헬라어 문장 내 검색 Language

ἄν τισ Ἀθηναίων, φησίν, ἑταιρήσῃ, μὴ ἐξέστω αὐτῷ τῶν ἐννέα ἀρχόντων γενέσθαι, ὅτι οἶμαι στεφανηφόροσ ἡ ἀρχή, μηδ’ ἱερωσύνην ἱερώσασθαι, ὡσ οὐδὲ καθαρεύοντι τῷ σώματι, μηδὲ συνδικησάτω, φησί, τῷ δημοσίῳ, μηδὲ ἀρξάτω ἀρχὴν μηδεμίαν μηδέποτε, μήτ’ ἔνδημον μήτε ὑπερόριον, μήτε κληρωτὴν μήτε χειροτονητήν·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 192)
μηδὲ κηρυκευσάτω, μηδὲ πρεσβευσάτω, μηδὲ τοὺσ πρεσβεύσαντασ κρινέτω, μηδὲ συκοφαντείτω μισθωθείσ, μηδὲ γνώμην εἰπάτω μηδέποτε μήτε ἐν τῇ βουλῇ μήτε ἐν τῷ δήμῳ, μηδ’ ἂν δεινότατοσ ᾖ λέγειν Ἀθηναίων.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 201)
ἀλλ’ οὐκ ἐκεῖνον τὸν ἐν τῇ ἐκκλησίᾳ ἀναρρηθέντα στέφανον οὐδεὶσ καθιεροῖ, ἀλλ’ ἔξεστι κεκτῆσθαι, ἵνα μὴ μόνον αὐτόσ, ἀλλὰ καὶ οἱ ἐξ ἐκείνου, ἔχοντεσ ἐν τῇ οἰκία τὸ ὑπόμνημα, μηδέποτε κακοὶ τὴν ψυχὴν εἰσ τὸν δῆμον γίγνωνται.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 471)
ἃ δ’ εἴρηται ἐξαλεῖψαι, μὴ κεκτῆσθαι ἰδίᾳ μηδενὶ ἐξεῖναι μηδὲ μνησικακῆσαι μηδέποτε·
(안도키데스, 연설, Περὶ τῶν μυστηρίων 132:3)
μέμνησθε μὲν οὖν, ὦ Ἀθηναῖοι, τοὺσ ἡμετέρουσ λόγουσ, ψηφίσασθε δὲ τοιαῦτα ἐξ ὧν ὑμῖν μηδέποτε μεταμελήσει.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ πρὸσ Λακεδιμονίουσ εἰρήνης 60:8)
καὶ ἐν τῷ κατὰ Κόνωνοσ, καὶ εἰ μὲν εὐορκῶ, πολλά μοι γένοιτο ἀγαθὰ καὶ μηδέποτε αὖτισ τοιοῦτον μηδὲν πάθοιμι·
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ ἀξιοπιστίασ. 4:4)
ὃ δ’ οὖν ὑπεθέμεθα ἐν ἀρχῇ, διὰ πάντων δείκνυται, οἷσ τὸ ἀνθρώπειον φῦλον ἄγεται, ταῦτ’ εἶναι ἔργα Σαράπιδοσ καὶ μηδέποτε ἐκφεύγειν ἡμᾶσ τὸ τούτου κράτοσ, ἀλλὰ καὶ σώζειν, καὶ ὕστερον εἶναι τὴν παρὰ τούτου πρόνοιαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Εἰσ τὸν Σάραπιν 9:14)
ἀπὸ γάρ τοι Κοδράτου, δῆλον δ’ ἐστὶν, οἶμαι, καὶ φθεγξαμένου πᾶσιν ὁμοίωσ τοὔνομα, ἔξεστιν ἀριθμῷ κατιόντι τὸ γένοσ εἰσ τοῦτον ὁρᾶν ἅπαν καθαρόν τε καὶ γνήσιον τῆσδε τῆσ γῆσ βλάστημα, ποιητὴσ ἂν εἴποι, καὶ μάλ’ ἐπανθοῦν ἑαυτῷ καὶ μᾶλλον ἀνθῆσον, ὥσπερ ἀρχόμενον ἀεὶ καὶ μηδέποτε λῆγον, ἔστ’ ἂν ἡ τρέφουσα γῆ τουτονὶ τὸν καρπὸν ἀθάνατοσ μένῃ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἀπελλᾶ γενεθλιακός 2:5)
καὶ τὰ γένη τῶν φιλοσόφων οὐ τέθνηκε τῇ τῆσ πόλεωσ ἀγαθῇ τύχῃ, χωρὶσ τοῦ καὶ τοὺσ ὅπου δὴ γῆσ ἀναγκαίωσ ἔχειν ἅμα τῶν τε λόγων καὶ τῶν Ἀθηναίων μεμνῆσθαι, καὶ μηδέποτε ἐκβαλεῖν ἂν ἐκ τῆσ ψυχῆσ τὸ εἴδωλον, ὥσπερ ἐν κατόπτρῳ τοῖσ λόγοισ ἐμβλέποντασ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 106:8)
τίσ γὰρ οὕτωσ ἔξω τοῦ φρονεῖν ἢ τίσ οὕτωσ ἄπειροσ τῶν ἐν τῇ φύσει ὅστισ ἂν τὸν εἰκῆ καὶ ῥᾳδίωσ μεταβαλλόμενον καὶ μηδέποτε ἐν ταὐτῷ μένοντα μηδὲ ἃ γνοίη φυλάττοντα τοῦ διὰ τέλουσ χρηστοῦ καὶ βεβαίου προέλοιτ’ ἂν εἰσ χρῆσιν;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 4:5)
ἔστι δ’ αὕτη μηδέποτε γενέσθαι πάντα χρηστὸν μηδ’ ἀναμάρτητον·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 83:9)
καὶ μηδέποτε ἀφύλακτον οἰκίαν εἶναι, ὥσπερ πόλιν·
(아리스토텔레스, 경제학, Book 1 39:2)
ταχέωσ δ’ ἄν τισ καὶ αὐτὸν τὸν Ἡράκλειτον τοῦτον ἐρωτῶν τὸν τρόπον ἠνάγκασεν ὁμολογεῖν μηδέποτε τὰσ ἀντικειμένασ φάσεισ δυνατὸν εἶναι κατὰ τῶν αὐτῶν ἀληθεύεσθαι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 67:2)
ὅλωσ δὲ ἄτοπον ἐκ τοῦ φαίνεσθαι τὰ δεῦρο μεταβάλλοντα καὶ μηδέποτε διαμένοντα ἐν τοῖσ αὐτοῖσ, ἐκ τούτου περὶ τῆσ ἀληθείασ τὴν κρίσιν ποιεῖσθαι·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 83:2)
τελειότερον δὲ λέγομεν τὸ καθ’ αὑτὸ διωκτὸν τοῦ δι’ ἕτερον καὶ τὸ μηδέποτε δι’ ἄλλο αἱρετὸν τῶν <καὶ> καθ’ αὑτὰ καὶ δι’ αὐτὸ αἱρετῶν, καὶ ἁπλῶσ δὴ τέλειον τὸ καθ’ αὑτὸ αἱρετὸν ἀεὶ καὶ μηδέποτε δι’ ἄλλο.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 56:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION