Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ καὶ ἕτερα πάθεα ἴδια καὶ ἐπίκαιράτινων μερέων ἐστὶ, οἷσίπερ ἐμφύνει, καὶ τουτέων ἐξάπτεται· βουβῶνεσ μὲν οἱ λοιμώδεεσ καὶ σφόδρα κακοήθεεσ ἐξ ἥπατοσ ἐξ ἄλλου δὲ γίγνονται οὐδενόσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.95)
ἐπὴν οὖν ἐπίσχῃ τὰ οὖρα, πληρώσιεσ καὶ τῶν ὕπερθεν μερέων· νεφρῶν, οὐρητήρων διατάσιεσ· λαγόνων ὀδύνη βαρείη, σπασμὸσ , τρόμοσ, Ῥίγεα, γνώμην παράφοροι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.203)
ἐπιπλάσματα τῇσι σκληρίῃσι καὶ τῇσι ἐντάσεσι τῶν μερέων ἐπιθετέον· ὕλη δὲ, λίνου σπέρμα, τῆλισ, ἄλφιτον κρίθινον, μέλι, ἔλαιον ἔνθα πήγανον ἢ ἄνηθον ἐζέσθη, ἀλθαίησ Ῥίζα κοπεῖσα καὶ ἐν μελικρήτῳ ἑψηθεῖσα, ὡσ κηροειδὴσ γενέσθαι· ἔστω δὲ εὐαφέα καὶ προσηνέα τῇ ξυστάσι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.183)
ἐλπὶσ δὲ μούνη καὶ πάντων ὁμοῦ τῶν παρέτων, καὶ ἰδίῃ τῶν μερέων, ἡ εἰσ ἔλαιον ἐνίζησισ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.202)
ἐπίπροσθεν δὲ τῆσ σικύησ, πρὸ μιῆσ ἢ δευτέρησ, ἐπιπλάσιοσ χρέοσ, ἔσ τε ἄνεσιν τῶν μερέων, ἀτὰρ ἠδὲ ἐσ εὐροὴν τοῦ αἵματοσ · μετεξετέροισι δὲ καὶ ἐπὶ τῇ σικύῃ ἐσ τὴν δευτέρην ἐπιπλάσσειν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ια’. Θεραπεία Σατυριάσεωσ.135)
ἔστι ὦν τῆσ Σκυθικῆσ ὡσ ἐούσησ τετραγώνου, τῶν δύο μερέων κατηκόντων ἐσ θάλασσαν, πάντῃ ἴσον τό τε ἐσ τὴν μεσόγαιαν φέρον καὶ τὸ παρὰ τὴν θάλασσαν.
(헤로도토스, The Histories, book 4, chapter 101 1:1)
Τὰ δὲ περιπλευμονικὰ καὶ πλευριτικὰ ὧδε χρὴ σκέπτεσθαι‧ ἢν ὀξύσ ὁ πυρετὸσ ᾖ, καὶ τὰ ὀδυνήματα τοῦ ἑτέρου πλευροῦ ἢ ἀμφοτέρων, καὶ τοῦ πνεύματοσ δὲ ἀναφερομένου ἢν πονέῃ, καὶ βῆχεσ ἐνέωσι, καὶ πτύσματα πτύῃ πυῤῬὰ ἢ πελιὰ, ἢ καὶ λεπτὰ καὶ ἀφρώδεα καὶ ἀνθηρὰ, καὶ εἴ τι ἄλλο διαφέρον ἔχοι παρὰ τὰ μεμαθηκότα, τούτοισιν οὕτω χρὴ διάγειν‧ ἢν μὲν ἡ ὀδύνη ἄνω περαίνῃ πρὸσ κληῗδα ἢ περὶ μαζὸν ἢ περὶ βραχίονα, τάμνειν χρὴ τὴν ἐν τῷ βραχίονι φλέβα τὴν ἔσω, ἐφ’ ὁκότερον ἂν ᾖ τῶν μερέων κατὰ τόδε‧ ἀφαιρέειν δὲ κατὰ τὴν τοῦ σώματοσ ἕξιν καὶ ὡρ́ην καὶ ἡλικίην καὶ χροιὴν πλεῖον, καὶ θαρσέων, ἢν ὀξὺ τὸ ἄλγημα ᾖ, ἄγειν πρὸσ λειποψυχίην‧ ἔπειτα ὑποκλύζειν μετὰ τοῦτο.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ ΝΟΘΑ., 11.1)
πολλάκι δ’ ἀμφοτέρων μερέων ἔρισ ἔμπεσε δήμῳ, τίσ μιν ἔχοι·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume V, book 16, chapter 374 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION