Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

εἰ δὲ μὴ θέλεισ μένειν, οὔ τἂν δικαίωσ τῇδ’ ἐπιρρέποισ πόλει μῆνίν τιν’ ἢ κότον τιν’ ἢ βλάβην στρατῷ.
(아이스킬로스, 에우메니데스, choral, antistrophe 2 1:4)
καὶ τοῖσ τοιούτοισ οὔτε κρατῆροσ μέροσ εἶναι μετασχεῖν, οὐ φιλοσπόνδου λιβόσ, βωμῶν τ’ ἀπείργειν οὐχ ὁρωμένην πατρὸσ μῆνιν·
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 12:10)
σὺ δὲ φρεσὶ σῇσι νοήσασ, ἴσχεο μηδ’ ὀνόμαινε, θεῶν δ’ ἐποπίζεο μῆνιν.
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 27:22)
ἀλλ’ οὐ θήν τοι ἀδευκέα μῆνιν ἀέξω, πρίν περ ἀνιηθείσ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 23:14)
οὐδ’ ὑπαλύξειν στεῦται ἀμειλίκτοιο Διὸσ θυμαλγέα μῆνιν καὶ χόλον, οὐδ’ ἄτλητον ἄγοσ Φρίξοιό τε ποινὰσ Αἰολιδέων γενεήν, πρὶν ἐσ Ἑλλάδα κῶασ ἱκέσθαι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 6:11)
Κλειὼ δὲ Πιέρου τοῦ Μάγνητοσ ἠράσθη κατὰ μῆνιν Ἀφροδίτησ ὠνείδισε γὰρ αὐτῇ τὸν τοῦ Ἀδώνιδοσ ἔρωτα, συνελθοῦσα δὲ ἐγέννησεν ἐξ αὐτοῦ παῖδα Υἅκινθον, οὗ Θάμυρισ ὁ Φιλάμμωνοσ καὶ Ἀργιόπησ νύμφησ ἔσχεν ἔρωτα, πρῶτοσ ἀρξάμενοσ ἐρᾶν ἀρρένων.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 3 3:1)
Ἀθάμασ δὲ ὕστερον διὰ μῆνιν Ἥρασ καὶ τῶν ἐξ Ἰνοῦσ ἐστερήθη παίδων·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 2:1)
ὁ δέ, εἴτε ἐπελθὸν ἄλλωσ, εἴτε διὰ μῆνιν Ἥρασ, ἵν’ ἔλθοι κακὸν Μήδεια Πελίᾳ τὴν γὰρ Ἥραν οὐκ ἐτίμα, "τὸ χρυσόμαλλον δέρασ" ἔφη "προσέταττον ἂν φέρειν αὐτῷ.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 9 16:8)
συνεβεβήκει δὲ τότε κατὰ μῆνιν Ἀπόλλωνοσ καὶ Ποσειδῶνοσ ἀτυχεῖν τὴν πόλιν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 9:15)
αὗται δὲ διὰ μῆνιν Ἀφροδίτησ ἀλλοτρίοισ ἀνδράσι συνευναζόμεναι τὸν βίον ἐν Αἰγύπτῳ μετήλλαξαν.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 14 3:3)
αὕτη κατὰ μῆνιν Ἀφροδίτησ οὐ γὰρ αὐτὴν ἐτίμα ἴσχει τοῦ πατρὸσ ἔρωτα, καὶ συνεργὸν λαβοῦσα τὴν τροφὸν ἀγνοοῦντι τῷ πατρὶ νύκτασ δώδεκα συνευνάσθη.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 3, chapter 14 4:3)
μῆνιν ἀείδε θεὰ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆοσ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, παράφρασισ. 2:1)
τὸ μὲν γὰρ ἔργον Μουσῶν δι’ ἀκριβείασ διελθεῖν τὴν μῆνιν, ᾗ ἐμήνισεν Ἀχιλλεὺσ ἐν Τροίᾳ καὶ τὰ συμβάντα ἀπ’ αὐτῆσ·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, παράφρασισ. 2:2)
ἀλλὰ τὴν μῆνιν νὴ Δί’ ἣν μηνίεισ ταύτην ὑμνήσεισ ὥσπερ θεόν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 9:11)
πάντωσ δὲ οὐδὲ τὸν Δάρδανον τὸν ἑαυτοῦ πρόγονον οὐδὲν εἶναι χείρω τοῦ Αἰακοῦ τοῦ σοῦ, σέ τε σκήπτεσθαι τὴν μῆνιν, τὸ δ’ ἀληθὲσ αὐτὸν ὀρρωδεῖν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρεσβευτικὸσ πρὸσ Ἀχιλλέα 13:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION