헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ οὐδεὶσ οὕτωσ ἐπείγεται ὅστισ ὁρᾷ τὸ πρόσω τῆσ ὁδοῦ καὶ οὐ μεταβάλλει τὸ σχῆμα, τὰ μὲν κατ’ ὀφθαλμοὺσ δεξιὰ ποιούμενοσ, τὰ δὲ ἀριστερὰ πρὸ τῆσ ὄψεωσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Σμυρναϊκὸσ πολιτικός 6:2)
τί οὖν θαυμαστὸν τοὺσ μὲν πρᾳοτέροισ καὶ ῥᾴοσι χρησαμένουσ τυχεῖν, τοὺσ δ’ αὖ τραχυτέροισ καὶ θυμοειδέσι μᾶλλον, ὥσπερ καὶ ἄλλα μυρία δή που μεταβάλλει κατὰ τοὺσ χρόνουσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 124:5)
καὶ γὰρ ἐνταῦθα κινουμένησ τῆσ ἀρχῆσ πάντα μάλιστ’ ἂν τὰ δεικνύμενα μεταβάλλοι, αὐτὰ δ’ αὑτὰ οὐ μεταβάλλει ἀναιρουμένου θατέρου ὑπὸ θατέρου, ἂν μὴ τῷ τὴν ὑπόθεσιν ἀνελεῖν καὶ δι’ ἐκείνησ δεῖξαι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 98:1)
εἰ δέ γε μεταβάλλει τὸ τρίγωνον, ἀνάγκη καὶ τὸ τετράγωνον μεταβάλλειν, οἱο͂ν εἰ τρεῖσ, ἕξ, εἰ δὲ τέτταρεσ, ὀκτώ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 99:2)
μεταβαλλόντων γὰρ τὰ ἤθη κατὰ τὰσ ἡλικίασ μεταβάλλει καὶ τὸ ἡδύ, ἡ δὲ κατ’ ἀρετὴν τῶν βελτίστων.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 43:2)
ἡμεῖσ δὲ καὶ πρὸσ τοῦτον τὸν λόγον ἐροῦμεν ὅτι τὸ μὲν μεταβάλλον ὅτε μεταβάλλει ἔχει τινὰ αὐτοῖσ λόγον μὴ οἰέσθαι εἶναι, καίτοι ἔστι γε ἀμφισβητήσιμον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 147:1)
εἰ μὲν οὖν οὕτωσ, οὐκ ἂν μεταβάλλοι ἐκ μὴ ἀγαθοῦ γὰρ εἰσ ἀγαθὸν μεταβάλλει ἢ ἐκ τούτου εἰσ μὴ ἀγαθόν, νῦν δ’ ἀεὶ φαίνεται οὐ γὰρ ἔστι μεταβολὴ ἀλλ’ ἢ εἰσ τὰ ἀντικείμενα καὶ μεταξύ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 4 182:1)
ἡ δὲ οὗ κατὰ προαίρεσιν κινεῖται τὰ κινούμενα καὶ μεταβάλλει τὰ μεταβάλλοντα, ὥσπερ αἵ τε κατὰ πόλεισ ἀρχαὶ καὶ αἱ δυναστεῖαι καὶ αἱ βασιλεῖαι καὶ τυραννίδεσ ἀρχαὶ λέγονται καὶ αἱ τέχναι, καὶ τούτων αἱ ἀρχιτεκτονικαὶ μάλιστα.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 5 8:1)
καὶ ὅσα δὴ οὕτω μεταβάλλει εἰσ ἄλληλα, εἰσ τὴν ὕλην δεῖ ἐπανελθεῖν, οἱο͂ν εἰ ἐκ νεκροῦ ζῷον, εἰσ τὴν ὕλην πρῶτον, εἶθ’ οὕτω ζῷον·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 8 68:2)
μεταβάλλει γὰρ ἀεὶ κατὰ τὰσ τοῦ ὄντοσ κατηγορίασ, κοινὸν δ’ ἐπὶ τούτων οὐδέν ἐστιν ὃ οὐδ’ ἐν μιᾷ κατηγορίᾳ.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 134:3)
πᾶν γὰρ μεταβάλλει ἐξ ἐναντίου, οἱο͂ν ἐκ θερμοῦ εἰσ ψυχρόν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 164:1)
μεταβάλλει δὲ τὸ μεταβάλλον ἢ ἐξ ὑποκειμένου εἰσ ὑποκείμενον, ἢ οὐκ ἐξ ὑποκειμένου εἰσ οὐχ ὑποκείμενον, ἢ ἐξ ὑποκειμένου εἰσ οὐχ ὑποκείμενον, ἢ οὐκ ἐξ ὑποκειμένου εἰσ ὑποκείμενον λέγω δὲ ὑποκείμενον τὸ καταφάσει δηλούμενον, ὥστ’ ἀνάγκη τρεῖσ εἶναι μεταβολάσ·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 177:4)
διχῶσ γὰρ ἐνδέχεται κινήσεωσ εἶναι κίνησιν, ἢ ὡσ ὑποκειμένου οἱο͂ν ὁ ἄνθρωποσ κινεῖται ὅτι ἐκ λευκοῦ εἰσ μέλαν μεταβάλλει, ὥστε οὕτω καὶ ἡ κίνησισ ἢ θερμαίνεται ἢ ψύχεται ἢ τόπον ἀλλάττει ἢ αὔξεται·
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 187:2)
ἅμα οὖν μεταβάλλει ἐξ ὑγιείασ εἰσ νόσον, καὶ ἐξ αὐτῆσ ταύτησ τῆσ μεταβολῆσ εἰσ ἄλλην.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 190:2)
ὥσθ’ ἡ ἀντικειμένη ἔσται, ὑγίανσισ, ἀλλὰ τῷ συμβεβηκέναι, οἱο͂ν ἐξ ἀναμνήσεωσ εἰσ λήθην μεταβάλλει ὅτι ᾧ ὑπάρχει ἐκεῖνο μεταβάλλει, ὁτὲ μὲν εἰσ ἐπιστήμην ὁτὲ δὲ εἰσ ἄγνοιαν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 11 191:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION