Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

ἀγαθὸν μὲν γὰρ ὑγρασίη ἐξ αὐχμοῦ τῆσ νούσου καὶ ταλαιπωρίῃ τῆσ ἰήσιοσ· ἀραιαὶ δὲ καὶ μαλθακαὶ σάρκεσ Ῥηϊσταὶ πρὸσ ἄφεσιν τοῦ νοσήματοσ· ξηραὶ δὲ καὶ πυκναὶ τοῖσ μελαγχολῶσι αἱ σάρκεσ.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.201)
ἀμφότεραι γὰρ ὀρειναὶ καὶ πεδιάδεσ, εἴσ τε γεωργίαν μαλθακαὶ καὶ πολύφοροι κατάδενδροί τε καὶ ὀπώρασ ὀρεινῆσ καὶ ἡμέρου μεσταί, παρ’ ὅσον οὐδαμοῦ φύσει διψάδεσ, ὑόνται δὲ τὸ πλέον·
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον γ. 63:1)
ὅστισ δὲ νούσου εἵνεκα βούλεται τὸ ἐπιτηδειότατον πίνειν, ὧδε ἂν ποιέων μάλιστα τυγχάνοι τῆσ ὑγιείησ‧ ὁκόσων μὲν αἱ κοιλίαι σκληραί εἰσι καὶ συγκαίειν ἀγαθαί, τούτοισι μὲν τὰ γλυκύτατα συμφέρει καὶ κουφότατα καὶ λαμπρότατα‧ ὁκόσων δὲ μαλθακαὶ αἱ νηδύεσ καὶ ὑγραί εἰσι καὶ φλεγματώδεεσ, τούτοισι δὲ τὰ σκληρότατα καὶ ἀτεραμνότατα καὶ τὰ ὑφαλυκά‧ οὕτω γὰρ ἂν ξηραίνοιντο μάλιστα.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, vii.30)
τοῖσι μὲν ἀνδράσιν αὗται αἱ προφάσιεσ γίνονται, τῇσι δὲ γυναιξὶν ἥ τε πιότησ τῆσ σαρκὸσ καὶ ὑγρότησ‧ οὐ γὰρ δύνανται ἔτι συναρπάζειν αἱ μῆτραι τὸν γόνον‧ οὔτε γὰρ ἐπιμήνιοσ κάθαρσισ αὐτῇσι γίνεται ὡσ χρεών ἐστιν, ἀλλ’ ὀλίγον καὶ διὰ χρόνου, τό τε στόμα τῶν μητρέων ὑπὸ πιμελῆσ συγκλείεται καὶ οὐχ ὑποδέχεται τὸν γόνον‧ αὐταί τε ἀταλαίπωροι καὶ πίεραι καὶ αἱ κοιλίαι ψυχραὶ καὶ μαλθακαί.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, xxi.3)
Εἰ δέ τισ σφαίρασ δύο Ῥάψαιτο ἐκ σκύτεοσ αἰγυπτίου τοιαύτασ οἱάσ φοροῦσιν οἱ ἐν τῇσι μεγάλῃσι πέδῃσι πολλὸν χρόνον πεπεδημένοι, αἱ δὲ σφαῖραι ἔχοιεν ἔνθεν καὶ ἔνθεν χιτῶνασ, τὰ μὲν πρὸσ τοῦ τρώματοσ βαθυτέρουσ, τὰ δὲ πρὸσ τῶν ἄρθρων βρ‧ χυτέρουσ, εἰε͂ν δὲ ὀγκηραὶ μὲν καὶ μαλθακαὶ, ἁρμόζουσαι δὲ, ἡ μὲν ἄνωθεν τῶν σφυρῶν, ἡ δὲ κάτωθεν τοῦ γούνατοσ‧ ἐκ δὲ πλαγίησ ἄκρησ δισσὰ ἡ κάτωθεν ἔχοι προσηρτημένα, ἢ ἁπλόου ἱμάντοσ, ἢ διπλόου, βραχέα ὥσπερ ἀγκύλασ, τὰ μέν τι τοῦ σφυροῦ ἑκατέρωθεν, τὰ δέ τι τοῦ γούνατοσ‧ καὶ ἡ ἄνωθεν σφαῖρα ἕτερα τοιαῦτα ἔχοι κατὰ τὴν ἰθυωρίην τὴν αὐτήν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 30.5)
Εἰ μὲν οὖν αἵ τε σφαῖραι προσηνέεσ καὶ καλαὶ καὶ μαλθακαὶ καὶ καιναὶ Ῥαφεῖεν, καὶ ἡ ἔντασισ τῶν Ῥάβδων χρηστῶσ ἐνταθείη, ὥσπερ ἤδη εἴρηται, εὔχρηστον τὸ μηχάνημα‧ εἰ δέ τι τουτέων μὴ καλῶσ ἕξει, βλάπτοι ἂν μᾶλλον ἢ ὠφελέοι.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 30.9)

SEARCH

MENU NAVIGATION