헬라어 문장 내 검색 Language

οὗτοσ γὰρ πάντων μὲν πρῶτον, ἐπειδὴ ἀπηλλάγη ἐκ παίδων, ἐκάθητο ἐν Πειραιεῖ ἐπὶ τοῦ Εὐθυδίκου ἰατρείου, προφάσει μὲν τῆσ τέχνησ μαθητήσ, τῇ δ’ ἀληθείᾳ πωλεῖν αὑτὸν προῃρημένοσ, ὡσ αὐτὸ τοὖργον ἔδειξεν.
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 401)
ἐφαψάμενοσ δὲ τοῖσ χρόνοισ τῆσ ἡλικίασ ἁπάντων τῶν ἐνδοξοτάτων τῶν μὲν ἀρχαιοτάτων μαθητὴσ, τῶν δ’ ἐπὶ τούτοισ ἁπάντων τῶν μὲν διδάσκαλοσ, τῶν δὲ συνεργὸσ κατέστη.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ἐπὶ Ἀλεξάνδρῳ ἐπιτάφιος 2:11)
τοῦτο μὲν ὡσ ταυτὸν ὅ τε αὐτοδίδακτοσ καὶ ὁ τῶν θεῶν μαθητὴσ ἐγγύθεν οὑτωσὶ δηλῶν, τοῦτο δὲ ὡσ οὐδὲν ἄλλο εἰπόντοσ εἰσ σωτηρίαν τοῦ Φημίου μεῖζον ἢ ὅτι οὐδενὸσ ἀνθρώπων ἐστὶ μαθητήσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 23:12)
γινομένου ἄλλοσ γίνεται, καὶ τότε λογίζονται παντί τινοσ, καὶ ὡσ Πύθων καὶ Παμμένησ διεφέροντο καὶ ὡσ διδάσκαλοσ καὶ μαθητήσ ἐπιστήμη γὰρ καὶ χρήματα οὐχ ἑνὶ μετρεῖται, καὶ ὡσ Ἡρόδικοσ ὁ ἰατρὸσ πρὸσ τὸν ἀποδιδόντα μικρὸν τὸν μισθόν, καὶ ὡσ ὁ κιθαρῳδὸσ καὶ ὁ βασιλεύσ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 208:1)
Ξενοφάνησ δὲ πρῶτοσ τούτων ἑνίσασ ὁ γὰρ Παρμενίδησ τούτου λέγεται γενέσθαι μαθητήσ οὐθὲν διεσαφήνισεν, οὐδὲ τῆσ φύσεωσ τούτων οὐδετέρασ ἐοίκε θιγεῖν, ἀλλ’ εἰσ τὸν ὅλον οὐρανὸν ἀποβλέψασ τὸ ἓν εἶναί φησι τὸν θεόν.
(아리스토텔레스, 형이상학, Book 1 121:1)
ἐγὼ γὰρ οὑτοσὶ ἥκω μαθητὴσ ἐσ τὸ φροντιστήριον.
(아리스토파네스, Clouds, Prologue 5:10)
ὅτι δείπνων ἀναγραφὰσ πεποίηνται ἄλλοι τε καὶ Τιμαχίδασ ὁ Ῥόδιοσ δι’ ἐπῶν ἐν ἕνδεκα βιβλίοισ ἢ καὶ πλείοσι καὶ Νουμήνιοσ ὁ Ἡρακλεώτησ, ὁ Διεύχουσ τοῦ ἰατροῦ μαθητήσ, καὶ Ματρέασ ὁ Πιταναῖοσ ὁ παρῳδὸσ καὶ Ἡγήμων ὁ Θάσιοσ ὁ ἐπικληθεὶσ Φακῆ, ὃν τῇ ἀρχαίᾳ κωμῳδίᾳ τινὲσ ἐντάττουσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 83)
ἐγὼ μαθητὴσ ἐγενόμην Σωτηρίδου ὃσ ἀπὸ θαλάσσησ Νικομήδει δώδεκα ὁδὸν ἀπέχοντι πρῶτοσ ἡμερῶν ποτε ἀφύησ ἐπιθυμήσαντι χειμῶνοσ μέσου;
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 12 3:5)
οὕτω δὲ καὶ τὰ ἔπη ταῦτα προηνέγκατο Διοσκουρίδησ ὁ Ἰσοκράτουσ μαθητήσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 18 3:3)
Φαινίασ δ’ ὁ Ἐρέσιοσ ὁ Ἀριστοτέλουσ μαθητὴσ τὸν τῆσ ἀγρίασ συκαμίνου καρπὸν μόρον καλεῖ, ὄντα καὶ αὐτὸν γλυκύτατον καὶ ἥδιστον ὅτε πεπανθείη.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 371)
ὅτι Κηφισόδωροσ ὁ Ἰσοκράτουσ μαθητὴσ ἐν τοῖσ κατὰ Ἀριστοτέλουσ τέσσαρα δ’ ἐστὶ ταῦτα βιβλία ἐπιτιμᾷ τῷ φιλοσόφῳ ὡσ οὐ ποιήσαντι λόγου ἄξιον τὸ παροιμίασ ἀθροῖσαι, Ἀντιφάνουσ ὅλον ποιήσαντοσ δρᾶμα τὸ ἐπιγραφόμενον Παροιμίαι·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 5271)
Δικαίαρχοσ μὲν γὰρ ὁ Μεσσήνιοσ, ὁ Ἀριστοτέλουσ μαθητήσ, ἐν τῷ περὶ Ἀλκαίου μικροῖσ φησιν αὐτοὺσ ἐκπώμασι κεχρῆσθαι καὶ ὑδαρέστερον πεπωκέναι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 41)
Κυρηναῖοσ ἦν ἐνταῦθά τισ,2 ὣσ φασ1’, Ἀρίστιπποσ, σοφιστὴσ εὐφυήσ, μᾶλλον δὲ πρωτεύων ἁπάντων τῶν τότε ἀκολασίᾳ τε τῶν γεγονότων διαφέρων, τούτῳ τάλαντον δοὺσ μαθητὴσ γίνεται ὁ δεσπότησ, καὶ τὴν τέχνην μὲν οὐ πάνυ ἐξέμαθε, τὴν δ’ ἀρτηρίαν συνήρπασεν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 63 4:4)
καθάπερ καὶ Ἀλκιδάμασ ὁ Ἐλαίτησ ὁ Γοργίου μαθητὴσ ἔγραψεν καὶ αὐτὸσ ἐγκώμιον Ναίδοσ τῆσ ἑταίρασ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 62 1:3)
Κλύτοσ ὁ Μιλήσιοσ, Ἀριστοτέλουσ δὲ μαθητήσ, ἐν τῷ α’ περὶ Μιλήτου γράφει περὶ αὐτῶν οὕτωσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 712)

SEARCH

MENU NAVIGATION