Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ τόθ’ ἡγεμὼν ὁ πρέ‐ σβυσ νεῶν Ἀχαιικῶν, μάντιν οὔτινα ψέγων, ἐμπαίοισ τύχαισι συμπνέων, εὖτ’ ἀπλοίᾳ κεναγγεῖ βαρύ‐ νοντ’ Ἀχαιικὸσ λεώσ, Χαλκίδοσ πέραν ἔχων παλιρρόχ‐ θοισ ἐν Αὐλίδοσ τόποισ·
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, antistrophe 3 1:1)
ἰδοὺ δ’ Ἀπόλλων αὐτὸσ ἐκδύων ἐμὲ χρηστηρίαν ἐσθῆτ’, ἐποπτεύσασ δέ με κἀν τοῖσδε κόσμοισ καταγελωμένην μέγα φίλων ὑπ’ ἐχθρῶν οὐ διχορρόπωσ, μάτην ‐ καλουμένη δὲ φοιτὰσ ὡσ ἀγύρτρια πτωχὸσ τάλαινα λιμοθνὴσ ἠνεσχόμην ‐ καὶ νῦν ὁ μάντισ μάντιν ἐκπράξασ ἐμὲ ἀπήγαγ’ ἐσ τοιάσδε θανασίμουσ τύχασ.
(아이스킬로스, 아가멤논, episode 2:24)
τέχνησ δέ νιν Ζεὺσ ἔνθεον κτίσασ φρένα ἵζει τέταρτον τοῖσδε μάντιν ἐν θρόνοισ·
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode 1:9)
θείνει δ’ ὀνείδει μάντιν Οἰκλείδην σοφόν, σαίνειν μόρον τε καὶ μάχην ἀψυχίᾳ.
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, episode8)
ἕκτον λέγοιμ’ ἂν ἄνδρα σωφρονέστατον, ἀλκήν τ’ ἄριστον μάντιν, Ἀμφιάρεω βίαν·
(아이스킬로스, 테바이를 공격한 일곱 장수, choral, strophe 3 1:1)
Βούσιρισ δὲ ἐκεῖνον πρῶτον σφάξασ τὸν μάντιν τοὺσ κατιόντασ ξένουσ ἔσφαζε.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 11:21)
Ἀμφίλοχοσ δὲ καὶ Κάλχασ καὶ Λεοντεὺσ καὶ Ποδαλείριοσ καὶ Πολυποίτησ ἐν Ἰλίῳ τὰσ ναῦσ ἀπολιπόντεσ ἐπὶ Κολοφῶνα πεζῇ πορεύονται, κἀκεῖ θάπτουσι Κάλχαντα τὸν μάντιν·
(아폴로도로스, Library and Epitome, book E, chapter 6 4:1)
τοῦ δὲ εἰπόντοσ, ὅτι τὰ ὕστατα λέγει, αὖθισ ἐπεμειδίασε καὶ ἐπῄνεσεν ὅμωσ Ἀπολλόδωρόν τε τῆσ εὐνοίασ καὶ τὸν μάντιν τῆσ παρρησίασ.
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 21 4:7)
τοῦ γὰρ μάντεωσ αὐτῷ τὴν ἡμέραν τῆσ τελευτῆσ προειπόντοσ, ὅτι μὴ περιοίσει τὰσ Μαρτίασ εἰδούσ, ἐλθούσησ τῆσ ἡμέρασ ἔφη, τὸν μάντιν χλευάζων, ὅτι πάρεισιν αἱ εἰδοί·
(아피아노스, The Civil Wars, book 2, chapter 21 5:11)
τὸν δὲ Ἀλέξανδρον, ἀπορίᾳ τελαμῶνοσ, τῷ διαδήματι αὐτοῦ τὸ τραῦμα περιδῆσαι, καὶ ἐμπλησθῆναι μὲν αἵματοσ τὸ διάδημα, τὸν δὲ Ἀλεξάνδρου μάντιν Ἀρίστανδρον φερομένῳ τῷ Λυσιμάχῳ καὶ ὧδε ἔχοντι ἐπειπεῖν ὅτι βασιλεύσει μὲν οὗτοσ ὁ ἀνήρ, βασιλεύσει δ’ ἐπιπόνωσ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 10 6:2)
ἔπειτα παρόντα Κόρον τὸν μάντιν δεῖξαι ὅτι ἐνείη φάρμακον τῶν ἐφημέρων·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι α# 13:13)
καίτοι φαίη τισ ἂν οὑτωσὶ σκοπῶν καὶ διαιρῶν ὅτι τούτῳ καὶ μόνῳ μάντιν ἢ ἰδιώτην εἶναι διαφέρει, τῷ τὸ μὲν εἰκάζειν ἁπάντων, τὸ δ’ ἐπίστασθαι τοῦ μάντεωσ εἶναι·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 38:5)
ἐγὼ δέ φημι τὸν μάντιν αὐτὸ τοῦτ’ ἐπίστασθαι εἰκάσαι, πλέον δ’ οὐδ’ ὁτιοῦν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 38:6)
οὐ τοίνυν οὐδ’ Ἀρχίλοχοσ περὶ τὰσ βλασφημίασ οὕτω διατρίβων τοὺσ ἀρίστουσ τῶν Ἑλλήνων καὶ τοὺσ ἐνδοξοτάτουσ ἔλεγε κακῶσ, ἀλλὰ Λυκάμβην καὶ Χειδὸν καὶ τὸν δεῖνα τὸν μάντιν, καὶ τὸν Περικλέα τὸν καθ’ αὑτὸν, οὐ τὸν πάνυ, καὶ τοιούτουσ ἀνθρώπουσ ἔλεγε κακῶσ.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 178:10)
οἱ μὲν οὖν δόξησ χάριν ἀλαζονευόμενοι τὰ τοιαῦτα προσποιοῦνται ἐφ’ οἷσ ἔπαινοσ ἢ εὐδαιμονισμόσ, οἱ δὲ κέρδουσ, ὧν καὶ ἀπόλαυσίσ ἐστι τοῖσ πέλασ καὶ διαλαθεῖν ἔστι μὴ ὄντα, οἱο͂ν μάντιν σοφὸν ἰατρόν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 137:3)

SEARCH

MENU NAVIGATION