헬라어 문장 내 검색 Language

ἐκ δὲ τῆσ Θέμιν, ἣ δὴ τὸ μητρὸσ δευτέρα τόδ’ ἕζετο μαντεῖον, ὡσ λόγοσ τισ·
(아이스킬로스, 에우메니데스, episode 1:2)
ὡσ δὲ ὁ φρουρῶν τὸ μαντεῖον Πύθων ὄφισ ἐκώλυεν αὐτὸν παρελθεῖν ἐπὶ τὸ χάσμα, τοῦτον ἀνελὼν τὸ μαντεῖον παραλαμβάνει.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 1, chapter 4 1:5)
μὴ χρησμῳδούσησ δὲ αὐτῷ τῆσ Πυθίασ τόν τε ναὸν συλᾶν ἤθελε, καὶ τὸν τρίποδα βαστάσασ κατασκευάζειν μαντεῖον ἴδιον.
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 6 2:8)
ἐπελθούσησ δὲ τῆσ νυκτὸσ τῷ μὲν Ζωσίμῳ γίγνεται τόδε τὸ μαντεῖον φέρον εἰσ ἐμὲ ἰήσεταί σε νοῦσον ἠδ’ ἀκέσσεται Ἀσκληπιὸσ, πόλισμα Τηλέφου κλυτὸν τιμῶν, Καίκου ναμάτων οὐ τηλόθεν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 4:7)
καὶ τοῦτο μὲν εἰσ Κλάρον θεωροὺσ ἔστελλον καὶ περιμάχητον ἦν τὸ μαντεῖον, τοῦτο δὲ ἱκετηρίασ ἔχοντεσ περὶ τοὺσ βωμοὺσ καὶ τὰσ ἀγορὰσ καὶ τὰ κύκλῳ τῶν πόλεων περιῄεσαν, οὐδεὶσ οἴκοι μένειν θαρρῶν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ιἑροὶ λόγοι γ# 9:23)
τὸ δὲ μαντεῖον φωνὰσ ἠφίει δεινὰσ καὶ χαλεπὰσ ἅπασι τοῖσ Ἕλλησιν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 65:15)
τὰσ δὲ τοῖσ θείοισ ἀποδεδομένασ οἰκήσεισ καὶ τὰ κυριώτατα τῶν ἀρχείων συσσίτια ἁρμόττει τόπον ἐπιτήδειόν τε ἔχειν καὶ τὸν αὐτόν, ὅσα μὴ τῶν ἱερῶν ὁ νόμοσ ἀφορίζει χωρὶσ ἤ τι μαντεῖον ἄλλο πυθόχρηστον.
(아리스토텔레스, 정치학, Book 7 187:2)
τοὺσ δὲ ξυμβαλόντασ τὸ μαντεῖον τοῦτον ἐκεῖνον γνῶναι ὄντα, ὅντινα ὁ θεὸσ αὐτοῖσ ἔφραζεν, ὅτι ἄξει ἡ ἅμαξα·
(아리아노스, Anabasis, book 2, chapter 3 6:1)
Ἐπὶ τούτοισ δὲ πόθοσ λαμβάνει αὐτὸν ἐλθεῖν παῤ Ἄμμωνα ἐσ Λιβύην, τὸ μέν τι τῷ θεῷ χρησόμενον, ὅτι ἀτρεκὲσ ἐλέγετο εἶναι τὸ μαντεῖον τοῦ Ἄμμωνοσ καὶ χρήσασθαι αὐτῷ Περσέα καὶ Ἡρακλέα, τὸν μὲν ἐπὶ τὴν Γοργόνα ὅτε πρὸσ Πολυδέκτου ἐστέλλετο, τὸν δὲ ὅτε παῤ Ἀνταῖον ᾔει εἰσ Λιβύην καὶ παρὰ Βούσιριν εἰσ Αἴγυπτον.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 3 1:1)
ἐντεῦθεν δὲ ἐσ τὴν μεσόγαιαν ἐτράπετο, ἵνα τὸ μαντεῖον ἦν τοῦ Ἄμμωνοσ.
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 3 3:2)
Πτολεμαῖοσ μὲν δὴ ὁ Λάγου λέγει δράκοντασ δύο ἰέναι πρὸ τοῦ στρατεύματοσ φωνὴν ἱέντασ, καὶ τούτοισ ἀλέξανδρον κελεῦσαι ἕπεσθαι τοὺσ ἡγεμόνασ πιστεύσαντασ τῷ θείῳ, τοὺσ δὲ ἡγήσασθαι τὴν ὁδὸν τήν τε ἐσ τὸ μαντεῖον καὶ ὀπίσω αὖθισ·
(아리아노스, Anabasis, book 3, chapter 3 5:1)
ἱστορεῖται δ’ ὑπ’ αὐτὸν ἐκεῖνον τὸν χρόνον τῶν Καρῶν δεισιδαιμονίᾳ περισχεθέντων ἐπὶ τὸ μαντεῖον τοῦ θεοῦ παραγενομένων εἰσ Ὕβλαν καὶ πυνθανομένων περὶ τῶν ἀπηντημένων, θεσπίσαι τὸν Ἀπόλλωνα ποινὴν αὐτοὺσ ἀποδοῦναι τῇ θεῷ δι’ ἑαυτῶν ἑκούσιον καὶ χωρὶσ δυσχεροῦσ συμφορᾶσ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 131)
"τὸ δ’ ἔθνοσ αὐτῶν ἐστι μὲν λείψανον τῶν μετὰ Βρέννου στρατευσαμένων ἐπὶ τὸ Δελφικὸν μαντεῖον Γαλατῶν, Βαθάναττοσ δέ τισ ἡγεμὼν αὐτοὺσ διῴκισεν ἐπὶ τοὺσ περὶ τὸν Ἴστρον τόπουσ ἀφ’ οὗ καὶ τὴν ὁδὸν δι’ ἧσ ἐνόστησαν Βαθαναττίαν καλοῦσι καὶ τοὺσ ἀπογόνουσ τοὺσ ἐκείνου Βαθανάττουσ ἔτι καὶ νῦν προσαγορεύουσιν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1949)
κωμῳδίασ φιλόγελωσ ὄντασ, ἀχρείουσ δὲ πρὸσ τὰ σπουδαιότερα τῶν πραγμάτων καταφυγεῖν ἐπὶ τὸ ἐν Δελφοῖσ μαντεῖον ἀπαλλαγῆναι βουλομένουσ τοῦ πάθουσ, καὶ τὸν θεὸν ἀνελεῖν αὐτοῖσ, ἢν θύοντεσ τῷ Ποσειδῶνι ταῦρον ἀγελαστὶ τοῦτον ἐμβάλωσιν εἰσ τὴν θάλατταν, παύσεσθαι.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 79 1:2)
τὸν δὲ Πτολεμαῖον ἐν ἀνταποδόσει μείζονοσ χάριτοσ ὑπερβάλλεσθαι βουλόμενοι θεωροὺσ ἀπέστειλαν εἰσ Λιβύην τοὺσ ἐπερωτήσοντασ τὸ παρ’ Ἄμμωνι μαντεῖον εἰ συμβουλεύει Ῥοδίοισ Πτολεμαῖον ὡσ θεὸν τιμῆσαι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 100 3:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION