Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀλλ’ ἀπαγγείλαντοσ πρὸσ τὸν δῆμον ἐμοῦ τοὺσ περὶ τῶν Ἀμφικτυόνων λόγουσ καὶ Βοιωτῶν, οὐχ ὥσπερ νῦν συντέμνοντοσ οὐδ’ ἐπειγομένου, ἀλλ’ ὡσ ἐδυνάμην κατὰ ῥῆμα ἀκριβέστατα, καὶ τοῦ δήμου σφόδρα ἀποδεχομένου, παρακληθεὶσ ὑπ’ ἐμοῦ μετὰ τῶν ἄλλων συμπρέσβεων καὶ ἐρωτώμενοσ, εἰ τἀληθῆ καὶ ταὐτὰ ἀπαγγέλλω πρὸσ Ἀθηναίουσ ἅπερ πρὸσ Φίλιππον εἶπον, πάντων μαρτυρούντων καὶ ἐπαινούντων με τῶν συμπρέσβεων, ἐπαναστὰσ ἐπὶ πᾶσιν οὐκ ἔφη με, ὥσπερ ἐκεῖ, οὕτωσ ἐν τῷ παρόντι λέγειν, ἀλλ’ ἐκεῖ διπλασίῳ ἄμεινον.
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 1221)
τῶν μὲν μαρτύρων διομνυμένων καὶ μαρτυρούντων ἀκούετε·
(아이스키네스, 연설, περὶ τῆσ Παραπρεσβείας, section 156 1:1)
πρὸσ δὲ τούτοισ καὶ τῶν ἐκ Δελφῶν λογίων, ὡσ λέγεται, διαρρήδην μαρτυρούντων, εἰ γένοιντο Ἀθηναῖοι μετὰ τούτων, οἰχήσεσθαι τοῖσ Ἕλλησι τὰ πράγματα.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Παναθηναϊκός 54:4)
ὡσ τοίνυν καὶ παρ’ ἕτερον νόμον μεμαρτύρηκεν, ἐπιδεῖξαι ὑμῖν βούλομαι, ἵνα εἰδῆτε ὅτι μεγάλων ἀδικημάτων οὐκ ἔχων καταφυγὴν ὁ Φορμίων, πρόφασιν λαβὼν λόγῳ τὴν πρόκλησιν, ἔργῳ αὐτὸσ αὑτῷ μεμαρτύρηκε προστησάμενοσ τούτουσ, δι’ ὧν οἱ μὲν δικασταὶ ἐξηπατήθησαν ὡσ ἀληθῆ τούτων μαρτυρούντων, ἐγὼ δὲ ἀπεστερήθην ὧν ὁ πατήρ μοι κατέλιπεν χρημάτων καὶ τοῦ δίκην λαβεῖν περὶ ὧν ἀδικοῦμαι.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Στεφάνου Ψευδομαρτυριῶν Β 14:1)
τὸ γὰρ σῶμα τῆσ ἀνθρώπου οὐ τολμᾷ παραδοῦναι, ὃ μεμαρτυρήκασιν αὐτὸν ἐθέλειν παραδοῦναι, ἀλλὰ μᾶλλον προῄρηται τὸν ἀδελφὸν καὶ τὸν κηδεστὴν ψευδομαρτυρίων ἀγωνίζεσθαι ἢ παραδοῦναι τὸ σῶμα τῆσ ἀνθρώπου καὶ δικαίωσ ἀπηλλάχθαι, καὶ μὴ διὰ λόγων καὶ δεήσεωσ, ἐὰν δύνωνται ἐξαπατήσαντεσ ὑμᾶσ ἀποφεύγειν, πολλάκισ ἐμοῦ προκαλεσαμένου καὶ ἐξαιτήσαντοσ τὴν ἄνθρωπον καὶ τότε ἀξιοῦντοσ παραλαμβάνειν καὶ μετὰ τὴν δίκην, καὶ ὅτε ἐξέτινον αὐτοῖσ, καὶ ἐφ’ ᾗ ἐγὼ δίκῃ τὸν Θεόφημον διώκω τῆσ αἰκείασ, καὶ ἐν τῇ ἀνακρίσει τῶν ψευδομαρτυρίων, καὶ τούτων οὐ προσποιουμένων, ἀλλὰ λόγῳ μὲν μαρτυρούντων τὰ ψευδῆ, ἔργῳ δὲ οὐ παραδιδόντων τὴν ἄνθρωπον·
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 11:2)
Μάρτυρεσ τῶν μὲν τοίνυν πρὸσ ἀνδρῶν τῷ πατρὶ συγγενῶν ἀκηκόατ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ μαρτυρούντων καὶ διομνυμένων <Ἀθηναῖον> εἶναι καὶ συγγενῆ τὸν ἐμὸν πατέρ’ αὑτοῖσ·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 26:7)
Μάρτυρεσ τούτων μὲν τοίνυν ἀκηκόατε μαρτυρούντων καὶ διομνυμένων·
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 52:6)
Μάρτυρεσ πῶσ οὖν οὐκ ἂν οἰκτρότατ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πάντων ἐγὼ πεπονθὼσ εἰήν, εἰ τῶν συγγενῶν ὄντων τοσούτων τουτωνὶ καὶ μαρτυρούντων καὶ διομνυμένων ἐμοὶ προσήκειν, μηδεὶσ μηδενὶ τούτων ἀμφισβητῶν ὡσ οὐκ εἰσὶ πολῖται, ἐμὲ ψηφίσαισθ’ εἶναι ξένον;
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔφεσισ πρὸσ Εὐβουλίδην 60:5)
Μαρτυρίαι ὡσ μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἔφηνε Θεοκρίνησ τὸ τοῦ Μίκωνοσ πλοῖον, καὶ ὡσ ἐξέκειτο πολὺν χρόνον ἡ φάσισ, καὶ ὡσ εἰσ τὴν ἀνάκρισιν καλούμενοσ οὐχ ὑπήκουσεν οὐδ’ ἐπεξῆλθεν, ἀκηκόατε μαρτυρούντων τούτων οὓσ εἰδέναι μάλιστα προσήκει.
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔνδειξισ κατὰ Θεοκρίνου 15:2)
πρὸσ δὲ τούτοισ τῶν ἰδόντων ἐκκειμένην τὴν φάσιν καὶ προσελθόντων τοῖσ ἄρχουσι μαρτυρούντων, ὥσπερ ὀλίγον πρότερον ἠκούσατε;
(데모스테네스, Speeches 51-61, Ἔνδειξισ κατὰ Θεοκρίνου 41:3)
ὅτι μὲν τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἀδελφὸσ ἡμῖν ἐστιν οὑτοσὶ Εὐφίλητοσ, οὐ μόνον ἡμῶν ἀλλὰ καὶ τῶν συγγενῶν ἁπάντων ἀκηκόατε μαρτυρούντων.
(디오니시오스, chapter 171)
μαρτυρούντων δ’ ἐφ’ ἅπασιν αὐτῷ καὶ τὸ περὶ αὐτὸν πρόθυμον ἐνδεικνυμένων, "ἄνδρεσ, εἶπεν, Ἰσραηλῖται, τὸ μὲν ἔργον ἤδη τέλοσ ἔχει οἱο͂ν αὐτῷ τε τῷ θεῷ ἥδιστον ἦν καὶ δυνατὸν ἡμῖν, ἐπεὶ δὲ δεῖ τοῦτον τῇ σκηνῇ καταδέχεσθαι, δεῖ πρῶτον ἡμῖν τοῦ ἱερατευσομένου καὶ ὑπηρετήσοντοσ ταῖσ θυσίαισ καὶ ταῖσ ὑπὲρ ἡμῶν εὐχαῖσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 236:1)
ἐχάρην γὰρ λίαν ἐρχομένων ἀδελφῶν καὶ μαρτυρούντων σου τῇ ἀληθείᾳ, καθὼσ σὺ ἐν ἀληθείᾳ περιπατεῖσ.
(IWANOU G, chapter 1 5:1)
τῆσ δὲ Ἑρμοκράτουσ αὖ περὶ φύσεωσ καὶ τροφῆσ, πρὸσ ἅπαντα ταῦτ’ εἶναι ἱκανὴν πολλῶν μαρτυρούντων πιστευτέον.
(플라톤, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, Τίμαιος 19:3)
ἔπειτα γράμματα πολλῶν οὐ προσηκόντωσ ἀναφερόντων, καὶ δόγματα ψευδῆ παραδέχεσθαι χάριτι καὶ δεήσει τῶν προτέρων εἰωθότων, οὐδὲν αὐτὸν ἔλαθε γινόμενον τοιοῦτον, ἀλλ’ ὑπὲρ ἑνόσ ποτε δόγματοσ ἐνδοιάσασ εἰ κύριον γέγονε, πολλῶν μαρτυρούντων οὐκ ἐπίστευσεν, οὐδὲ κατέταξε πρότερον ἢ τοὺσ ὑπάτουσ ἐπομόσαι παραγενομένουσ.
(플루타르코스, Cato the Younger, chapter 17 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION