헬라어 문장 내 검색 Language

ὁ δὲ εἶπεν αὐτῷ Ἄνθρωπε, τίσ με κατέστησεν κριτὴν ἢ μεριστὴν ἐφ’ ὑμᾶσ;
(ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ, chapter 3 579:1)
τῶν περάτων οὐσίαν περὶ τὰ σώματα λέγεσθαι επιτομε λιβρι μεριστὴν καὶ ταῦτα τῷ νοητῷ μίξαντεσ ἀπεφήναντο τὴν ψυχὴν ἰδέαν εἶναι τοῦ πάντῃ διαστατοῦ κατ’ ἀριθμὸν συνεστῶσαν ἁρμονίαν περιέχοντα·
(플루타르코스, Compendium libri de animae procreatione in Timaeo, section 3 1:1)
βεβαίωσ ὅτι νῦν οὐχ ἁπλῶσ ψυχὴν ἀλλὰ κόσμου ψυχὴν συνίστησιν ἐξ ὑποκειμένησ τῆσ τε κρείττονοσ οὐσίασ καὶ ἀμερίστου καὶ τῆσ χείρονοσ, ἣν περὶ τὰ σώματα μεριστὴν κέκληκεν, οὐχ ἑτέραν οὖσαν ἢ τὴν δοξαστικὴν καὶ φανταστικὴν καὶ συμπαθῆ τῶν αἰσθητῶν κίνησιν, οὐ γενομένην ἀλλ’ ὑφεστῶσαν ἀίδιον, ὥσπερ ἡ ἑτέρα.
(플루타르코스, Compendium libri de animae procreatione in Timaeo, section 4 6:1)
ἐνταῦθα δὲ πάλιν τὸ ταὐτὸν καὶ τὸ θάτερον, ἐναντίασ δυνάμεισ καὶ ἀκρότητασ ἀντιπάλουσ, συνήγαγεν οὐ δι’ αὑτῶν, ἀλλ’ οὐσίασ ἑτέρασ μεταξύ, τὴν μὲν ἀμέριστον πρὸ τοῦ ταὐτοῦ, πρὸ δὲ τοῦ θατέρου τὴν μεριστήν, ἔστιν προσήκουσαν ἑκατέραν ἑκατέρᾳ τάξασ, εἶτα μιχθείσαισ ἐκείναισ ἐπεγκεραννύμενοσ, οὕτω τὸ πᾶν συνύφηνε τῆσ ψυχῆσ εἶδοσ, ὡσ·
(플루타르코스, Compendium libri de animae procreatione in Timaeo, section 6 3:1)
αἰτίαν δὲ κακοῦ τὴν κινητικὴν τῆσ ὕλησ καὶ περὶ τὰ σώματα γιγνομένην μεριστὴν ἄτακτον καὶ ἄλογον οὐκ ἄψυχον δὲ κίνησιν, ἣν ἐν Νόμοισ ὥσπερ εἴρηται ψυχὴν ἐναντίαν καὶ ἀντίπαλον τῇ ἀγαθουργῷ προσεῖπε.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 7 4:1)
τὴν δὲ περὶ τὰ σώματα γιγνομένην μεριστὴν εἰ μέν τισ ἐθέλοι καλεῖν ὕλην, ὡσ καὶ ὑποκειμένην ἐκείνῃ καὶ μεταληπτικὴν ἐκείνησ φύσιν, ὁμωνυμίᾳ χρώμενοσ, οὐ διαφέρει πρὸσ τὸν λόγον·
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 21 4:1)
οἱ δὲ σωματικὴν ἀξιοῦντεσ ὕλην συμμίγνυσθαι τῇ ἀμερίστῳ διαμαρτάνουσι πρῶτον μὲν ὅτι τῶν ἐκείνησ ὀνομάτων οὐδενὶ νῦν ὁ Πλάτων κέχρηται δεξαμενὴν γὰρ εἰώθε καὶ πανδεχῆ καὶ τιθήνην ἀεὶ καλεῖν ἐκείνην, οὐ περὶ τὰ σώματα μεριστήν, μᾶλλον δὲ σῶμα μεριζόμενον εἰσ τὸ καθ’ ἕκαστον.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 21 4:2)
ἀλλὰ δεξάμενοι τὴν τῶν περάτων οὐσίαν περὶ τὰ σώματα λέγεσθαι μεριστὴν καὶ ταῦτα τῷ νοητῷ μίξαντεσ ἀπεφήναντο τὴν ψυχὴν ἰδέαν εἶναι τοῦ πάντῃ διαστατοῦ κατ’ ἀριθμὸν συνεστῶσαν ἁρμονίαν περιέχοντα τά τε γὰρ μαθηματικὰ τῶν πρώτων νοητῶν μεταξὺ καὶ τῶν αἰσθητῶν τετάχθαι, τῆσ τε ψυχῆσ;
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 22 1:2)
χείρονοσ, ἣν περὶ τὰ σώματα μεριστὴν κέκληκεν, οὐχ ἑτέραν οὖσαν ἢ τὴν δοξαστικὴν καὶ φανταστικὴν καὶ συμπαθῆ τῷ αἰσθητῷ κίνησιν, οὐ γενομένην ἀλλ’ ὑφεστῶσαν ἀίδιον ὥσπερ ἡ ἑτέρα.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 23 8:2)
οὐ δι’ αὑτῶν, ἀλλ’ οὐσίασ ἑτέρασ μεταξύ, τὴν μὲν ἀμέριστον πρὸ τοῦ ταὐτοῦ πρὸ δὲ τοῦ θατέρου τὴν μεριστήν, ἔστιν προσήκουσαν ἑκατέραν ἑκατέρᾳ τάξασ, εἶτα μιχθείσαισ ἐκείναισ ἐπεγκεραννύμενοσ, οὕτω τὸ πᾶν συνύφηνε ἓν τῆσ ψυχῆσ εἶδοσ, ὡσ ἦν ἀνυστόν, ἐκ διαφόρων ὅμοιον ἔκ τε πολλῶν ἓν ἀπειργασμένοσ.
(플루타르코스, De animae procreatione in Timaeo, section 25 4:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION