Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Φαλῆσ ἑταῖρε Βακχίου ξύγκωμε νυκτοπεριπλάνητε μοιχὲ παιδεραστά, ἕκτῳ σ’ ἔτει προσεῖπον ἐσ τὸν δῆμον ἐλθὼν ἄσμενοσ, σπονδὰσ ποιησάμενοσ ἐμαυτῷ, πραγμάτων τε καὶ μαχῶν καὶ Λαμάχων ἀπαλλαγείσ.
(아리스토파네스, Acharnians, Lyric-Scene, lyric1)
νῦν ἐστιν ἡμῖν ὦνδρεσ Ἕλληνεσ καλὸν ἀπαλλαγεῖσι πραγμάτων τε καὶ μαχῶν ἐξελκύσαι τὴν πᾶσιν Εἰρήνην φίλην, πρὶν ἕτερον αὖ δοίδυκα κωλῦσαί τινα.
(아리스토파네스, Peace, Prologue, anapests 3:48)
κεἴ τισ δορυξὸσ ἢ κάπηλοσ ἀσπίδων, ἵν’ ἐμπολᾷ βέλτιον, ἐπιθυμεῖ μαχῶν ληφθεὶσ ὑπὸ λῃστῶν ἐσθίοι κριθὰσ μόνασ.
(아리스토파네스, Peace, Choral, iambics8)
Μάχων δ’ ὁ κωμικὸσ ὑδροπότου Μοσχίωνοσ μέμνηται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 21 2:2)
Μάχων δ’ ὁ κωμῳδιοποιὸσ ἐν ταῖσ ἐπιγραφομέναισ Χρείαισ φησὶν οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 391)
πάλιν δὲ περὶ τῆσ Λαμίασ ὁ Μάχων οὕτω γράφει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 39 1:1)
περὶ δὲ τοῦ εἰρημένου τῆσ Μανίασ ὀνόματοσ ὁ Μάχων τάδε φησίν·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 411)
ὅτι δ’ ἦν καὶ ἀστεία τισ ἀποκρίνασθαι, τάδε περὶ αὐτῆσ ὁ Μάχων ἀναγράφει·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 42 1:1)
καὶ ἄλλων δὲ ἑταιρῶν ἀπομνημονεύματα ὁ Μάχων συνήγαγεν, ὧν οὐκ ἄκαιρόν ἐστιν κατὰ τὸ ἑξῆσ μνημονεῦσαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 431)
Μάχων δ’ ὁ Σικυώνιοσ τῶν μὲν κατὰ Ἀπολλόδωρον τὸν Καρύστιον κωμῳδιοποιῶν εἷσ ἐστι καὶ αὐτόσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 84 3:2)
μνημονεύει δὲ αὐτοῦ καὶ Μένανδροσ ἐν Κεκρυφάλῳ αὐτὸ μόνον Πτερνοκοπίδα αὐτὸν καλῶν, μνημονεύει δ’ αὐτοῦ καὶ Μάχων ὁ κωμῳδιοποιὸσ ὁ Κορίνθιοσ μὲν ἢ Σικυώνιοσ γενόμενοσ, ἐν Ἀλεξανδρείᾳ δὲ τῇ ἐμῇ καταβιοὺσ καὶ διδάσκαλοσ γενόμενοσ τῶν κατὰ κωμῳδίαν μερῶν Ἀριστοφάνουσ τοῦ γραμματικοῦ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 404)
ἐν τούτοισ δηλοῖ σαφῶσ ὅτι Ἀλεξανδρεὺσ ἦν γένοσ, ὁ δ’ οὖν Μάχων τοῦ Κορύδου μνημονεύει ἐν τούτοισ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 40 2:4)
Μάχων δ’ ὁ κωμικόσ φησιν ὁδὸν μακρὰν ἐλθόντοσ ἐπὶ δεῖπνόν ποτε τοῦ Χαιρεφῶντοσ εἰσ γάμουσ ἐξ ἄστεοσ εἰπεῖν λέγουσι τὸν ποιητὴν Δίφιλον·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 43 1:3)
’ μήποτε τούτου καὶ Μάχων μνημονεύει, φησὶ γάρ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 47 1:4)
περὶ τούτου καὶ Μάχων γράφει οὕτωσ τὸν ὑδροπότην δὲ Μοσχίωνα λεγόμενον ἰδόντα φασὶν ἐν Λυκείῳ μετά τινων παράσιτον ὑπὸ γραὸσ τρεφόμενον πλουσίασ ὁ δεῖνα, παράδοξόν γε ποιεῖσ πρᾶγμ’, ὅτι ἡ γραῦσ ποιεῖ σ1’ ἐν γαστρὶ λαμβάνειν ἀεί.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 48 1:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION