Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ἀντιδοῦναι δεῖ σ’ ἀπὸ ζῶντοσ ῥοφεῖν ἐρυθρὸν ἐκ μελέων πέλανον·
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode, lyric5)
αἰαῖ <αἰαῖ> μελέων ἔργων·
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode, anapests1)
βοᾷ βοᾷ <μοι> μελέων ἔντοσθεν ἦτορ.
(아이스킬로스, 페르시아인들, choral, antistrophe 32)
ἀλλ’ ὅτε δὴ πάμπαν στυγερὸν κατὰ γῆρασ ἔπειγεν, οὐδέ τι κινῆσαι μελέων δύνατ’ οὐδ’ ἀναεῖραι, ἥδε δέ οἱ κατὰ θυμὸν ἀρίστη φαίνετο βουλή·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Ἀφροδίτην 24:7)
θῆρεσ δ’ οὐ θήρεσσιν ἐοικότεσ ὠμηστῇσιν, οὐδὲ μὲν οὐδ’ ἄνδρεσσιν ὁμὸν δέμασ, ἄλλο δ’ ἀπ’ ἄλλων συμμιγέεσ μελέων, κίον ἀθρόοι, ἠύτε μῆλα ἐκ σταθμῶν ἅλισ εἶσιν ὀπηδεύοντα νομῆι.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 11:31)
καὶ γὰρ καὶ τὰ καρδιοβόλα βρώματα οὐ τὸν στόμαχον σίνεται, ἀλλὰ δι’ αὐτέου τὴν καρδίην · ἐπεὶ καὶ οἱ ἐπὶ τοῖσδε θνήσκοντεσ σημεῖα ἴσχουσι καρδίησ πάθεοσ, σφυγμοὺσ μικροὺσ, ἀδρανέασ, πάταγον τῆσ καρδίησ, ἐπὶ πηδήσι καρτερῇ, σκοτόδινοσ, λειποθυμίη, νάρκη, καὶ παρέσιεσ μελέων, ἱδρὼσ ἄσχετοσ, πουλὺσ, ψύξισ ὅλου, ἀναισθησίη , ἀφωνίη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.103)
Ἢν δὲ ἐσ τὸ κάκιον ἐπιδιδῷ, καὶ στρόφοι μείζονεσ, λειποθυμίη , ἔκλυσισ μελέων, ἀπορίη, ἀποσιτίη · ἢν δὲ καί τι προσενέγ κωνται , πολλῷ Ῥοίζῳ ξὺν ναυτίῃ ἐσ ἔμετον διεκθέει ξανθὴ χολὴ κατακορέωσ καὶ τὰ διαχωρήματα ὅμοια· σπασμοὶ, ξυνολκαὶ μυῶν τῶν ἐν τῇ κνήμῃ καὶ βραχιόνων· δάκτυλοι καμπύλοι, σκοτόδινοσ , λὺγξ, ὄνυχεσ πελιδνοὶ, κατάψυξισ, ἄκρεα ψυχρὰ, καὶ τὸ ὅλον Ῥιγώδεεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.123)
Ἢν δὲ ἐσ ὄλεθρον ἥκῃ τὸ κακὸν, φυσώδεεσ· κοιλίην ἐπηρμένοι, τενόντων καὶ μυῶν τῶν πάντων ξύντασισ, δυσκινησίη , ξυνολκαὶ μελέων, σφυγμοὶ μικροὶ, ἀσθενέεσ, ἄτακτοι.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΟΞΕΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιβ’. Περὶ Σατυριάσεωσ.266)
ποτὶ καὶ ἐπίπονοσ ἡ νοῦσοσ σπασμοῖσι καὶ διαστροφῇσι μελέων τε καὶ ὄψιοσ, ἔτρεψε δέ κοτε καὶ γνώμην ἐσ μανίην.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ισ’. Περὶ Καχεξίησ.26)
Θώϋμα τὸ διαβήτεω πάθοσ, οὐ κάρτα ξύνηθεσ ἀνθρώποισι · σαρκῶν καὶ μελέων ἐσ οὖρον ἡ ξύντηξισ· ὑγρὴ καὶ ψυχρὴ, ὅκωσ ἐν ὕδρωψι, αἰτίη.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.46)
ἢν δὲ καὶ νέοι πάσχωσι, γηραλέουσ χρὴ γενέσθαι πάντασ τὴν ἕξιν, νωθώδεασ, ἐκλύτουσ, ἀψύχουσ, ὀκνέοντασ, κωφοὺσ, ἀσθενέασ, Ῥικιουσ, ἀπρηκτουσ, ἐπώχρουσ, λευκοὶσ, γυναικώδεασ, ἀποσίτουσ, ψυχροὺσ · μελέων βάρεα, καὶ νάρκασ σκελέων, ἀκρατεασ, καὶ ἐσ παντα παρέτουσ, ἥδε ἡ νοῦσοσ ὁδὸσ ἐσ παράλυσιν πολλοῖσι γίγνεται.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.130)
ἢν δὲ καὶ ὑπ’ ἀνάγκησ κοτὲ ἐσ τὴν ἐδωδὴν ἰῄ, πολλὸν κάκιον ὅδε πόνοσ τοῦ λιμοῦ· ἐν τῷ στόματι λεῆναι ἄλγοσ, καταπιεῖν μέζων ὀδύνη· ἀτὰρ καὶ οὐχὶ πρὸσ μὲν τὰ οἰκεῖα τοιῶσδε · ἐσ δὲ τὰ ἀλλόκοτα χρηστῶσ, ἀλλαγῇ τῶν κατὰ φύσιν ἐσ τὸ ἔμπαλιν· ἀχθηδὼν ἐσ πάντα, καὶ φυγὴ καὶ μῖσοσ σιτίων· ἐπὶ δὲ τοῖσι μεσσηγὺ τῶν ὠμοπλατέων χωρίοισιν ἄλγοσ· πολὺ δὲ καὶ μέζον, ἢν προσφέρωνται καὶ καταπίνωσι · ἄση, ἀπορίη, ὄψιεσ ἀμαυραὶ, ὤτων ἦχοι, βάρεα κεφαλῆσ, νάρκη μελέων.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.146)
ἢν γὰρ μειζόνων λάβηται μελέων χωρῆσαι τὴν νοῦσον δυναμένων, οὐχ ὑπερβαίνει τὰ ὄργανα· ἢν δὲ ἀπὸ τοῦ σμικροῦ ἄρξηται, ἔστι εὐήθησ καὶ ἀδόκητοσ ἡ εἰσβολή.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.315)
ἤδη κοτὲ καὶ τῶν μελέων προαποθνήσκει τοῦ ἀνθρώπου ἄχρι ἐκπτώσιοσ, Ῥίσ, δάκτυλοι, πόδεσ, αἰδοῖα καὶ ὅλαι χεῖρεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.384)
ἢν δὲ καὶ ἄλγοσ ἀρτίωσ ἐῄ τῶν μελέων, πολλόν τι ἐπικόπτει βαρύτερον, ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ πλανεύμενον· σιτίων ὄρεξισ οὐκ ἀγεννὴσ, ἄποιοσ ἡ γεῦσισ, οὐδὲ τερπνὸν ἡ ἐδωδὴ καὶ ἡ πόσισ· ἁπάντων δὲ ὑπ’ ἀχθηδόνοσ, μῖσοσ, ἀτροφίη, ἐπιθυμίη λυσσώδησ· κόποι αὐτόματοι, μελέων ἑκάστου ἰδέη βαρεῖα, καὶ τὸν ἄνθρωπον ἀχθέει καὶ τὰ σμικρὰ μέλεα· ἀτὰρ καὶ τὸ σῶμα πρὸσ ἅπαντα ἄχθεται, οὐ λουτροῖσι τέρπεται οὐκ ἀλουσίῃ, οὐ τροφῇ, οὐκ ἀσιτίῃ, οὐ κινήσι, οὐκ ἠρεμίῃ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ΑΡΕΤΑΙΟΥ ΚΑΠΠΑΔΟΚΟΥ ΠΕΡΙ ΑΙΤΙΩΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΩΝ ΠΑΘΩΝ, Κεφ. ιγ’. Περὶ Ἐλέφαντοσ.386)

SEARCH

MENU NAVIGATION