Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

αὐτῶν ὅταν ληφθῇ τισ ἀνόσιόν τι δρῶν, μανίαισ φλέγων λύσσῃ παράκοποσ, εἴ τι δρῴη πᾶσιν ἐμφανὴσ ὁρᾶν ἔσται γυναιξὶ καὶ βροτοῖσιν, ὅτι τά <τε> παράνομα τά τ’ ἀνόσια <παρὼν> θεὸσ ἀποτίνεται.
(아리스토파네스, Thesmophoriazusae, Choral, strophe 17)
τοιγάρ νιν αὐτὰσ ἐκ δόμων ᾤστρησ’ ἐγὼ μανίαισ, ὄροσ δ’ οἰκοῦσι παράκοποι φρενῶν·
(에우리피데스, episode 3:3)
κἀν τῷδε πέτραν ἅτεροσ λιπὼν ξένοιν ἔστη κάρα τε διετίναξ’ ἄνω κάτω κἀπεστέναξεν ὠλένασ τρέμων ἄκρασ, μανίαισ ἀλαίνων, καὶ βοᾷ κυναγὸσ ὥσ·
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode 2:3)
μισῇ γε πρὸσ θεῶν καὶ τίνεισ μητρὸσ δίκασ, μανίαισ ἀλαίνων καὶ φόβοισ.
(에우리피데스, episode, iambic 9:4)
οἱο͂ν ἔργον τελέσασ βεβάκχευται μανίαισ, Εὐμενίσι θήραμα, φόνον δρομάσι δινεύων βλεφάροισ, Ἀγαμεμνόνιοσ παῖσ.
(에우리피데스, choral, epode2)
διότι πέφυκεν ἀνδρεία τε ἐν πολλαῖσ γενέσεσιν ἄμεικτοσ γεννωμένη σώφρονι φύσει κατὰ μὲν ἀρχὰσ ἀκμάζειν ῥώμῃ, τελευτῶσα δὲ ἐξανθεῖν παντάπασι μανίαισ.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 322:3)
τρίτη δὲ ἡμῖν καὶ μεγίστη χρεία καὶ ἔρωσ ὀξύτατοσ ὕστατοσ μὲν ὁρμᾶται, διαπυρωτάτουσ δὲ τοὺσ ἀνθρώπουσ μανίαισ ἀπεργάζεται πάντωσ, ὁ περὶ τὴν τοῦ γένουσ σπορὰν ὕβρει πλείστῃ καόμενοσ.
(플라톤, Laws, book 6 217:2)
ἐὰν δ’ ἄρα τισ εἰσ τοσοῦτον ἀκρατὴσ θυμοῦ γίγνηται πρὸσ τοὺσ γεννήσαντασ, ὥστε μανίαισ ὀργῆσ τῶν γεννητόρων τολμῆσαι κτεῖναί τινα, ἐὰν μὲν ὁ τελευτήσασ πρὶν τελευτῆσαι τὸν δράσαντα φόνου ἀφιῇ ἑκών, καθάπερ οἱ τὸν ἀκούσιον φόνον ἐξεργασάμενοι καθαρθείσ, καὶ τἆλλα ὅσαπερ ἐκεῖνοι πράξασ, καθαρὸσ ἔστω, ἐὰν δὲ μὴ ἀφῇ, πολλοῖσ ἔνοχοσ ἔστω νόμοισ ὁ δράσασ τι τοιοῦτον·
(플라톤, Laws, book 9 100:1)
ὃσ ἂν τολμήσῃ πατέρα ἢ μητέρα ἢ τούτων πατέρασ ἢ μητέρασ τύπτειν μὴ μανίαισ ἐχόμενοσ, πρῶτον μὲν ὁ προστυγχάνων καθάπερ ἐν τοῖσ ἔμπροσθεν βοηθείτω, καὶ ὁ μὲν μέτοικοσ ἢ ξένοσ εἰσ προεδρίαν τῶν ἀγώνων καλείσθω βοηθῶν, μὴ βοηθήσασ δὲ ἀειφυγίαν ἐκ τῆσ χώρασ φευγέτω·
(플라톤, Laws, book 9 183:2)
οὔτε δὴ ὄναρ οὔθ’ ὕπαρ, ὡσ φῄσ, ἐστιν οὔτ’ ἐν μανίαισ οὔτ’ ἐν παραφροσύναισ οὐδεὶσ ἔσθ’ ὅστισ ποτὲ δοκεῖ μὲν χαίρειν, χαίρει δὲ οὐδαμῶσ, οὐδ’ αὖ δοκεῖ μὲν λυπεῖσθαι, λυπεῖται δ’ οὔ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Φίληβος 156:6)
κεῖνοσ ἐπέγνω μανίαισ ψαύων τὸν θεὸν ἐν κερτομίοισ γλώσσαισ.
(소포클레스, Antigone, choral, antistrophe 13)
"σὺν δὲ κακαῖσ μανίαισ καὶ παρθένον ἐκ θαλάμοιο καὶ νύμφαν ἐφόβησ’ ἔτι δέμνια θερμὰ λιποῖσαν ἀνέροσ.
(테오크리토스, Idylls, Φαρμακεύτριαι96)
ἤρατο δ’ οὐ μάλοισ οὐδὲ ῥόδῳ οὐδὲ κικίννοισ, ἀλλ’ ὀρθαῖσ μανίαισ, ἁγεῖτο δὲ πάντα πάρεργα.
(테오크리토스, Idylls, Κύκλωψ5)
λυσσώων τάχα πικρὸν Ἔρωσ ἐνέπηξεν ὀδόντα εἰσ ἐμέ, καὶ μανίαισ θυμὸν ἐληίσατο·
(작자 미상, Greek Anthology, book 5, chapter 2662)
δισσοί με τρύχουσι καταιγίζοντεσ ἔρωτεσ, Εὔμαχε, καὶ δισσαῖσ ἐνδέδεμαι μανίαισ·
(작자 미상, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 881)

SEARCH

MENU NAVIGATION