Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τά τε δὴ ὅλωσ συνεχῆ ἓν λέγεται κἂν ἔχῃ κάμψιν, καὶ ἔτι μᾶλλον τὰ μὴ ἔχοντα κάμψιν, οἱο͂ν κνήμη ἢ μηρὸσ σκέλουσ, ὅτι ἐνδέχεται μὴ μίαν εἶναι τὴν κίνησιν τοῦ σκέλουσ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 70:5)
καὶ τὸ οὖροσ τὸ πρὸσ τῇ πόλι, ὅτου ἐν τῇσιν ὑπωρείῃσιν ᾤκισται ἡ Νῦσα, Μηρὸσ κληίζεται ἐπὶ τῇ συμφορῇ ᾗτινι ἐχρήσατο εὐθὺσ γενόμενοσ.
(아리아노스, Indica, chapter 1 6:1)
Διονύσου μέν γε τῆσ στρατηλασίησ καὶ Νῦσα πόλισ μνῆμα οὐ φαῦλον, καὶ ὁ Μηρὸσ τὸ οὖροσ, καὶ ὁ κισσὸσ ὅστισ ἐν τῷ οὔρεϊ τούτῳ φύεται, καὶ αὐτοὶ Ἰνδοὶ ὑπὸ τυμπάνων τε καὶ κυμβάλων στελλόμενοι ἐσ τὰσ μάχασ, καὶ ἐσθὴσ αὐτοῖσι κατάστικτοσ ἐοῦσα, κατάπερ τοῦ Διονύσου τοῖσι βάκχοισιν·
(아리아노스, Indica, chapter 5 9:1)
μετὰ δὲ ταῦτα ὡσ ἐσφακέλισέ τε τὸ ὀστέον καὶ ὁ μηρὸσ τάχιστα ἐσάπη, ἀπήνεικε Καμβύσεα τὸν Κύρου, βασιλεύσαντα μὲν τὰ πάντα ἑπτὰ ἔτεα καὶ πέντε μῆνασ, ἄπαιδα δὲ τὸ παράπαν ἐόντα ἔρσενοσ καὶ θήλεοσ γόνου.
(헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 66 3:1)
οἷσι δ’ ὅλοσ ὁ μηρὸσ ἢ τὰ περὶ κνήμην ἀπεψιλοῦτο καὶ ποὺσ ὅλοσ.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, EPIDHMIWN A, Ἑκκαίδεκα ἀρ́ρωστοι175)
Τὰ μὲν οὖν σημήϊα ταῦτά ἐστιν, οἷσιν ἂν ἔσω ἐκπεπτώκῃ ὁ μηρόσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 51.5)
Ὅσοισι μὲν οὖν μήπω τετελειωμένοισιν ἐσ αὔξησιν ἐκπεσὼν μὴ ἐμπέσοι, γυιοῦται ὁ μηρὸσ καὶ ἡ κνήμη καὶ ὁ πούσ‧ οὔτε γὰρ τὰ ὀστέα ἐσ τὸ μῆκοσ ὁμοίωσ αὔξεται, ἀλλὰ βραχύτερα γίνεται, μάλιστα δὲ τὸ τοῦ μηροῦ, ἄσαρκόν τε ἅπαν τὸ σκέλοσ καὶ ἄμυον καὶ ἐκτεθηλυσμένον καὶ λεπτότερον γίνεται, ἅμα μὲν, διὰ τὴν στέρησιν τῆσ χώρησ τοῦ ἄρθρου, ἅμα δὲ, ὅτι ἀδύνατον χρέεσθαί ἐστιν, ὅτι οὐ κατὰ φύσιν κέεται‧ χρῆσισ γὰρ μετεξετέρη Ῥύεται τῆσ ἄγαν ἐκθηλύνσιοσ‧ Ῥύεται δέ τι καὶ τῆσ ἐπὶ μῆκοσ ἀναυξήσιοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 52.10)
Ἔσωθεν δὲ ὁ μηρὸσ παρὰ τὴν πλιχάδα καλεομένην κοιλότεροσ καὶ ἀσαρκότεροσ φαίνεται‧ ἔξωθεν δὲ ὁ γλουτὸσ ὑποκυρτότεροσ, ἅτε ἐσ τὸ ἔξω τῆσ κεφαλῆσ τοῦ μηροῦ ὠλισθηκυίησ‧ ἀτὰρ καὶ ἀνωτέρω φαίνεται ὁ γλουτὸσ, ἅτε ὑπειξάσησ τῆσ σαρκὸσ τῆσ ἐνταῦθα τῇ τοῦ μηροῦ κεφαλῇ‧ τὸ δὲ παρὰ τὸ γόνυ τοῦ μηροῦ ἄκρον ἔσω Ῥέπον φαίνεται, καὶ ἡ κνήμη, καὶ ὁ πούσ‧ ἀτὰρ οὐδὲ ξυγκάμπτειν ὥσπερ τὸ ὑγιὲσ σκέλοσ δύνανται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 54.2)
Οἷσι δὲ ἂν ἐν γαστρὶ ἐοῦσιν ἐξαρθρήσῃ τοῦτο τὸ ἄρθρον, ἢ ἔτι ἐν αὐξήσει ἐοῦσι βίῃ ἐκπεσὸν ἤδη μὴ ἐμπέσῃ, ἢ καὶ ὑπὸ νούσου ἐξαρθρήσῃ τοῦτο τὸ ἄρθρον καὶ ἐκπαλήσῃ ̔πολλὰ γὰρ τοιαῦτα γίνεται, καὶ ἐνίων μὲν τῶν τοιούτων ἢν ἐπισφακελίσῃ ὁ μηρὸσ, ἐμπυήματα χρόνια καὶ ἔμμοτα γίνεται, καὶ ὀστέων ψιλώσιεσ ἐνίοισιν̓, ὁμοίωσ δὲ καὶ οἷσιν ἐπισφακελίζει, καὶ οἷσι μὴ ἐπισφακελίζει, τοῦ μηροῦ τὸ ὀστέον πολλῷ βραχύτερον γίνεται, καὶ οὐκ ἐθέλει ξυναύξεσθαι, ὥσπερ τοῦ ὑγιέοσ‧ τὰ μέντοι τῆσ κνήμησ βραχύτερα μὲν γίνεται, ἢ τὰ τῆσ ἑτέρησ, ὀλίγῳ δὲ, διὰ τὰσ αὐτὰσ προφάσιασ, αἳ καὶ πρόσθεν εἴρηνται‧ ὁδοιπορέειν τε δύνανται οἱ τοιοῦτοι, οἱ μέν τινεσ αὐτῶν τοῦτον τὸν τρόπον, ὥσπερ οἷσι τετελειωμένοισιν ἐξέπεσε καὶ μὴ ἐνέπεσεν, οἱ δὲ καὶ βαίνουσι μὲν παντὶ τῷ ποδὶ, διαῤῬέπουσι δὲ ἐν τῇσιν ὁδοιπορίῃσιν, ἀναγκαζόμενοι διὰ τὴν βραχύτητα τοῦ σκέλεοσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 55.6)
Τὰ μὲν οὖν σημήϊα ταῦτα, ᾧ ἂν ἐσ τὸ ὄπισθεν ἐκπεπτώκῃ ὁ μηρόσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 57.6)
Ταῦτα μὲν οὖν σημήϊά ἐστι τὰ εἰρημένα, ὧν ἂν οὕτωσ ἐκπεπτώκῃ ὁ μηρόσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 59.5)
Οἷσι δ’ ἂν νηπίοισιν ἔτι ἐοῦσι τὸ ἄρθρον οὕτωσ ὀλισθάνον μὴ ἐμπέσῃ, ἢ καὶ ἐκ γενεῆσ οὕτω γένηται, καὶ τούτοισι τὸ τοῦ μηροῦ ὀστέον μᾶλλόν τι μινύθει, ἢ τὰ τῆσ κνήμησ καὶ τὰ τοῦ ποδόσ‧ ἥκιστα μὴν ἐν τούτῳ τῷ τρόπῳ τοῦ ὀλισθήματοσ ὁ μηρὸσ μειοῦται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 60.5)
Περὶ οὗ οὖν ὁ λόγοσ, ἐκπίπτουσι τελέωσ ἤδη, ἐπεὶ ἄλλωσ γε οὐκ ἐκπίπτουσιν‧ ὅμωσ δὲ καὶ ταῦτα ὁτὲ μὲν πλεῖον ἀποπηδᾷ ἀπὸ τῆσ φύσιοσ, ὁτὲ δὲ ἔλασσον‧ μᾶλλον δέ τι μηρὸσ τοῦτο βραχίονοσ πέπονθεν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 61.3)
Ἐνίοισι γὰρ ὁ μηρὸσ ἐμπίπτει ἀπ’ οὐδεμιῆσ παρασκευῆσ, ἀλλ’ ὀλίγησ μὲν κατατάσιοσ, ὅσον τῇσι χερσὶ κατιθῦναι, βραχείησ δὲ κιγκλίσιοσ‧ πολλοῖσι δὲ ξυγκάμψασι τὸ σκέλοσ κατὰ τὸ ἄρθρον, ἐνέπεσεν, ἤδη ἀμφίσφαλσιν ποιησάμενον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 71.2)
Ἢν δὲ ἐσ τοὔπισθεν μέροσ ἐκπεπτώκῃ ὁ μηρὸσ, τὰσ μὲν κατατάσιασ καὶ ἀντιτάσιασ οὕτω δεῖ ποιέεσθαι, καθάπερ εἴρηται‧ ἐπιστορέσαντα δὲ ἐπὶ τὸ ξύλον ἱμάτιον πολύπτυχον, ὡσ μαλακώτατον ἐῄ, πρηνέα κατακλίναντα τὸν ἄνθρωπον, οὕτω κατανείνειν‧ άμα δὲ τῇ κατατάσει χρὴ τῇ σανίδι καταναγκάζειν τὸν αὐτὸν τρόπον ὡσ τὰ ὑβώματα, κατ’ ἴξιν τοῦ πυγαίου ποιησάμενον τὴν σανίδα, καὶ μᾶλλον ἐσ τὸ κάτω μέροσ, ἢ ἐσ τὸ ἄνω τῶν ἰσχίων‧ καὶ ἡ ἐντομὴ, ἡ ἐν τῷ τοίχῳ τῇ σανίδι, μὴ εὐθεῖα ἔστω, ἀλλ’ ὀλίγον καταφερὴσ πρὸσ τὸ τῶν ποδῶν μέροσ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 75.1)

SEARCH

MENU NAVIGATION