Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ὧν οἱ ἡγεμόνεσ τοῦ στρατοῦ πυνθανόμενοι διῄτησαν αὐτοῖσ ἐν Τεανῷ καὶ συνήλλαξαν ἐπὶ τοῖσδε, τοὺσ μὲν ὑπάτουσ τὰ πάτρια διοικεῖν μὴ κωλυομένουσ ὑπὸ τῶν τριῶν ἀνδρῶν, μηδενὶ δὲ γῆν ὑπὲρ τοὺσ στρατευσαμένουσ ἐν Φιλίπποισ ἐπινέμεσθαι, τά τε χρήματα τῶν δεδημευμένων καὶ τιμὰσ τῶν ἔτι πιπρασκομένων καὶ τὸν στρατὸν Ἀντωνίου τὸν περὶ τὴν Ἰταλίαν ἐπ’ ἴσησ διανέμεσθαι καὶ μηδέτερον αὐτῶν ἔτι καταλέγειν ἐκ τῆσ Ἰταλίασ, στρατεύοντι δὲ ἐπὶ Πομπήιον τῷ Καίσαρι δύο συμμαχεῖν τέλη παρὰ Ἀντωνίου, ἀνεῷχθαι δὲ τὰσ Ἄλπεισ τοῖσ ὑπὸ Καίσαροσ πεμπομένοισ ἐσ τὴν Ἰβηρίαν καὶ μὴ κωλύειν αὐτοὺσ ἔτι Ἀσίνιον Πολλίωνα, Λεύκιον δὲ ἐπὶ τοῖσδε συνηλλαγμένον ἀποθέσθαι τὴν φρουρὰν τοῦ σώματοσ καὶ πολιτεύειν ἀδεῶσ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 5, chapter 3 3:1)
οὐκοῦν ὁπότε μηδέτερόν φησι βούλεσθαι, δῆλον ὅτι καὶ τὸ ἀδικεῖσθαι κακὸν ἡγούμενοσ οὔ φησι βούλεσθαι, ἀλλὰ τοῦ μὲν ἀδικεῖν ἄμεινον τὸ ἀδικεῖσθαι, οὐ μὴν ἐκείνου γε τοῦ μήτε ἀδικεῖν μήτε ἀδικεῖσθαι, ὀρθῶσ, οἶμαι, καὶ γιγνώσκων καὶ λέγων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 60:16)
ἔστι δὲ τὸν μὲν σκοπὸν ἡμαρτῆσθαι, τὰ δὲ πρὸσ ἐκεῖνον περαίνοντα ὀρθῶσ ἔχειν, καὶ μηδέτερον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 206:1)
ἂν δ’ ὃ μὲν φῇ ὧδε ὃ δὲ ἐκείνωσ, οὐ καλὸν μὲν ἀντιποιῆσαι, δέον τοὺσ καλοὺσ λέγειν λόγουσ, ὁμοίωσ δὲ καὶ ἐπὶ θατέρου, ἀλλ’ ἐπεὶ οὐ διείποντο ὡσ ἠθικῶσ, δεῖ κρίνειν τίνα, μηδ’ ὑποκρινόμενον μηδέτερον αὐτῶν ἐξαπατᾶν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 204:1)
ἔτι ἤτοι μεταξὺ ἔσται τῆσ ἀντιφάσεωσ ὥσπερ τὸ φαιὸν μέλανοσ καὶ λευκοῦ, ἢ ὡσ τὸ μηδέτερον ἀνθρώπου καὶ ἵππου.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 181:4)
ἢ γὰρ ἄμφω ἔδει κατηγορεῖσθαι ἢ μηδέτερον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 14 29:2)
ᾧ δὲ μηδέτερον ὑπάρχει τούτων, ἀκουσάτω τῶν Ἡσιόδου·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 25:2)
ἀμφοῖν γὰρ ὄντοιν <τῶν> κακῶν καὶ φευκτὰ ἔδει ἄμφω εἶναι, τῶν μηδετέρων δὲ μηδέτερον ἢ ὁμοίωσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 10 19:1)
οὔτε γὰρ ἔχουσιν ἕτερα ἐφ’ οἷσ χαίρουσιν, τό τε μηδέτερον πολλοῖσ λυπηρὸν διὰ τὴν φύσιν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 167:1)
δι’ ἡδονὴν μὲν οὖν καὶ διὰ τὸ χρήσιμον καὶ φαύλουσ ἐνδέχεται φίλουσ ἀλλήλοισ εἶναι καὶ ἐπιεικεῖσ φαύλοισ καὶ μηδέτερον ὁποιῳοῦν, δι’ αὑτοὺσ δὲ δῆλον ὅτι μόνουσ τοὺσ ἀγαθούσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 8 41:2)
τῇ πολιτείᾳ τῇ μεμειγμένῃ καλῶσ ἀμφότερα δοκεῖν εἶναι καὶ μηδέτερον, καὶ σῴζεσθαι δι’ αὑτῆσ καὶ μὴ ἔξωθεν, καὶ δι’ αὑτῆσ μὴ τῷ πλείουσ ἔξωθεν εἶναι τοὺσ βουλομένουσ εἰή γὰρ ἂν καὶ πονηρᾷ πολιτείᾳ τοῦθ’ ὑπάρχον ἀλλὰ τῷ μηδ’ ἂν βούλεσθαι πολιτείαν ἑτέραν μηθὲν τῶν τῆσ πόλεωσ μορίων ὅλωσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 145:1)
πόσαι τε ἀρχαί, καὶ κύριαι τίνων, καὶ περὶ χρόνου, πόσοσ ἑκάστησ ἀρχῆσ οἱ μὲν γὰρ ἑξαμήνουσ, οἱ δὲ δι’ ἐλάττονοσ, οἱ δ’ ἐνιαυσίασ, οἱ δὲ πολυχρονιωτέρασ ποιοῦσι τὰσ ἀρχάσ, καὶ πότερον εἶναι δεῖ τὰσ ἀρχὰσ ἀιδίουσ ἢ πολυχρονίουσ ἢ μηδέτερον ἀλλὰ πλεονάκισ τοὺσ αὐτούσ, ἢ μὴ τὸν αὐτὸν δὶσ ἀλλ’ ἅπαξ μόνον, ἔτι δὲ περὶ τὴν κατάστασιν τῶν ἀρχῶν, ἐκ τίνων δεῖ γίνεσθαι καὶ ὑπὸ τίνων καὶ πῶσ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 241:1)
ἐπεὶ δὲ καθ’ ἕκαστον δῆλον ὅπωσ λεκτέον, καὶ συνδυαζομένων πῶσ λεκτέον δῆλον, οἱο͂ν εἰ αὐτὸσ μὲν θέλει λαμβάνειν διδόναι δὲ μή, καὶ εἰ δίδωσι μὲν λαμβάνειν δὲ μὴ θέλει, καὶ εἰ λαμβάνειν καὶ διδόναι θέλει εἴτε μηδέτερον·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 15 32:1)
εἰ δὲ μηδέτερον τούτων ἐστίν, ἀλλ’ ἰδίᾳ ἀγνωμονοῦσιν ἢ ὁ ἀποστείλασ ἢ ὁ ἀπεσταλμένοσ, καὶ τοῦτο λέγειν, ἵνα αἰσθανόμενοσ ὁ δῆμοσ βουλεύσηται τί δεῖ ποιεῖν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τοῦ Στεφάνου 101:2)
ἐὰν δὲ μηδέτερον τούτων ἐθέλωσι, τὸ ἀνδρολήψιόν φησιν εἶναι μέχρι τριῶν, πλέον δὲ μή.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Ἀριστοκράτους 120:6)

SEARCH

MENU NAVIGATION