헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ διὰ τοῦτο ταῦτα φρονιμώτερα καὶ μαθητικώτερα τῶν μὴ δυναμένων μνημονεύειν ἐστί, φρόνιμα μὲν ἄνευ τοῦ μανθάνειν ὅσα μὴ δύναται τῶν ψόφων ἀκούειν οἱο͂ν μέλιττα κἂν εἴ τι τοιοῦτον ἄλλο γένοσ ζῴων ἔστι, μανθάνει δ’ ὅσα πρὸσ τῇ μνήμῃ καὶ ταύτην ἔχει τὴν αἴσθησιν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 6:1)
Μοῦσα λοχμαία, τιὸ τιὸ τιὸ τιὸ τιὸ τιὸ τιοτίγξ, ποικίλη, μεθ’ ἧσ ἐγὼ νάπαισι <καὶ> κορυφαῖσ ἐν ὀρείαισ, τιὸ τιὸ τιὸ τιοτίγξ, ἱζόμενοσ μελίασ ἐπὶ φυλλοκόμου, τιὸ τιὸ τιὸ τιοτίγξ, δι’ ἐμῆσ γένυοσ ξουθῆσ μελέων Πανὶ νόμουσ ἱεροὺσ ἀναφαίνω σεμνά τε μητρὶ χορεύματ’ ὀρείᾳ, τοτοτοτοτοτοτοτοτοτίγξ, ἔνθεν ὡστερεὶ μέλιττα Φρύνιχοσ ἀμβροσίων μελέων ἀπεβόσκετο καρπὸν ἀεὶ φέρων γλυκεῖαν ᾠδάν.
(아리스토파네스, Birds, Parabasis, strophe 11)
ὦ χρυσοδαίδαλτον ἐμὸν μέλημα, Κύπριδοσ ἔρνοσ, μέλιττα Μούσησ, Χαρίτων θρέμμα, Τρυφῆσ πρόσωπον, ἄνοιξον ἀσπάζου με·
(아리스토파네스, Ecclesiazusae, Lyric-Scene, antistrophe 21)
οὐκ ἀκήκοασ, εἶπε, τῶν γεωργῶν ὅτι μόνη ἐκείνη ἡ μέλιττα ἄνευ κέντρου ἐστίν, ὡσ οὐδὲν αὐτῇ δέον ὅπλου πρὸσ οὐδένα;
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ δ. 73:1)
οὐκέτι σύνεστιν ‐ ἀλλὰ παρὰ τὴν Σιμίχην, ὦ Μέλιττα, οἴχεται Χαρῖνοσ ‐ δἰ ἣν τοσαύτασ ὀργὰσ τῶν γονέων ἠνέσχετο οὐ βουληθεὶσ τὴν πλουσίαν ἐκείνην γῆμαι πέντε προικὸσ τάλαντα, ὡσ ἔλεγον, ἐπιφερομένην;
(루키아노스, Dialogi meretricii, μέλιττα καὶ Βάκχισ. 1:4)
δεινά, ὦ Μέλιττα, πέπονθασ.
(루키아노스, Dialogi meretricii, μέλιττα καὶ Βάκχισ. 2:1)
ἡ δ̓ ἄλλο μὲν οὐδὲν εὑρ͂ε, τοῦτο δὲ μόνον ἐπιγεγραμμένον ἐσιόντων ἐπὶ τὰ δεξιὰ πρὸσ τῷ Διπύλῳ, Μέλιττα φιλεῖ Ἑρμότιμον, καὶ μικρὸν αὖθισ ὑποκάτω, Ὁ ναύκληροσ Ἑρμότιμοσ φιλεῖ Μέλιτταν.
(루키아노스, Dialogi meretricii, μέλιττα καὶ Βάκχισ. 3:5)
λαμβάνει μὲν οὐδὲ πολύν, ὦ Μέλιττα, τὸν μισθόν, ἀλλὰ δραχμὴν καὶ ἄρτον·
(루키아노스, Dialogi meretricii, μέλιττα καὶ Βάκχισ. 4:3)
ἀμύνεται μέντοι οὐ κατὰ τοὐρροπύγιον ὡσ σφὴξ καὶ μέλιττα, ἀλλὰ τῷ στόματι καὶ τῇ προβοσκίδι, ἣν κατὰ τὰ αὐτὰ τοῖσ ἐλέφασι καὶ αὐτὴ ἔχουσα προνομεύει τε καὶ ἐπιλαμβάνεται καὶ προσφῦσα κατέχει κοτυληδόνι κατὰ τὸ ἄκρον ἐοικυῖαν.
(루키아노스, Muscae Encomium, (no name) 3:4)
καὶ γὰρ αἱ αἶγεσ αὐτῇ ἀμέλγονται, καὶ ἡ μέλιττα οὐχ ἥκιστα, μυίαισ καὶ ἀνθρώποισ ἐργάζεται, καὶ οἱ ὀψοποιοὶ ταύτῃ τὰ ὄψα ἡδύνουσι, καὶ βασιλέων αὐτῶν προγεύεται καὶ ταῖσ τραπέζαισ ἐμπεριπατοῦσα συνεστιᾶται αὐτοῖσ καὶ συναπολαύει πάντων.
(루키아노스, Muscae Encomium, (no name) 8:2)
σμικρὸν φροντίσαντεσ Σωκράτουσ, τῆσ δὲ ἀληθείασ πολὺ μᾶλλον, ἐὰν μέν τι ὑμῖν δοκῶ ἀληθὲσ λέγειν, συνομολογήσατε, εἰ δὲ μή, παντὶ λόγῳ ἀντιτείνετε, εὐλαβούμενοι ὅπωσ μὴ ἐγὼ ὑπὸ προθυμίασ ἅμα ἐμαυτόν τε καὶ ὑμᾶσ ἐξαπατήσασ, ὥσπερ μέλιττα τὸ κέντρον ἐγκαταλιπὼν οἰχήσομαι.
(플라톤, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, Φαίδων 574:1)
καίτοι τοῦτο μὲν οὐκ ἔστιν ὅστισ ἀνθρώπων οὐ διανοεῖται, καὶ τοὐναντίον οἰέται θαυμαστὸν εἶναι καὶ παράδοξον, εἰ μήτε φάττα φάττῃ μήτε μελίττῃ μέλιττα μήτε πυρῷ πυρὸσ ἢ σύκῳ τὸ τοῦ λόγου σῦκον ἐν τῷ παντὶ χρόνῳ γέγονεν ἀπαράλλακτον.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 36 1:1)
καθάπερ γὰρ ἡ μέλιττα τῷ φιλόγλυκυσ εἶναι πᾶσαν ὕλην, ᾗ τι μελιτῶδεσ ἐγκέκραται, περιέπει καὶ διώκει·
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 5, Διὰ τί τῶν μιμουμένων τοὺσ ὀργιζομένουσ καὶ λυπουμένουσ ἡδέωσ ἀκούομεν, αὐτῶν δὲ τῶν ἐν τοῖσ πάθεσιν ὄντων ἀηδῶσ. 6:1)
Μοῦσα λοχμαία, τιὸ τιὸ τιὸ τιὸ τιὸ τιὸ τιοτίξ, ποικίλη, μεθ’ ἧσ ἐγὼ νάπαισι καὶ κορυφαῖσ ἐν ὀρείαισ, τιὸ τιὸ τιὸ τιοτίξ, ἱζόμενοσ μελίασ ἐπὶ φυλλοκόμου, τιὸ τιὸ τιὸ τιοτίξ, δί’ ἐμῆσ γένυοσ ξουθῆσ μελέων Πανὶ νόμουσ ἱεροὺσ ἀναφαίνω σεμνά τε Μητρὶ χορεύματ’ ὀρείᾳ τοτοτοτοτοτοτοτοτοτίξ, ἔνθεν ὡσπερεὶ μέλιττα Φρύνιχοσ ἀμβροσίων μελέων ἀπεβόσκετο καρπόν, ἀεὶ φέρων γλυκεῖαν ᾠδάν.
(작자 미상, 비가, Φρυνίχου, section10)
προσηγορεύθη δὲ μέλιττα διὰ τὸ γλυκύ.
(작자 미상, 비가, Σοφοκλέους, section4)

SEARCH

MENU NAVIGATION