μηδ’ οὕτωσ μικρὰσ ἔχειν ἀφορμὰσ δι’ ὧν οὐκ ἄν τισ καὶ τῶν μεγίστων περιγένοιτο, ἐπισταμένουσ ἀκοῇ ὅτι Ἀθηναίων τῆσ ἡγεμονίασ στερηθέντων καὶ τὰ τείχη ταῖσ ἑαυτῶν χερσὶ κατασκαψάντων καὶ τοσοῦτον μεταπεσόντων ἐκ τῆσ ἀρχαίασ εὐδαιμονίασ, ὥστε ἐπὶ τριάκοντα αὐτῶν εἶναι δεσπόταισ, καὶ τοῖσ ἐκ Λακεδαίμονοσ φρουροῖσ ἑβδομήκοντα ἄνδρεσ οἱ πρῶτοι συστάντεσ καὶ Φυλὴν καταλαβόντεσ τοσοῦτον αὖ μεταβαλεῖν ἐποίησαν ἅπαντα τὰ πράγματα, ὥστε κατέσχον μὲν τὸν Πειραιᾶ, κύριοι δὲ τῶν λιμένων κατέστησαν, ἔσωσαν δὲ καὶ ἑαυτοὺσ καὶ τοὺσ ἑαυτῶν, τὴν πόλιν δὲ ἐκομίσαντο καὶ τὴν πάτριον πολιτείαν, τὰσ Λακεδαιμονίων φρουρὰσ ἀπαλλάξαντεσ·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδιακός 17:9)
ἐκεῖνοσ γὰρ συμβάσησ μὲν ἐν Πελοποννήσῳ ταραχῆσ οὐ φαύλησ οὐδὲ μικρᾶσ τινοσ, ἀλλ’ ὥστε Λακεδαιμονίουσ εἰσ πᾶν ἐλθεῖν τῶν εἱλώτων ἐπαναστάντων, καὶ ἅμα τῶν σεισμῶν ἐπικειμένων, ἀγαγὼν Ἀθηναίουσ τετρακισχιλίουσ ὁπλίτασ, οὓσ σὺ τιμᾷσ, ὦ Πλάτων, ἔσωσε μὲν τὴν πόλιν αὐτοῖσ καὶ τὴν χώραν, ἔλυσε δὲ τοὺσ περιστάντασ ἅπαντασ φόβουσ, κατέστησε δὲ τὰ ἐν Πελοποννήσῳ πράγματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 40:3)
καὶ ὅτι παρὰ μὲν τῶν αὐτὸ τοῦτο μόνον ὄνησίσ ἐστι τῇ πόλει, οἱ δὲ μετὰ τούτου καὶ δόξησ οὐ μικρᾶσ αἴτιοι γίγνονται.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 21:3)
ὅμοιοι δὴ καὶ οὗτοι τοῖσ ἀρχαίοισ Ὁμηρικοῖσ, οἳ μικρὰσ ὁμοιότητασ ὁρῶσι μεγάλασ δὲ παρορῶσιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 133:1)
ὀλίγον γὰρ χρόνον ἡσθῆναι σφόδρα μᾶλλον ἕλοιτ’ ἂν ἢ πολὺν ἠρέμα, καὶ βιῶσαι καλῶσ ἐνιαυτὸν ἢ πόλλ’ ἔτη τυχόντωσ, καὶ μίαν πρᾶξιν καλὴν καὶ μεγάλην ἢ πολλὰσ καὶ μικράσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 99:2)
ἔθεμεν δὲ πρὸσ τἀναγκαῖα χρήσιμον εἶναι τὸν δοῦλον, ὥστε δῆλον ὅτι καὶ ἀρετῆσ δεῖται μικρᾶσ, καὶ τοσαύτησ ὅπωσ μήτε δι’ ἀκολασίαν μήτε διὰ δειλίαν ἐλλείψῃ τῶν ἔργων.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 184:2)
ὥστε πρὸσ τὰσ μικρὰσ ἀδικίασ βοηθητικὸσ μόνον ὁ τρόποσ τῆσ Φαλέου πολιτείασ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 149:1)
καὶ διὰ τοῦτ’ ἴσωσ ἐβασιλεύοντο πρότερον, ὅτι σπάνιον ἦν εὑρεῖν ἄνδρασ πολὺ διαφέροντασ κατ’ ἀρετήν, ἄλλωσ τε καὶ τότε μικρὰσ οἰκοῦντασ πόλεισ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 269:1)
ποῖαι δ’ ἀρχαὶ καὶ πόσαι ἀναγκαῖαι εἰ ἔσται πόλισ, καὶ ποῖαι ἀναγκαῖαι μὲν οὔ, χρήσιμοι δὲ πρὸσ σπουδαίαν πολιτείαν, μᾶλλον ἄν τισ ἀπορήσειε πρὸσ ἅπασάν τε δὴ πολιτείαν καὶ δὴ καὶ τὰσ μικρὰσ πόλεισ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 247:1)
ἔνθα δ’ εἶναι μικρὰσ τὰσ αὐτάσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 256:1)
κοινὸν δὲ καὶ ἐν δήμῳ καὶ ὀλιγαρχίᾳ καὶ ἐν μοναρχίᾳ καὶ πάσῃ πολιτείᾳ μήτ’ αὐξάνειν λίαν μηθένα παρὰ τὴν συμμετρίαν, ἀλλὰ μᾶλλον πειρᾶσθαι μικρὰσ καὶ πολυχρονίουσ διδόναι τιμὰσ ἢ ταχὺ μεγάλασ διαφθείρονται γάρ, καὶ φέρειν οὐ παντὸσ ἀνδρὸσ εὐτυχίαν, εἰ δὲ μή, μή τοί γ’ ἀθρόασ δόντασ ἀφαιρεῖσθαι πάλιν ἀθρόασ, ἀλλ’ ἐκ προσαγωγῆσ·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 5 167:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION