헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ δὲ μελίκρητον , ἢν μὴ χολώδεεσ ἐώσι· ἄπεπτον γὰρ τοῖσι πικροχόλοισι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.29)
Καὶ κινέειν αὐτὸν ἐν δίφρῳ ἐνθέντα ἀνακλίτῳ, ἀτρέμα μὲν αἰωρούντων τῶν φερόντων, διαναπαύοντα δὲ ξυνεχὲσ διὰ τὸ ἄκοπον· κἢν μὲν ἡ γαστὴρ εὐρόωσ ὑποφέρῃ, δέχεσθαι· εἰ δὲ μὴ, ὕδωρ ἢ μελίκρητον πιπίσκειν, ὅσον κυάθουσ δύο· ἢν δὲ καὶ ναυτίη μὲν ἕλῃ ἐπὶ τῇσι καθάρσεσι, μὴ ἀποτρέπειν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.164)
χρὴ ὦν μελίκρητον ἢ χυλὸν ἐγχέαντα μυστίλῃ μακρῇ ὑπεραίροντα ὑπὲρ τῆσ ἀρτηρίησ ἐσ τὸν στόμαχον ἐγχέειν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.193)
ἐσ δὲ ἐμπύησιν δυνατώτατον, πελιάδων ἢ κυνῶν κόπρον προσεπιπάσσειν λεπτὴν ἀπὸ κρησέρησ· διακλύσματα δὲ, μελίκρητον ξὺν φακῆσ ἢ ὑσσώπου ἑψήματι, ἢ Ῥόδων, ἢ φοινίκων, ἢ ὁμοὺ πάντων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.308)
διδόναι ὦν πρὸ πάντων σιτίων μελίκρητον , κυάθου ἥμισυ, καὶ πιόντα ἐξεμέειν ἐσ τὴν τοῦ στομάχου κάθαρσιν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.218)
Ἢν γὰρ ὀνομάσῃ τισ πτισάνησ τε χυλὸν καὶ οἶνον τοῖον ἢ τοῖον καὶ μελίκρητον, ἅπαντα τοῖσι δημότῃσι δοκέουσιν οἱ ἰητροὶ ταῦτα λέγειν, οἵ τε βελτίουσ καὶ οἱ χείρουσ‧ τὰ δὲ οὐχ οὕτωσ ἔχει, ἀλλ’ ἐν τουτέοισι δὴ καὶ πάνυ μέγα διαφέρουσιν ἕτεροι ἑτέρων.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 2.7)
Περὶ δὲ τῆσ ἐπιδόσιοσ ἐσ πλῆθοσ τοῦ Ῥοφήματοσ, ἢν μὲν ξηρότερον ᾖ τὸ νούσημα ἢ ὡσ ἄν τισ οἰοίτο, οὐ χρὴ ἐπὶ πλέον διδόναι, ἀλλὰ προπίνειν πρὸ τοῦ Ῥοφήματοσ ἢ μελίκρητον, ἢ οἶνον, ὁκότερον ἂν ἁρμόζῃ‧ τὸ δ’ ἁρμόζον ἐφ’ ἑκάστοισι τῶν τρόπων εἰρήσεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 4.6)
Γλυκὺν δὲ οἶνον καὶ οἰνώδεα καὶ λευκὸν καὶ μέλανα, καὶ μελίκρητον, καὶ ὕδωρ, καὶ ὀξύμελι, τοισίδε σημαινόμενον χρὴ διορίζειν ἐν τῇσιν ὀξείῃσι νούσοισιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 14.1)
Μελίκρητον δὲ πινόμενον διὰ πάσησ τῆσ νούσου ἐν τῇσιν ὀξείῃσι νούσοισι τὸ ἐπίπαν μὲν τοῖσι πικροχόλοισι καὶ μεγαλοσπλάγχνοισιν ἧσσον ἐπιτήδειον ἢ τοῖσι μὴ τοιούτοισίν ἐστιν‧ διψῶδέσ γε μὴ ἧσσον τοῦ γλυκέοσ οἴνου‧ πλεύμονόσ τε γὰρ μαλθακτικόν ἐστι, καὶ πτυέλου ἀναγωγὸν μετρίωσ, καὶ βηχὸσ παρηγορικόν‧ ἔχει γὰρ σμηγματῶδέσ τι, ὃ μᾶλλον τοῦ μετρίου καταγλισχραίνει τὸ πτύελον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 15.1)
Ἔστι δὲ καὶ οὐρητικὸν μελίκρητον ἱκανῶσ, ἢν μή τι τῶν ἀπὸ σπλάγχνων κωλύῃ.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 15.2)
Πτυάλου μὲν οὖν ἀναγωγὴν καὶ μονοσ μάλθαξιν τὸ ὑδαρέστερον μελίκρητον ποιέει μᾶλλον‧ μέντοι ἀφρώδεα διαχωρήματα καὶ μᾶλλον τοῦ καιροῦ κατακορέωσ χολώδεα, καὶ μᾶλλον θερμὰ, τὸ ἄκρητον μᾶλλον τοῦ ὑδαρέοσ ἄγει‧ τὸ δὲ τοιόνδε διαχώρημα ἔχει μὲν καὶ ἄλλα σίνεα μεγάλα‧ οὔτε γὰρ ἐξ ὑποχονδρίων καῦμα σβεννύει, ἀλλὰ ὁρμᾷ, δυσφορίην τε καὶ Ῥιπτασμὸν τῶν μελέων ποιέει, ἑλκῶδέσ τέ ἐστι καὶ ἐντέρου καὶ ἕδρησ‧ ἀλεξητήρια δὲ τουτέων γεγράψεται.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 15.4)
Ἄνευ μὲν οὖν Ῥοφημάτων μελικρήτῳ χρεόμενοσ ἀντ’ ἄλλου ποτοῦ ἐν ταύτῃσι τῇσι νούσοισι πολλὰ ἂν εὐτυχοίησ, καὶ οὐκ ἂν πολλὰ ἀτυχοίησ‧ οἷσι δὲ δοτέον, καὶ οἷσιν οὐ δοτέον, τὰ μέγιστα εἴρηται, καὶ δι’ ἃ οὐ δοτέον Κατέγνωσται δὲ μελίκρητον ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, ὡσ καταγυιοῖ τοὺσ πίνοντασ, καὶ διὰ τοῦτο ταχυθάνατον εἶναι νενόμισται‧ ἐκλήθη δὲ τοῦτο διὰ τοὺσ ἀποκαρτερέοντασ‧ ἔνιοι γὰρ μελικρήτῳ μούνῳ χρέονται ποτῷ, ὡσ τοιούτῳ δῆθεν ἐόντι‧ τὸ δὲ οὐ παντάπασιν ὧδε ἔχει‧ ἀλλ’ ὕδατοσ μὲν πολλῷ ἰσχυρότερόν ἐστι πινόμενον μοῦνον, εἰ μὴ ταράσσοι τὴν κοιλίην‧ ἀτὰρ καὶ οἴνου λεπτοῦ καὶ ὀλιγοφόρου καὶ ἀνόσμου ᾗ μὲν ἰσχυρότερον, ᾗ δὲ ἀσθενέστερον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 15.5)
Εἰ μέντοι Ῥοφήματι χρέοιτο πτισάνῃ, ἐπιπίνοι δὲ μελίκρητον, ἄγαν πλησμονῶδεσ ἂν εἰή καὶ φυσῶδεσ, καὶ τοῖσι κατὰ τὰ ὑποχόνδρια σπλάγχνοισιν ἀξύμφορον‧ προπινόμενον μέντοι πρὸ Ῥοφήματοσ μελίκρητον οὐ βλάπτει ὡσ μεταπινόμενον, ἀλλά τι καὶ ὠφελέει.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 15.7)
Ἑφθὸν δὲ μελίκρητον ἐσιδεῖν μὲν πολλῷ κάλλιον τοῦ ὠμοῦ‧ λαμπρὸν γὰρ καὶ λεπτὸν καὶ λευκὸν καὶ διαφανὲσ γίγνεται‧ ἀρετὴν δὲ ἥντινα αὐτέῳ προσθέω διαφέρουσάν τι τοῦ ὠμοῦ οὐκ ἔχω‧ οὐδὲ γὰρ ἥδιόν ἐστι τοῦ ὠμοῦ, ἢν τυγχάνῃ γε τὸ μέλι καλὸν ἐόν‧ ἀσθενέστερον μέντοι γε τοῦ ὠμοῦ καὶ ἀκοπρωδέστερόν ἐστιν‧ ὡν οὐδετέρησ τιμωρίησ προσδέεται μελίκρητον.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 15.8)
Τοῖσι δὲ ποτῷ μοῦνον διαιτωμένοισιν ἄνευ Ῥοφημάτων διὰ τόδε οὐκ ἐπιτήδειόν ἐστιν αἰεὶ καὶ διὰ παντὸσ χρέεσθαι τούτῳ, μάλιστα μὲν διὰ ξύσιν ἢ τρηχυσμὸν τοῦ ἐντέρου ἁ̓κόπρῳ γὰρ ἐόντι μᾶλλον ἐμποιέοι ἂν, καὶ ταῦτα κενεαγγείησ παρεούσησ̓‧ ἔπειτα δὲ καὶ τὸ μελίκρητον τῆσ ἰσχύοσ ἀφαιρέοιτο ἄν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΔΙΑΙΤΗΣ ΟΞΕΩΝ, 16.8)

SEARCH

MENU NAVIGATION