Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ταῦθ’ ὑποθεὶσ ἐπεῖπεν ἐντεινάμενοσ ταύτην τὴν ὀξεῖαν καὶ ἀνόσιον φωνήν, ὡσ δεινόν, εἰ ὁ μὲν τοὺσ Καρίωνασ καὶ Ξανθίασ ὑποκρινόμενοσ οὕτωσ εὐγενὴσ καὶ μεγαλόψυχοσ γένοιτο, ἐγὼ δ’ ὁ τῆσ μεγίστησ σύμβουλοσ πόλεωσ, ὁ τοὺσ μυρίουσ Ἀρκάδων νουθετῶν, οὐ κατάσχοιμι τὴν ὓβριν, ἀλλὰ παραθερμανθείσ, ὅθ’ ἡμᾶσ εἱστία Ξενόδοκοσ τῶν ἑταίρων τισ τῶν Φιλιππου, ἕλκοιμι τῶν τριχῶν καὶ λαβὼν ῥυτῆρα μαστιγοίην αἰχμάλωτον γυναῖκα.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1571)
οὐ γὰρ δὴ μὰ τὸν Ἡρακλέα τοῦτό γε ὑμῶν οὐδεὶσ φοβήσεται, μὴ Δημοσθένησ, ἀνὴρ μεγαλόψυχοσ καὶ τὰ πολεμικὰ διαφέρων, ἀποτυχὼν τῶν ἀριστείων ἐπανελθὼν οἴκαδε ἑαυτὸν διαχρήσηται·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Κτησιφῶντος, section 2121)
μεγαλοψύχου δὲ δοκεῖ τοῦτο διὰ τὸ περὶ ὀλίγα σπουδάζειν, καὶ ταῦτα μεγάλα, καὶ οὐχ ὅτι δοκεῖ ἑτέρῳ τινί, καὶ μᾶλλον ἂν φροντίσειεν ἀνὴρ μεγαλόψυχοσ, τί δοκεῖ ἑνὶ σπουδαίῳ ἢ πολλοῖσ τοῖσ τυγχάνουσιν, ὥσπερ Ἀντιφῶν ἔφη πρὸσ Ἀγάθωνα κατεψηφισμένοσ τὴν ἀπολογίαν ἐπαινέσαντα.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 99:1)
ἐπεὶ δ’ ἐστὶν ἔνια τῶν ἀγαθῶν τὰ μὲν τίμια τὰ δ’ ὡσ διωρίσθη πρότερον, τῶν τοιούτων ἀγαθῶν δὲ τὰ μὲν μεγάλα κατ’ ἀλήθειαν τὰ δὲ μικρά, καὶ τούτων ἔνιοι ἄξιοι καὶ ἀξιοῦσιν αὑτούσ, ἐν τούτοισ ζητητέοσ ὁ μεγαλόψυχοσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 106:2)
ὁ δὲ τέταρτοσ τῶν διορισθέντων οὔτε πάμπαν ψεκτὸσ οὔτε μεγαλόψυχοσ, περὶ οὐδὲν ἔχ<ον> ὢν μέγεθοσ·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 113:1)
καὶ ὃ μὲν γένοιτ’ ἂν μεγαλόψυχοσ ἀξιώσει γὰρ ὧν ἐστιν ἄξιοσ, ὁ δὲ μικρόψυχοσ, ὃσ ὑπαρχόντων αὐτῷ μεγάλων κατὰ τιμὴν ἀγαθῶν οὐκ ἀξιοῖ, τί ἂν ἐποίει, εἰ μικρῶν ἄξιοσ ἦν;
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 114:2)
ὅμωσ δὲ καὶ ἐν τούτοισ διαλάμπει τὸ καλόν, ἐπειδὰν φέρῃ τισ εὐκόλωσ πολλὰσ καὶ μεγάλασ ἀτυχίασ, μὴ δι’ ἀναλγησίαν, ἀλλὰ γεννάδασ ὢν καὶ μεγαλόψυχοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 1 113:1)
δοκεῖ δὴ μεγαλόψυχοσ εἶναι ὁ μεγάλων αὑτὸν ἀξιῶν ἄξιοσ ὤν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 65:2)
μεγαλόψυχοσ μὲν οὖν ὁ εἰρημένοσ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 65:4)
ὁ γὰρ μικρῶν ἄξιοσ καὶ τούτων ἀξιῶν ἑαυτὸν σώφρων, μεγαλόψυχοσ δ’ οὔ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 66:1)
ἔστι δὴ ὁ μεγαλόψυχοσ τῷ μὲν μεγέθει ἄκροσ, τῷ δὲ ὡσ δεῖ μέσοσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 67:2)
περὶ τιμὰσ δὴ καὶ ἀτιμίασ ὁ μεγαλόψυχόσ ἐστιν ὡσ δεῖ.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 69:3)
ὁ δὲ μεγαλόψυχοσ, εἴπερ τῶν μεγίστων ἄξιοσ, ἄριστοσ ἂν εἰή·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 70:2)
καθ’ ἕκαστα δ’ ἐπισκοποῦντι πάμπαν γελοῖοσ φαίνοιτ’ ἂν ὁ μεγαλόψυχοσ μὴ ἀγαθὸσ ὤν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 71:3)
μάλιστα μὲν οὖν περὶ τιμὰσ καὶ ἀτιμίασ ὁ μεγαλόψυχόσ ἐστι·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 74:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION