Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

μενέτω·
(에우리피데스, Ion, episode, lyric 1:31)
εἰ δ’ οὐ παρούσησ ταὐτὰ τεύξομαι σέθεν, μενέτω κατ’ οἴκουσ·
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 3:4)
ἀλλ’ εἰ δὴ δεῖ γε πάντωσ ἐπὶ τοὺσ ἄνδρασ τούτουσ στρατεύεσθαι, φέρε, βασιλεὺσ μὲν αὐτὸσ ἐν ἤθεσι τοῖσι Περσέων μενέτω, ἡμέων δὲ ἀμφοτέρων παραβαλλομένων τὰ τέκνα, στρατηλάτεε αὐτὸσ σὺ ἐπιλεξάμενόσ τε ἄνδρασ τοὺσ ἐθέλεισ καὶ λαβὼν στρατιὴν ὁκόσην τινὰ βούλεαι.
(헤로도토스, The Histories, book 7, chapter 10H 2:1)
τώ ῥα καὶ οὔ τι Διὸσ βέομαι φρεσίν, ἀλλὰ ἕκηλοσ καὶ κρατερόσ περ ἐὼν μενέτω τριτάτῃ ἐνὶ μοίρῃ.
(호메로스, 일리아스, Book 15 18:7)
ὁ μὲν γὰρ πίθοσ ἔτι μενέτω σοὶ καὶ ὁ κάπηλοσ, ἐνέστω δὲ μὴ οἶνοσ, ἀλλὰ πανσπερμία τισ, πυρὸσ ὑπεράνω καὶ μετὰ τοῦτον κύαμοι, εἶτα κριθαὶ καὶ ὐπὸ ταύταισ φακοί, εἶτα ἐρέβινθοι καὶ ἄλλα ποικίλα.
(루키아노스, Ἑρμότιμοσ, Λυκῖνος 124:2)
μήτε τισ ἄρσην, μηδ’ αὖ τῶν ^ ποταμῶν μενέτω νόσφ’ Ὠκεανοῖο μηδέ τε νυμφάων, ἀλλ’ ἐσ Διὸσ ἔλθετε πάντεσ εἰσ ἀγορήν, ὅσσοι τε κλυτὰσ δαίνυσθ’ ἑκατόμβασ, ὅσσοι τ’ αὖ μέσατοι ἢ ὕστατοι ἢ μάλα πάγχυ νώνυμνοι βωμοῖσι παρ’ ἀκνίσοισι κάθησθε.
(루키아노스, Juppiter trageodeus, (no name) 6:18)
καὶ μενέτω καὶ ἀπίτω ἕκαστοσ, ὁπόταν βούληται.
(루키아노스, Saturnalia, νόμοι συμποτικοί 2:10)
ἀλλά τισ εὖ διαβὰσ μενέτω ποσὶν ἀμφοτέροισιν στηριχθεὶσ ἐπὶ γῆσ, χεῖλοσ ὀδοῦσι δακών.
(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 144:12)
Ὑμεῖσ ὃ ἠκούσατε ἀπ’ ἀρχῆσ, ἐν ὑμῖν μενέτω·
(IWANOU A, chapter 1 39:1)
ἐὰν δὲ καὶ χωρισθῇ, μενέτω ἄγαμοσ ἢ τῷ ἀνδρὶ καταλλαγήτω, ‐ καὶ ἄνδρα γυναῖκα μὴ ἀφιέναι.
(PROS KORINQIOUS A, chapter 7 13:1)
ἕκαστοσ ἐν τῇ κλήσει ᾗ ἐκλήθη ἐν ταύτῃ μενέτω.
(PROS KORINQIOUS A, chapter 7 22:1)
ἕκαστοσ ἐν ᾧ ἐκλήθη, ἀδελφοί, ἐν τούτῳ μενέτω παρὰ θεῷ.
(PROS KORINQIOUS A, chapter 7 26:1)
Ἡ φιλαδελφία μενέτω.
(PROS EBRAIOUS, chapter 13 2:1)
πρὸσ μὲν οὖν τούτουσ τοῦτο ἡμῖν ἐνταῦθα μενέτω συνομολογηθέν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 190:5)
ἡμεῖσ δὴ μηδὲν ὀνόματι διαφερώμεθ’ αὑτοῖσ, ἀλλ’ ὁ νυνδὴ λόγοσ ἡμῖν ὁμολογηθεὶσ μενέτω, ὡσ οἵ γε ὀρθῶσ πεπαιδευμένοι σχεδὸν ἀγαθοὶ γίγνονται, καὶ δεῖ δὴ τὴν παιδείαν μηδαμοῦ ἀτιμάζειν, ὡσ πρῶτον τῶν καλλίστων τοῖσ ἀρίστοισ ἀνδράσιν παραγιγνόμενον·
(플라톤, Laws, book 1 119:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION