Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐγὼ τοίνυν ἐκ τῶν παρόντων εἱλόμην ταῦτα, ἃ ἐμοὶ μὲν λύπασ ἐπὶ χρόνον πλεῖστον οἴσειν ἔμελλεν, ὑμῖν δὲ ταχίστην τοῦ παρόντοσ τότε κακοῦ μετάστασιν.
(안도키데스, 연설, Περὶ τῆσ ἑαυτοῦ καθόδου 14:1)
τοιᾷδε μὲν ἡ βουλὴ γνώμῃ τὸν Ἀντώνιον εἶχεν ἐν ὀργῇ, ἀναθέμενοι δὲ τὴν ψῆφον, ὡσ ὁ δήμαρχοσ ἐκέλευεν, ἐψηφίσαντο ὅμωσ Δέκμον τε ἐπαινέσαι οὐκ ἐκστάντα Ἀντωνίῳ τῆσ Κελτικῆσ, καὶ τοῖσ ὑπάτοισ Ἱρτίῳ καὶ Πάνσᾳ Καίσαρα συστρατηγεῖν οὗ νῦν ἔχει στρατοῦ, ἐπίχρυσόν τε αὐτοῦ εἰκόνα τεθῆναι καὶ γνώμην αὐτὸν ἐσφέρειν ἐν τοῖσ ὑπατικοῖσ ἤδη καὶ τὴν ὑπατείαν αὐτὴν μετιέναι τοῦ νόμου θᾶσσον ἔτεσι δέκα, ἔκ τε τοῦ δημοσίου δοθῆναι τοῖσ τέλεσι τοῖσ ἐσ αὐτὸν ἀπὸ Ἀντωνίου μεταστᾶσιν, ὅσον αὐτοῖσ ὁ Καῖσαρ ἐπὶ τῇ νίκῃ δώσειν ὑπέσχετο.
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 8 3:7)
τά τε γέρα τοῖσ ἀπὸ Ἀντωνίου μόνοισ μεταστᾶσιν ἐψηφισμένα τοὺσ αὑτῷ στρατευομένουσ ἀτιμοῦν·
(아피아노스, The Civil Wars, book 3, chapter 9 1:6)
ὡσ γὰρ ἀπ’ ἀγχόνησ ἀπέλυσε τῆσ πνιγὸσ ἡ τοιήδε ἀφαίρεσισ· δεῖ δὲ ὑποκλύζειν κλυσμῷ πρηέϊ, ἔπειτα δὲ δριμέϊ ἄλλοτε καὶ ἄλλοτε, ἔσ τ’ ἂν ἑλκύσῃ τι ἄνωθεν ἐσ μετάστασιν .
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.325)
ἐπειδὴ δὲ καὶ παρὰ ταύτην τὴν εἰρήνην παρῆλθον εἰσ Θήβασ ὧν ἐγὼ φεύγω λέγειν τοὔνομα ἐπὶ τοιούτοισ, οὐ μόνον πρῶτοι τῶν Ἑλλήνων, ἀλλὰ καὶ μόνοι τῶν πραγμάτων ἀνθήψαντο, ὥσπερ ἑρμαίου λαβόμενοι, καὶ οὐχ ἓν εἶδοσ εὐεργεσίασ ἐπεδείξαντο, ἀλλ’ οὐδὲν εἶδοσ εὐεργεσίασ ἀπέλιπον, δεξάμενοι μὲν τὴν φυγὴν καὶ τὴν πρᾶξιν αὐτοῖσ συνθέντεσ καὶ προδείξαντεσ ὥσπερ δρᾶμα παρ’ αὐτοῖσ, ἀτέλειαν δὲ καὶ πολιτείαν καὶ πάντων μετουσίαν δόντεσ, ὥσπερ τοῖσ ἐκ Κορίνθου καὶ Θάσου καὶ Βυζαντίου μεταστᾶσιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 82:9)
πολλὴν δὴ τὴν μετάστασιν καὶ μεγάλην δεικτέον τὴν μεταβολήν, εἰσφέροντασ, ἐξιόντασ, ἅπαντα ποιοῦντασ ἑτοίμωσ, εἴπερ τισ ὑμῖν προσέξει τὸν νοῦν.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 18:1)
δοκεῖ δ’ ὕστατοσ τῶν θεῶν οὗτοσ βασιλεῦσαι μετὰ τὴν τοῦ πατρὸσ Ὀσίριδοσ ἐξ ἀνθρώπων μετάστασιν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 1, chapter 25 6:2)
καὶ τὸν μὲν Ἡρακλέα τὴν ἐξ ἀνθρώπων μετάστασιν ποιησάμενον ἀθανάτου τυχεῖν τιμῆσ, τοὺσ δ’ ἀπογόνουσ αὐτοῦ βασιλεύσαντασ ἐπὶ πολλὰσ γενεὰσ καὶ πράξεισ ἀξιολόγουσ μεταχειρισαμένουσ μήτε στρατείαν ὑπερόριον ποιήσασθαι μήτε ἀποικίαν εἰσ ἀλλοεθνεῖσ ἀποστεῖλαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 39 4:1)
διὸ καὶ τοὺσ πολλούσ, ἀγνοοῦντασ μὲν τὴν τῶν ἄστρων αἰώνιον τάξιν, θαυμάζοντασ δὲ τὰ γινόμενα κατὰ τὰσ προρρήσεισ, ὑπολαβεῖν τὸν τούτων εἰσηγητὴν θείασ μετέχειν φύσεωσ, μετὰ δὲ τὴν ἐξ ἀνθρώπων αὐτοῦ μετάστασιν διά τε τὰσ εὐεργεσίασ καὶ τὴν τῶν ἄστρων ἐπίγνωσιν ἀθανάτουσ τιμὰσ ἀπονεῖμαι·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 56 5:1)
μετὰ δὲ τὴν τοῦ πατρὸσ ἐξ ἀνθρώπων εἰσ θεοὺσ μετάστασιν, συγχωρούντων τῶν ὄχλων καὶ τῶν ἀδελφῶν, διαδέξασθαι τὴν βασιλείαν παρθένον οὖσαν ἔτι καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆσ σωφροσύνησ οὐδενὶ συνοικῆσαι βουληθεῖσαν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 57 3:3)
ἀνθ’ ὧν μετὰ τὴν ἐξ ἀνθρώπων μετάστασιν ὀνομασθῆναι μὲν Ζῆνα διὰ τὸ δοκεῖν τοῦ καλῶσ ζῆν αἴτιον γενέσθαι τοῖσ ἀνθρώποισ, καθιδρυθῆναι δ’ ἐν τῷ κόσμῳ τῇ τῶν εὖ παθόντων τιμῇ, πάντων προθύμωσ ἀναγορευόντων θεὸν καὶ κύριον εἰσ τὸν αἰῶνα τοῦ σύμπαντοσ κόσμου.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 61 6:1)
ὁμοίωσ δὲ καὶ τῶν ἄλλων εὑρημάτων μεταδόντα πᾶσι τυχεῖν αὐτὸν μετὰ τὴν ἐξ ἀνθρώπων μετάστασιν ἀθανάτου τιμῆσ παρὰ τοῖσ εὖ παθοῦσιν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 63 4:3)
ὁ δ’ οὖν Ἡρακλῆσ ἀποδεξάμενοσ τὴν εὔνοιαν τῶν τὸ Παλάτιον οἰκούντων, προεῖπεν αὐτοῖσ ὅτι μετὰ τὴν ἑαυτοῦ μετάστασιν εἰσ θεοὺσ τοῖσ εὐξαμένοισ ἐκδεκατεύσειν Ἡρακλεῖ τὴν οὐσίαν συμβήσεται τὸν βίον εὐδαιμονέστερον ἔχειν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 4, chapter 21 3:1)
οὗτοι μὲν οὖν οἱ θεοὶ πολλὰ τὸν ἀνθρώπινον βίον εὐεργετήσαντεσ οὐ μόνον ἀθανάτων τιμῶν ἠξιώθησαν, ἀλλὰ καὶ πρῶτοι τὸν Ὄλυμπον ἐνομίσθησαν οἰκεῖν μετὰ τὴν ἐξ ἀνθρώπων μετάστασιν.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 67 5:1)
καί τινεσ μέν φασιν αὐτὸν μετὰ τὴν ἐξ ἀνθρώπων τοῦ Κρόνου μετάστασιν εἰσ θεοὺσ διαδέξασθαι τὴν βασιλείαν, οὐ βίᾳ κατισχύσαντα τὸν πατέρα, νομίμωσ δὲ καὶ δικαίωσ ἀξιωθέντα ταύτησ τῆσ τιμῆσ·
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 70 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION