Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ μὲν κλέοσ σοῦ μαντικὸν πεπυσμένοι ἦμεν·
(아이스킬로스, 아가멤논, choral, antistrophe 33)
τὸ μαντικὸν πᾶν σπέρμα φιλότιμον κακόν.
(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, dialogue 4:16)
τὸν δὲ Ἀμένωφιν ἐκεῖνον, τὸν σοφὸν καὶ μαντικὸν ἄνδρα, ὑποδεῖσαι πρὸσ αὐτόν τε καὶ τὸν βασιλέα χόλον τῶν θεῶν, εἰ βιασθέντεσ ὀφθήσονται.
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ Ιοὐδαίων λόγοσ α. 262:1)
, Ἀσσυρίων δὲ καὶ Ἀράβων οἱ ἐξηγηταὶ τῶν μύθων, Ἰνδῶν δὲ οἱ καλούμενοι Βραχμᾶνεσ, ἄνδρεσ ἀκριβῶσ φιλοσοφίᾳ σχολάζοντεσ, καὶ οἱ καλούμενοι δὲ μάγοι, γένοσ τοῦτο μαντικὸν καὶ θεοῖσ ἀνακείμενον παρά τε Πέρσαισ καὶ Πάρθοισ καὶ Βάκτροισ καὶ Χωρασμίοισ καὶ Ἀρείοισ καὶ Σάκαισ καὶ Μήδοισ καὶ παρὰ πολλοῖσ ἄλλοισ βαρβάροισ, ἐρρωμένοι τέ εἰσι καὶ πολυχρόνιοι διὰ τὸ μαγεύειν διαιτώμενοι καὶ αὐτοὶ ἀκριβέστερον.
(루키아노스, Macrobii, (no name) 4:2)
ὡσ δή τοι, ὦ ἑταῖρε, μαντικόν γέ τι καὶ ἡ ψυχή·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 107:3)
μὴ φυτεῦσαι εἰσ μηδεμίαν θήρειον φύσιν ἐν τῇ πρώτῃ γενέσει, ἀλλὰ τὴν μὲν πλεῖστα ἰδοῦσαν εἰσ γονὴν ἀνδρὸσ γενησομένου φιλοσόφου ἢ φιλοκάλου ἢ μουσικοῦ τινοσ καὶ ἐρωτικοῦ, τὴν δὲ δευτέραν εἰσ βασιλέωσ ἐννόμου ἢ πολεμικοῦ καὶ ἀρχικοῦ, τρίτην εἰσ πολιτικοῦ ἤ τινοσ οἰκονομικοῦ ἢ χρηματιστικοῦ, τετάρτην εἰσ φιλοπόνου <ἢ> γυμναστικοῦ ἢ περὶ σώματοσ ἰάσίν τινοσ ἐσομένου, πέμπτην μαντικὸν βίον ἤ τινα τελεστικὸν ἕξουσαν·
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φαῖδρος 150:1)
"ἐνθουσιασμοῦ δὲ τὸ μαντικὸν ἐξ Ἀπόλλωνοσ ἐπιπνοίασ καὶ κατοχῆσ, τὸ δὲ βακχεῖον ἐκ Διονύσου, κἀπὶ Κυρβάντεσι χορεύσατε φησὶ Σοφοκλῆσ τὰ γὰρ μητρῷα καὶ πανικὰ κοινωνεῖ τοῖσ βακχικοῖσ ὀργιασμοῖσ.
(플루타르코스, Amatorius, section 16 2:6)
"τὸ δὲ μαντικὸν ὥσπερ γραμματεῖον ἄγραφον καὶ ἄλογον καὶ ἀόριστον ἐξ αὑτοῦ, δεκτικὸν δὲ φαντασιῶν πάθεσι καὶ προαισθήσεων, ἀσυλλογίστωσ ἅπτεται τοῦ μέλλοντοσ, ὅταν ἐκστῇ μάλιστα τοῦ παρόντοσ.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 403)
"τὸ δὲ μαντικὸν ῥεῦμα καὶ πνεῦμα θειότατόν ἐστι καὶ ὁσιώτατον, ἄν τε καθ’ ἑαυτὸ δι’ ἀέροσ ἄν τε μεθ’ ὑγροῦ νάματοσ ἀναφέρηται.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 406)
"ἐμοὶ δὲ δοκεῖ μάλιστα τοιαύτην πρὸσ τὸ μαντικὸν πνεῦμα λαμβάνειν σύγκρασιν ψυχὴ καὶ σύμπηξιν, οἱάν πρὸσ τὸ φῶσ ἡ ὄψισ ὁμοιοπαθὲσ γιγνόμενον·
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 425)
"ὀφθαλμοῦ τε γὰρ ἔχοντοσ τὴν ὁρατικὴν δύναμιν οὐδὲν ἄνευ φωτὸσ ἔργον ἐστίν, ψυχῆσ τε τὸ μαντικὸν ὥσπερ ὄμμα δεῖται τοῦ συνεξάπτοντοσ οἰκείου καὶ συνεπιθήγοντοσ.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 426)
"ἐκ δὲ τῶν εὐηνίων ἐκείνων καὶ κατηκόων εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ καὶ γενέσεωσ τοῦ οἰκείου δαίμονοσ καὶ τὸ μαντικόν ἐστι καὶ θεοκλυτούμενον γένοσ·
(플루타르코스, De genio Socratis, section 2249)
καὶ τῶν Ἰθακησίων ὁμοίωσ ἐγκαλούντων ὅτι πρόβατα λαμβάνουσιν αὐτῶν οἱ στρατιῶται, ὁ δ’ ὑμέτεροσ ἔφη βασιλεὺσ ἐλθὼν πρὸσ ἡμᾶσ καὶ τὸν ποιμένα προσεξετύφλωσεν ἆρ’ οὖν οὐκ ἀτοπώτεροσ τούτων ὁ Ἀπόλλων, εἰ Φενεάτασ ἀπόλλυσι τοὺσ νῦν, ἐμφράξασ τὸ βάραθρον καὶ κατακλύσασ τὴν χώραν ἅπασαν αὐτῶν, ὅτι πρὸ χιλίων ἐτῶν, ὥσ φασιν, ὁ Ἡρακλῆσ ἀνασπάσασ τὸν τρίποδα τὸν μαντικὸν εἰσ Φενεὸν ἀπήνεγκε·
(플루타르코스, De sera numinis vindicta, section 12 1:15)
"τοῖσ δὴ σώμασι τὰσ ψυχὰσ συμπαθεῖν ἀνάγκη, καὶ μάλιστα παχνουμένου τοῦ πνεύματοσ ἀμαυροῦσθαι τὸ μαντικόν, ὥσπερ κάτοπτρον ὁμίχλησ ἀναπιμπλάμενον.
(플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 8, Διὰ τί τοῖσ φθινοπωρινοῖσ ἐνυπνίοισ ἥκιστα πιστεύομεν. 16:21)
οἱ δὲ τοῦτο μὲν εἰσ Νομᾶν ἀναφέρουσι, τὰ δ’ ἄλλα τὸν Ῥωμύλον θεοσεβῆ διαφερόντωσ, ἔτι δὲ μαντικὸν ἱστοροῦσι γενέσθαι, καὶ φορεῖν ἐπὶ μαντικῇ τὸ καλούμενον λίτυον·
(플루타르코스, chapter 22 1:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION