Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

δὶσ δ’ αὐτοῦ τὴν γένεσιν ἐκ Διὸσ παραδεδόσθαι διὰ τὸ δοκεῖν μετὰ τῶν ἄλλων ἐν τῷ κατὰ τὸν Δευκαλίωνα κατακλυσμῷ φθαρῆναι καὶ τούτουσ τοὺσ καρπούσ, καὶ μετὰ τὴν ἐπομβρίαν πάλιν ἀναφύντων ὡσπερεὶ δευτέραν ἐπιφάνειαν ταύτην ὑπάρξαι τοῦ θεοῦ παρ’ ἀνθρώποισ, καθ’ ἣν ἐκ τοῦ Διὸσ μηροῦ γενέσθαι πάλιν τὸν θεὸν μεμυθοποιῆσθαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 62 10:1)
ἤδη δὲ καταβελὴσ ὢν καὶ τραυμάτων πλῆθοσ ἐν πολλοῖσ μέρεσι τοῦ σώματοσ ἔχων, μίαν δὲ πληγὴν λόγχησ, ἣ διὰ θατέρου τῶν γλουτῶν ὑπὲρ τῆσ κεφαλῆσ τοῦ μηροῦ ἀντία ἐνεχθεῖσα ἐκάκωσεν αὐτὸν ὀδύναισ καὶ τὴν βάσιν ἔβλαπτεν, ἐπειδὴ τῶν κατόπιν ἤκουσεν ἐμβοησάντων λελύσθαι τῆσ γεφύρασ τὸ πλέον μέροσ, καθάλλεται σὺν τοῖσ ὅπλοισ εἰσ τὸν ποταμὸν καὶ διανηξάμενοσ τὸ ῥεῦμα χαλεπῶσ πάνυ·
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 24 5:3)
ἦν γὰρ ἀδύνατοσ ὥστε σηπομένου τοῦ μηροῦ·
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 136 3:2)
προσγενομένου δὲ τοῦ δήμου αὐτῷ κατὰ τὴν ἀπόλυσιν τοῦ θανάτου, ζημιώσαντοσ δὲ κατὰ τὴν ἀδικίην πεντήκοντα ταλάντοισι, Μιλτιάδησ μὲν μετὰ ταῦτα σφακελίσαντόσ τε τοῦ μηροῦ καὶ σαπέντοσ τελευτᾷ, τὰ δὲ πεντήκοντα τάλαντα ἐξέτισε ὁ παῖσ αὐτοῦ Κίμων.
(헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 136 4:1)
τετάρτῃ ἤμεσε χολώδεα ξανθὰ ὀλίγα, διαλιπὼν ὀλίγον ἰώδεα, ἐξ ἀριστεροῦ ὀλίγον ἄκρητον ἐρρύη, διαχωρήματα ὅμοια, οὖρα ὅμοια, ἐφίδρωσε περὶ κεφαλὴν καὶ κληῖδασ, σπλὴν ἐπήρθη, μηροῦ ὀδύνη κατ’ ἴξιν, ὑποχονδρίου δεξιοῦ σύντασισ ὑπολάπαροσ, νυκτὸσ οὐκ ἐκοιμήθη, παρέκρουσε σμικρά.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, Ἑκκαίδεκα ἀρ́ρωστοι31)
δευτέρῃ τοῦ μηροῦ μὲν ὑφίεσαν οἱ πόνοι, ὁ δὲ πυρετὸσ ἐπέτεινεν, ὑπεδυσφόρει, οὐκ ἐκοιμᾶτο, ἄκρεα ψυχρά, οὔρων πλῆθοσ διῄει οὐ χρηστῶν.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, Ἑκκαίδεκα ἀρ́ρωστοι319)
τρίτῃ τοῦ μηροῦ μὲν ὁ πόνοσ ἐπαύσατο, παρακοπὴ δὲ τῆσ γνώμησ καὶ ταραχὴ καὶ πολὺσ βληστρισμόσ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, Ἑκκαίδεκα ἀρ́ρωστοι320)
Ἢν δὲ μηροῦ ἄρθρον ἐξ ἰσχίου ἐκπέσῃ, ἐκπίπτει δὲ κατὰ τέσσαρασ τρόπουσ, ἐσ μὲν τὸ ἔσω πλειστάκισ, ἐσ δὲ τὸ ἔξω τῶν ἄλλων πλειστάκισ‧ ἐσ δὲ τὸ ὄπισθεν καὶ τὸ ἔμπροσθεν ἐκπίπτει μὲν, ὀλιγάκισ δέ‧ οἷσι μὲν οὖν ἂν ἐκβῇ ἐσ τὸ ἔσω, μακρότερον τὸ σκέλοσ φαίνεται, παραβαλλόμενον πρὸσ τὸ ἕτερον, διὰ δισσὰσ προφάσιασ εἰκότωσ‧ ἐπί τε γὰρ τὸ ἀπὸ τοῦ ἰσχίου πεφυκὸσ ὀστέον, τὸ ἄνω φερόμενον πρὸσ τὸν κτένα, ἐπὶ τοῦτο ἡ ἐπίβασισ τῆσ κεφαλῆσ τοῦ μηροῦ γίνεται, καὶ ὁ αὐχὴν τοῦ ἄρθρου ἐπὶ τῆσ κοτύλησ ὀχέεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 51.1)
Ἔξωθέν τε αὖ ὁ γλουτὸσ κοῖλοσ φαίνεται, ἅτε ἔσω Ῥεψάσησ τῆσ κεφαλῆσ τοῦ μηροῦ, τό τε αὖ κατὰ τὸ γόνυ τοῦ μηροῦ ἄκρον ἀναγκάζεται ἔξω Ῥέπειν, καὶ ἡ κνήμη καὶ δ ποὺσ ὡσαύτωσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 51.2)
Οὐ μὴν οὐδὲ ξυγκάμπτειν δύνανται κατὰ τὸν βουβῶνα ὁμοίωσ τῷ ὑγιέϊ‧ ἀτὰρ καὶ ψαυομένη ἡ κεφαλὴ τοῦ μηροῦ κατὰ τὸν περίνεον ὑπερογκέουσα εὔδηλόσ ἐστιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 51.4)
Ὅσοισι μὲν οὖν μήπω τετελειωμένοισιν ἐσ αὔξησιν ἐκπεσὼν μὴ ἐμπέσοι, γυιοῦται ὁ μηρὸσ καὶ ἡ κνήμη καὶ ὁ πούσ‧ οὔτε γὰρ τὰ ὀστέα ἐσ τὸ μῆκοσ ὁμοίωσ αὔξεται, ἀλλὰ βραχύτερα γίνεται, μάλιστα δὲ τὸ τοῦ μηροῦ, ἄσαρκόν τε ἅπαν τὸ σκέλοσ καὶ ἄμυον καὶ ἐκτεθηλυσμένον καὶ λεπτότερον γίνεται, ἅμα μὲν, διὰ τὴν στέρησιν τῆσ χώρησ τοῦ ἄρθρου, ἅμα δὲ, ὅτι ἀδύνατον χρέεσθαί ἐστιν, ὅτι οὐ κατὰ φύσιν κέεται‧ χρῆσισ γὰρ μετεξετέρη Ῥύεται τῆσ ἄγαν ἐκθηλύνσιοσ‧ Ῥύεται δέ τι καὶ τῆσ ἐπὶ μῆκοσ ἀναυξήσιοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 52.10)
Οἷσι δ’ ἂν κατὰ τὸ ἰσχίον ἡ ἐξάρθρησισ γένηται, τούτοισι τοῦ μηροῦ τὸ ὀστέον οὐκ ἐθέλει ξυναύξεσθαι ὁμοίωσ, τοῦτο γὰρ ἐγγυτάτω τοῦ τρώματόσ ἐστιν, ἀλλὰ βραχύτερον τοῦ ὑγιέοσ γίνεται‧ τὰ μέντοι τῆσ κνήμησ ὀστέα οὐχ ὁμοίωσ τούτοισιν ἀναυξέα γίνεται, οὐδὲ τὰ τοῦ ποδὸσ, διὰ τοῦτο δὲ, ὅτι τὸ τοῦ μηροῦ ἄρθρον τὸ παρὰ τὴν κνήμην ἐν τῇ ἑωυτοῦ φύσει μένει, καὶ τὸ τῆσ κνήμησ τὸ παρὰ τὸν πόδα‧ σάρκεσ μέντοι μινύθουσι παντὸσ τοῦ σκέλεοσ τούτοισιν‧ εἰ μέντοι χρέεσθαι τῷ σκέλεϊ ἠδύναντο, ἔτι ἂν μᾶλλον τὰ ὀστέα ξυνηυξάνετο, ὡσ καὶ πρόσθεν εἴρηται, πλὴν τοῦ μηροῦ, κἂν ἧσσον ἄσαρκα εἰή, ἀσαρκότερα δὲ πολλῷ ἢ εἰ ὑγιέα ἦν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 53.7)
Ὁκόσοισι δ’ἂν ἐσ τὸ ἔξω ἡ τοῦ μηροῦ κεφαλὴ ἐκβῇ, τούτοισι βραχύτερον μὲν τὸ σκέλοσ φαίνεται παρατεινόμενον παρὰ τὸ ἕτερον‧ εἰκότωσ‧ οὐ γὰρ ἐπ’ ὀστέον ἡ ἐπίβασισ τῆσ κεφαλῆσ τοῦ μηροῦ ἐστιν, ὡσ ὅτε ἔσω ἐκπέπτωκεν, ἀλλὰ παρ’ ὀστέον παρεγκεκλιμένην τὴν φύσιν ἔχον, ἐν σαρκὶ δὲ στηρίζεται ὑγρῇ καὶ ὑπεικούσῃ‧ διὰ τοῦτο μὲν βραχύτερον φαίνεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 54.1)
Ἔσωθεν δὲ ὁ μηρὸσ παρὰ τὴν πλιχάδα καλεομένην κοιλότεροσ καὶ ἀσαρκότεροσ φαίνεται‧ ἔξωθεν δὲ ὁ γλουτὸσ ὑποκυρτότεροσ, ἅτε ἐσ τὸ ἔξω τῆσ κεφαλῆσ τοῦ μηροῦ ὠλισθηκυίησ‧ ἀτὰρ καὶ ἀνωτέρω φαίνεται ὁ γλουτὸσ, ἅτε ὑπειξάσησ τῆσ σαρκὸσ τῆσ ἐνταῦθα τῇ τοῦ μηροῦ κεφαλῇ‧ τὸ δὲ παρὰ τὸ γόνυ τοῦ μηροῦ ἄκρον ἔσω Ῥέπον φαίνεται, καὶ ἡ κνήμη, καὶ ὁ πούσ‧ ἀτὰρ οὐδὲ ξυγκάμπτειν ὥσπερ τὸ ὑγιὲσ σκέλοσ δύνανται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 54.2)
Τὰ μὲν οὖν σημήϊα ταῦτα τοῦ ἔξω ἐκπεπτωκότοσ μηροῦ εἰσιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 54.3)

SEARCH

MENU NAVIGATION