Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

διαφέρουσι δ’ οἱ λόγοι περὶ ἑκάστην μέθοδον, οἵ τε φιλοσόφωσ λεγόμενοι καὶ μὴ φιλοσόφωσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 69:1)
φιλόσοφον γὰρ τὸ τοιοῦτον περὶ ἑκάστην μέθοδον.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 69:3)
τίσ μὲν οὖν ἡ φύσισ τῆσ ἐπιστήμησ τῆσ ζητουμένησ, εἴρηται, καὶ τίσ ὁ σκοπὸσ οὗ δεῖ τυγχάνειν τὴν ζήτησιν καὶ τὴν ὅλην μέθοδον.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 50:2)
ἡ δὲ σκέψισ ἡμῖν ἔστω κατὰ τὴν αὐτὴν μέθοδον τοῖσ προειρημένοισ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 5 3:1)
δῆλον δ’ ἔσται τὸ λεγόμενον ἐπισκοποῦσι κατὰ τὴν ὑφηγημένην μέθοδον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 1 6:2)
αἷσ τε χρῶνταί τινεσ τῶν πόλεων τῶν εὐνομεῖσθαι λεγομένων, κἂν εἴ τινεσ ἕτεραι τυγχάνουσιν ὑπὸ τινῶν εἰρημέναι καὶ δοκοῦσαι καλῶσ ἔχειν, ἵνα τό τ’ ὀρθῶσ ἔχον ὀφθῇ καὶ τὸ χρήσιμον, ἔτι δὲ τὸ ζητεῖν τι παρ’ αὐτὰσ ἕτερον μὴ δοκῇ πάντωσ εἶναι σοφίζεσθαι βουλομένων, ἀλλὰ διὰ τὸ μὴ καλῶσ ἔχειν ταύτασ τὰσ νῦν ὑπαρχούσασ, διὰ τοῦτο ταύτην δοκῶμεν ἐπιβαλέσθαι τὴν μέθοδον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 2 4:1)
καὶ γὰρ ἔχει τινὰσ ἀπορίασ, τῷ δὲ περὶ ἑκάστην μέθοδον φιλοσοφοῦντι καὶ μὴ μόνον ἀποβλέποντι πρὸσ τὸ πράττειν οἰκεῖόν ἐστι τὸ μὴ παρορᾶν μηδέ τι καταλείπειν, ἀλλὰ δηλοῦν τὴν περὶ ἕκαστον ἀλήθειαν.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 3 111:2)
τελευταῖον δὲ περὶ τυραννίδοσ εὔλογόν ἐστι ποιήσασθαι μνείαν διὰ τὸ πασῶν ἥκιστα ταύτην εἶναι πολιτείαν, ἡμῖν δὲ τὴν μέθοδον εἶναι περὶ πολιτείασ.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 4 120:1)
ληπτέον δὲ πρὸσ ταύτην τὴν μέθοδον πάντα τὰ δημοτικὰ καὶ τὰ δοκοῦντα ταῖσ δημοκρατίαισ ἀκολουθεῖν·
(아리스토텔레스, 정치학, Book 6 11:3)
τῶν δὲ ἐνθυμημάτων μεγίστη διαφορὰ καὶ μάλιστα λεληθυῖα σχεδὸν παρὰ πᾶσίν ἐστιν ἥπερ καὶ περὶ τὴν διαλεκτικὴν μέθοδον τῶν συλλογισμῶν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 2 20:1)
τὰ μὲν γὰρ αὐτῶν ἐστι κατὰ τὴν ῥητορικὴν ὥσπερ καὶ κατὰ τὴν διαλεκτικὴν μέθοδον τῶν συλλογισμῶν, τὰ δὲ κατ’ ἄλλασ τέχνασ καὶ δυνάμεισ, τὰσ μὲν οὔσασ τὰσ δ’ οὔπω κατειλημμένασ·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 2 20:2)
ἐπιστήμην τε αἴσθησιν οὐ συγχωρησόμεθα κατά γε τὴν τοῦ πάντα κινεῖσθαι μέθοδον, ἢ εἰ μή τί πωσ ἄλλωσ Θεαίτητοσ ὅδε λέγει.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 251:1)
νῦν οὖν, ὦ Θεαίτητε, ἔγωγε καὶ νῷν οὕτω συμβουλεύω, χαλεπὸν καὶ δυσθήρευτον ἡγησαμένοισ εἶναι τὸ τοῦ σοφιστοῦ γένοσ πρότερον ἐν ἄλλῳ ῥᾴονι τὴν μέθοδον αὐτοῦ προμελετᾶν, εἰ μὴ σύ ποθεν εὐπετεστέραν ἔχεισ εἰπεῖν ἄλλην ὁδόν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 16:1)
μέθοδον μὴν αὐτὸν ἐλπίζω καὶ λόγον οὐκ ἀνεπιτήδειον ἡμῖν ἔχειν πρὸσ ὃ βουλόμεθα.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 19:1)
πάντωσ οὔτε οὗτοσ οὔτε ἄλλο γένοσ οὐδὲν μή ποτε ἐκφυγὸν ἐπεύξηται τὴν τῶν οὕτω δυναμένων μετιέναι καθ’ ἕκαστά τε καὶ ἐπὶ πάντα μέθοδον.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 116:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION