헬라어 문장 내 검색 Language

ἐπιπνεύσειε δ’ ἀήτησ μείλιχοσ, ᾧ κ’ ἐπὶ πόντον ἐλευσόμεθ’ εὐδιόωντεσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 8:17)
κείνησ δ’ ὅγε μείλιχοσ ὄρνισ πότμον ὑπεξήλυξε·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 10:9)
εἰ δέ πη σφαλλόμεθα, ὁ μείλιχοσ ἡμῖν κεκλήσθω·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, εἰσ Δία 3:9)
διὸ καὶ Ζήνων ὁ Κιτιεύσ, σκληρὸσ ὢν καὶ πάνυ θυμικὸσ πρὸσ τοὺσ γνωρίμουσ, ἐπὶ πλεῖον τοῦ οἴνου σπάσασ ἡδὺσ ἐγίνετο καὶ μείλιχοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 45 3:2)
ἄλλοσ δ’ οἶνοσ ἕτοιμοσ, ὃσ οὔποτέ φησι προδώσειν, μείλιχοσ ἐν κεράμοισ, ἄνθεοσ ὀζόμενοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 7 1:3)
τῶν δ’ ἕτεροσ γαῖάν τε καὶ εὐρέα νῶτα θαλάσσησ ἥσυχοσ ἀνστρέφεται καὶ μείλιχοσ ἀνθρώποισι, τοῦ δὲ σιδηρέη μὲν κραδίη, χάλκεον δέ οἱ ἦτορ νηλεὲσ ἐν στήθεσσιν·
(헤시오도스, 신들의 계보, Book Th. 71:3)
πᾶσιν γὰρ ἐπίστατο μείλιχοσ εἶναι ζωὸσ ἐών·
(호메로스, 일리아스, Book 17 71:9)
οὐ γὰρ μείλιχοσ ἔσκε πατὴρ τεὸσ ἐν δαὶ̈ λυγρῇ·
(호메로스, 일리아스, Book 24 69:9)
καὶ οὕτω τῷ Εὐρυπύλῳ τε ἡ νόσοσ καὶ τοῖσ ἐνταῦθα ἀνθρώποισ τὰ ἐσ τὴν θυσίαν ἐπαύσθη, τό τε ὄνομα ἐτέθη τὸ νῦν τῷ ποταμῷ Μείλιχοσ.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 19 12:1)
οὐ πόρρω δὲ τοῦ Πατρέων ἄστεωσ ποταμόσ τε ὁ Μείλιχοσ καὶ τὸ ἱερὸν τῆσ Τρικλαρίασ ἐν ὧ ἐστίν, ἄγαλμα οὐδὲν ἔτι ἔχον.
(파우사니아스, Description of Greece, Ἀχαικά, chapter 22 18:1)
ἀλλ’ ὅταν αἴγλα διόσδοτοσ ἔλθῃ, λαμπρὸν φέγγοσ ἔπεστιν ἀνδρῶν καὶ μείλιχοσ αἰών·
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 8 ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΕΙ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΛΑΙΣΤῌ 28:5)
καὶ γὰρ σέ, τὸν οὐ θεμιτὸν ψεύδει θιγεῖν, ἔτραπε μείλιχοσ ὀργὰ παρφάμεν τοῦτον λόγον.
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 9 ΤΕΛΕΣΙΚΡΑΤΕΙ ΚΥΡΗΝΑΙῼ ΟΠΛΙΤΟΔΡΟΜῼ 13:1)
πᾶσι δὲ μείλιχοσ καὶ φίλοσ διά τε τὴν ἐξ ὄψεωσ χάριν καὶ τὴν, εὐπροσήγορον φιλανθρωπίαν.
(플루타르코스, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 34 8:1)
ἐσθλὸσ καὶ πᾶσιν γὰρ ἐπίστατο μείλιχοσ εἶναι τήν τε γὰρ ἀνδρείαν ἀποφαίνων μάθημα καὶ τὸ προσφιλῶσ ἅμα καὶ κεχαρισμένωσ ἀνθρώποισ ὁμιλεῖν ἀπ’ ἐπιστήμησ καὶ κατὰ λόγον γίγνεσθαι νομίζων προτρέπει μὴ ἀμελεῖν ἑαυτῶν, ἀλλὰ μανθάνειν τὰ καλὰ καὶ προσέχειν τοῖσ διδάσκουσιν, ὡσ καὶ τὴν σκαιότητα καὶ τὴν δειλίαν ἀμαθίαν καὶ ἄγνοιαν οὖσαν.
(플루타르코스, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 11 27:1)
ἄλλοσ δ’ οἶνοσ ἑτοῖμοσ, ὃσ οὔποτέ φησι προδώσειν, μείλιχοσ ἐν κεράμοισ ἄνθεοσ ὀσδόμενοσ·
(작자 미상, 비가, Ξενοφάνους, Ἐλεγείων5)

SEARCH

MENU NAVIGATION