Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ ἄλλαι δέ εἰσιν ἀποστάσεισ, οἱο͂ν οὐδὲν δεινόν, οὐδ’ ἐλεεινὸν Μειδίασ πείσεται, ἐὰν ἴσα κτήσηται τοῖσ πολλοῖσ ὑμῶν, καὶ πάλιν πλούσιοι πολλοὶ συνεστηκότεσ, τὸ δοκεῖν τινεσ εἶναι δι’ εὐπορίαν προσειληφότεσ, καὶ πάλιν μισεῖ Μειδίασ ἴσωσ ἐμέ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 12:22)
σχῆμα δὲ καὶ τοῦτο τῆσ σεμνότητοσ τὸ ἀσύνδετα παρατιθέναι τὰ νοήματα, ἐφεξῆσ ἐπιτιθέντα ἀλλήλοισ, οἱο͂ν Μειδίασ Ἀναγυράσιοσ προβέβληται, τὰ ἀπόρρητα οἶδεν, ἡ πόλισ αὐτὸν οὐ χωρεῖ.
(아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, περὶ πολιτικοῦ λόγου, περὶ σεμνότητοσ. 21:1)
Μειδίασ δ’ ἐκεῖ ὄρτυξ ἐκαλεῖτο·
(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, antistrophe 115)
τὴν μὲν ἀσέλγειαν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ τὴν ὕβριν, ᾗ πρὸσ ἅπαντασ ἀεὶ χρῆται Μειδίασ, οὐδέν’ οὔθ’ ὑμῶν οὔτε τῶν ἄλλων πολιτῶν ἀγνοεῖν οἰόμαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 2:1)
οὐ γὰρ ἂν καταγνοίην ὑμῶν οὐδενὸσ οὔθ’ ὡσ περὶ ὧν πρὸσ ἔμ’ ἐσπουδάσατ’ αὐτοί, τούτων ἀμελήσετε, οὔθ’ ὡσ, ἵνα Μειδίασ ἀδεῶσ τὸ λοιπὸν ὑβρίζῃ, ψηφιεῖταί τισ ὑμῶν ὀμωμοκὼσ ἄλλο τι πλὴν ὅ τι ἂν δίκαιον ἡγῆται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 5:2)
Μειδίασ δ’ ἐν αὐταῖσ ταύταισ ταῖσ ἡμέραισ ἄξια τοῦ δοῦναι τὴν ἐσχάτην δίκην ποιῶν δειχθήσεται.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 18:2)
ὑμεῖσ μέν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πάντεσ ἀμφότερ’ ὡσ οἱο͂́ν τε μάλιστ’ ἀπεδέξασθε, τήν τ’ ἐπαγγελίαν τὴν ἐμὴν καὶ τὸ συμβὰν ἀπὸ τῆσ τύχησ, καὶ θόρυβον καὶ κρότον τοιοῦτον ὡσ ἂν ἐπαινοῦντέσ τε καὶ συνησθέντεσ ἐποιήσατε, Μειδίασ δ’ οὑτοσὶ μόνοσ τῶν πάντων, ὡσ ἐοίκεν, ἠχθέσθη, καὶ παρηκολούθησε παρ’ ὅλην τὴν λῃτουργίαν ἐπηρεάζων μοι συνεχῶσ καὶ μικρὰ καὶ μείζω.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 21:1)
ἐκδόντοσ δέ μοι Δημοσθένουσ, ᾧ μαρτυρῶ, στέφανον χρυσοῦν ὥστε κατασκευάσαι καὶ ἱμάτιον διάχρυσον ποιῆσαι, ὅπωσ πομπεύσαι ἐν αὐτοῖσ τὴν τοῦ Διονύσου πομπήν, καὶ ἐμοῦ συντελέσαντοσ αὐτὰ καὶ ἔχοντοσ παρ’ ἐμαυτῷ ἕτοιμα, εἰσπηδήσασ πρόσ με νύκτωρ Μειδίασ ὁ κρινόμενοσ ὑπὸ Δημοσθένουσ, ἔχων μεθ’ ἑαυτοῦ καὶ ἄλλουσ, ἐπεχείρησε διαφθείρειν τὸν στέφανον καὶ τὸ ἱμάτιον, καὶ τινὰ μὲν αὐτῶν ἐλυμήνατο, οὐ μέντοι πάντα γε ἠδυνήθη διὰ τὸ ἐπιφανέντα με κωλῦσαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 31:1)
οὕτω τοίνυν καὶ ἐμέ, εἰ μὲν ἐν ἄλλαισ τισὶν ἡμέραισ ἠδίκησέ τι τούτων Μειδίασ ἰδιώτην ὄντα, ἰδίᾳ καὶ δίκην προσῆκεν αὐτῷ διδόναι·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 44:3)
εἰ γὰρ ἑκάστῳ τῶν χορηγούντων τοῦτο πρόδηλον γένοιτο, ὅτι ἂν ὁ δεῖν’ ἐχθρὸσ ᾖ μοι, Μειδίασ ἤ τισ ἄλλοσ θρασὺσ οὕτω καὶ πλούσιοσ, πρῶτον μὲν ἀφαιρεθήσομαι τὴν νίκην, κἂν ἄμεινον ἀγωνίσωμαί τινοσ, ἔπειτ’ ἐφ’ ἅπασιν ἐλαττωθήσομαι καὶ προπηλακιζόμενοσ διατελῶ, τίσ οὕτωσ ἀλόγιστοσ ἢ τίσ οὕτωσ ἄθλιόσ ἐστιν, ὅστισ ἑκὼν ἂν μίαν δραχμὴν ἐθελήσειεν ἀναλῶσαι;
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 88:3)
ἤδη δ’ ἑσπέρασ οὔσησ καὶ σκότουσ ἔρχεται Μειδίασ οὑτοσὶ πρὸσ τὸ τῶν ἀρχόντων οἴκημα, καὶ καταλαμβάνει τοὺσ ἄρχοντασ ἐξιόντασ καὶ τὸν Στράτων’ ἀπιόντ’ ἤδη, τὴν ἔρημον δεδωκότα, ὡσ ἐγὼ τῶν παραγενομένων τινὸσ ἐπυνθανόμην.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 111:1)
καὶ νῦν εἷσ Ἀθηναίων, ὅτι Μειδίασ ἔρημον ὦφλε δίκην, ἁπάντων ἀπεστέρηται τῶν ἐν τῇ πόλει καὶ καθάπαξ ἄτιμοσ γέγονεν·
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 113:1)
δεῖ δὴ τοῦτο τὸ πρᾶγμ’ ὑμᾶσ οὑτωσὶ σκέψασθαι, καὶ λογίσασθαι τί ποτ’ ἔσθ’ ὃ παθὼν Μειδίασ οὕτωσ ὠμὸν τηλικαύτην ἐπεβούλευσε λαβεῖν τῶν πεπραγμένων παρ’ ἀνδρὸσ πολίτου δίκην, κἂν μὲν ᾖ τι δεινὸν ὡσ ἀληθῶσ καὶ ὑπερφυέσ, συγγνώμην ἔχειν, ἐὰν δὲ μηδέν, θεάσασθε τὴν ἀσέλγειαν καὶ τὴν ὠμότητα, ᾗ καθ’ ἁπάντων χρῆται τῶν ἐντυγχανόντων.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 114:1)
ἀλλ’ ἵνα μὴ Μειδίασ ἀτίμητον ἀγωνίσηται δέκα μνῶν δίκην, πρὸσ ἣν οὐκ ἀπήντα δέον, καὶ εἰ μὲν ἠδίκηκε, δίκην δῷ, εἰ δὲ μή, ἀποφύγῃ, ἄτιμον Ἀθηναίων ἕν’ εἶναι δεῖ καὶ μήτε συγγνώμησ μήτε λόγου μήτε ἐπιεικείασ μηδεμιᾶσ τυχεῖν, ἃ καὶ τοῖσ ὄντωσ ἀδικοῦσιν ἅπανθ’ ὑπάρχει.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 116:4)
αἰσθόμενοσ δὲ ταῦτα Μειδίασ ὁ νῦν κρινόμενοσ ὑπὸ Δημοσθένουσ, ᾧ μαρτυροῦμεν, ἔπειθεν ἡμᾶσ διδοὺσ κέρματα τὸν μὲν Ἀρίσταρχον ἀθῷον ἀφεῖναι, Δημοσθένει δὲ τὴν γραφὴν τοῦ φόνου παραγράψασθαι.
(데모스테네스, Speeches 21-30, Κατὰ Μειδίου περὶ τοῦ Κονδύλου 140:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION