Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ἄρσενάσ τοι τῆσδε γῆσ οἰκήτορασ εὑρήσετ’ οὐ πίνοντασ ἐκ κριθῶν μέθυ.
(아이스킬로스, 탄원하는 여인들, episode 1:14)
παρὰ δέ σφισι μυρί’ ἔκειτο εἴδατα, καὶ μέθυ λαρόν, ἀφυσσαμένων προχόῃσιν οἰνοχόων·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 9:4)
" Ἦ, καὶ ἐπισχόμενοσ πλεῖον δέπασ ἀμφοτέρῃσιν πῖνε χαλίκρητον λαρὸν μέθυ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 9:13)
ἠε͂́ τοι εἰσ ἄτην ζωρὸν μέθυ θαρσαλέον κῆρ οἰδάνει ἐν στήθεσσι, θεοὺσ δ’ ἀνέηκεν ἀτίζειν;
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 9:17)
εἵλκετο δ’ ἤδη πείσματα, καὶ μέθυ λεῖβον ὕπερθ’ ἁλόσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 10:13)
"Ὦφιλαι, εἰ δ’ ἄγε δὴ μενοεικέα δῶρα πόρωμεν ἀνδράσιν, οἱᾶ́ τ’ ἐοίκεν ἄγειν ἐπὶ νηὸσ ἔχοντασ, ἠιά, καὶ μέθυ λαρόν, ἵν’ ἔμπεδον ἔκτοθι πύργων μίμνοιεν, μηδ’ ἄμμε κατὰ χρειὼ μεθέποντεσ ἀτρεκέωσ γνώωσι, κακὴ δ’ ἐπὶ πολλὸν ἵκηται βάξισ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 12:10)
δῶκεν δ’ αὐτὸσ ἄναξ λαρὸν μέθυ δευουένοισιν μῆλά θ’ ὁμοῦ·
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 17:2)
τοὺσ μὲν ἐυξείνωσ Μυσοὶ φιλότητι κιόντασ δειδέχατ’, ἐνναέται κείνησ χθονόσ, ἠιά́ τέ σφιν μῆλά τε δευομένοισ μέθυ τ’ ἄσπετον ἐγγυάλιξαν.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 1 20:17)
πολλὸν δὲ πίνων καὶ χαλίκρητον μέθυ, οὔτε τῖμον εἰσενέγκασ οὔτε , οὐδὲ μὲν κληθεὶσ ἦλθεσ, οἱᾶ δὴ φίλοσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 14 1:5)
"μέθυ νεῖμον πᾶσιν ἀνὰ μέγαρον.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 23 1:4)
οὐδέ κεν ἐν κύλικι πρότερον κεράσειέ τισ οἶνον ἐγχέασ , ἀλλ’ ὕδωρ καὶ καθύπερθε μέθυ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 183)
οὐ γὰρ ἔγωγέ τι φημὶ τέλοσ χαριέστερον εἶναι ἢ ὅταν εὐφροσύνη μὲν ἔχῃ κατὰ δῆμον ἅπαντα, δαιτυμόνεσ δ’ ἀνὰ δώματ’ ἀκουάζωνται ἀοιδοῦ ἥμενοι ἑξείησ, παρὰ δὲ πλήθωσι τράπεζαι σίτου καὶ κρειῶν, μέθυ δ’ ἐκ κρητῆροσ ἀφύσσων οἰνοχόοσ παρέχῃσι καὶ ἐγχείῃ δεπάεσσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 7 1:1)
ἥμεθα δαινύμενοι κρέα τ’ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 7 4:3)
εἰσ ἃσ δὴ συνιόντεσ οἱ τὸ θεῖον τιμῶντεσ καὶ εἰσ εὐφροσύνην καὶ ἄνεσιν αὑτοὺσ μεθιέντεσ τὸ μὲν ποτὸν μέθυ, τὸν δὲ τοῦτο δωρησάμενον θεὸν Μεθυμναῖον καὶ Λυαῖον καὶ Εὐιόν καὶ Ιἤιον προσηγόρευον, ὥσπερ καὶ τὸν μὴ σκυθρωπὸν καὶ σύννουν ἱλαρόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 64 4:2)
ταῦτα γάρ οὐδ’ ἂν ἐκεῖνοσ ὁ Σαρδανάπαλλοσ εἰπεῖν ποτε ἂν ἐτόλμησεν, γέρων τε ὢν ἤσθιεν ἁρπαλέωσ κρέα τ’ ἄσπετα καὶ μέθυ ἡδύ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 10, book 10, chapter 3 2:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION