Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἐμοὶ μὲν γὰρ ἄντικρυσ οὑτωσὶ μεθύειν δοκοῦσι περὶ τοὺσ λόγουσ ὅταν εἰσ ταῦτα καταφεύγωσι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Κατὰ τῶν ἐξορχουμένων 6:3)
μὰ τὸν Δί’, οὐ μέντοι μεθύειν τὸν ἄνδρα χρὴ τὸν ἀγαθὸν οὐδὲ θερμολουτεῖν, ἃ σὺ ποιεῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 32 1:5)
τὸ μεθύειν πημονῆσ λυτήριον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 10 2:1)
τὸ δὲ μεθύειν φησὶν Ἀριστοτέλησ τὸ μετὰ τὸ θύειν αὐτῷ χρῆσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 11 3:2)
"ἀπὸ δὲ τούτου τὴν λοιπὴν νύκτα ἦσαν πρὸσ τῷ μεθύειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:96)
"ἐπεὶ οὐδὲ τὸν πολὺν οἶνον εἰσ τὸ μεθύειν παρεσκευάσατο.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 3 1:11)
ταῖσ ἡμέραισ ταύταισ δὲ κωμάζειν ἔθοσ ἐστὶν νόμοσ τε τὰσ ἑταίρασ ἐνθάδε μεθύειν μεθ’ ἡμῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 33 4:1)
ἐν τῷ περὶ τῆσ Ἀλεξάνδρου καὶ ̔ Ἡφαιστίωνοσ ταφῆσ, οὐκ ἠπίσταντο πίνειν εὐτάκτωσ, ἀλλ’ εὐθέωσ ἐχρῶντο μεγάλαισ προπόσεσιν, ὥστε μεθύειν ἔτι παρακειμένων τῶν πρώτων τραπεζῶν καὶ μὴ δύνασθαι τῶν σιτίων ἀπολαύειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 91 3:1)
τοὺσ δὲ λέβητασ χαλκοῦσ εἶναι μείζουσ λάκκων δωδεκακλίνων αὐτὸν δὲ Κότυν περιεζῶσθαι ζωμόν τε φέρειν ἐν χοὶ χρυσῇ καὶ γευόμενον τῶν κρατήρων πρότερον μεθύειν τῶν πινόντων.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 7 1:2)
"πρὸσ δὲ τούτοισ ἀντὶ μὲν τοῦ νήφειν τὸ μεθύειν ἠγάπων, ἀντὶ δὲ τοῦ κοσμίωσ ζῆν ἁρπάζειν καὶ φονεύειν ἐζήτουν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 778)
αἰδεῖται δ’ ἔρδων οὐδὲν ὅταν μεθύῃ, τὸ πρὶν ἐὼν σώφρων τε καὶ ἤπιοσ, ἀλλὰ σὺ ταῦτα γινώσκων μὴ πῖν’ οἶνον ὑπερβολάδην, πρὶν μεθύειν ἄρξῃ δ’, ἀπανίστασο ‐ μή σε βιάσθω γαστήρ, ὥστε κακὸν λάτριν ἐφημέριον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 32 2:2)
ἄτοποσ δὲ ὁ Ἀνακρέων ὁ πᾶσαν αὑτοῦ τὴν ποίησιν ἐξαρτήσασ μέθησ, τῇ γὰρ μαλακίᾳ καὶ τῇ τρυφῇ ἐπιδοὺσ ἑαυτὸν ἐν τοῖσ ποιήμασι διαβέβληται, οὐκ εἰδότων τῶν πολλῶν ὅτι νήφων ἐν τῷ γράφειν καὶ ἀγαθὸσ ὢν προσποιεῖται μεθύειν οὐκ οὔσησ ἀνάγκησ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 33 3:2)
τὸ δ’ ἐνδελεχῶσ μεθύειν, φησὶ Κρώβυλοσ ἐν Ἀπολιπούσῃ, τίν’ ἡδονὴν ἔχει, ἀποστεροῦντα ζῶνθ’ ἑαυτὸν τοῦ φρονεῖν, ὃ μέγιστον ἡμῶν ἀγαθὸν ἔσχεν ἡ φύσισ;
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 34 3:1)
Ἀριστοτέλησ δ’ ἐν τῇ Συρακοσίων Πολιτείᾳ καὶ συνεχῶσ φησιν αὐτὸν ἔσθ’ ὅτε ἐπὶ ἡμέρασ ἐνενήκοντα μεθύειν διὸ καὶ ἀμβλυωπότερον γενέσθαι τὰσ ὄψεισ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 47 2:1)
χαλεπὸν οὖν ἐστιν, ἄνδρεσ φίλοι, τὸ μεθύειν καὶ καλῶσ πρὸσ τοὺσ οὕτωσ λάπτοντασ τὸν οἶνον ὁ αὐτὸσ Ἄλεξισ ἐν Ὀπώρᾳ ἑταίρασ δ’ ὄνομα τὸ δρᾶμα ἔχει φησίν οἶνον πολὺν οὐ κεκραμένον σὺ πίνεισ μεστὸσ ὢν κοὐκ ἐξεμεῖσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 61 3:4)

SEARCH

MENU NAVIGATION