Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Δήμητρ’ ἠύκομον, σεμνὴν θεόν, ἄρχομ’ ἀείδειν, αὐτὴν ἠδὲ θύγατρα τανύσφυρον, ἣν Αἰδωνεὺσ ἡρ́παξεν, δῶκεν δὲ βαρύκτυποσ εὐρύοπα Ζεύσ, νόσφιν Δήμητροσ χρυσαόρου, ἀγλαοκάρπου, παίζουσαν κούρῃσι σὺν Ὠκεανοῦ βαθυκόλποισ ἄνθεά τ’ αἰνυμένην, ῥόδα καὶ κρόκον ἠδ’ ἰά καλὰ λειμῶν’ ἂμ μαλακὸν καὶ ἀγαλλίδασ ἠδ’ ὑάκινθον νάρκισσόν θ’, ὃν φῦσε δόλον καλυκώπιδι κούρῃ Γαῖα Διὸσ βουλῇσι χαριζομένη Πολυδέκτῃ, θαυμαστὸν γανόωντα·
(익명 저작, Homeric Hymns, Εἲσ Δημήτραν 2:1)
ὧν τὸ ἄτολμον ὁρῶντεσ, καὶ τὸ σῶμα μαλακὸν καὶ ἄτονον, προσίεσθε τῷ ἔργῳ.
(아피아노스, The Foreign Wars, chapter 5:37)
ὡσ δὲ γλίσχρον τε καὶ μαλακὸν ἐῄ τὸ ἐπίπλασμα, καὶ ἄλητον ἔστω, ἢ λίνου σπέρμα, καὶ μέλι, καὶ ἔλαιον, ἐσ τὴν ἁπάντων μίξιν.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ι’. Θεραπεία Πλευρίτιδοσ.304)
ἐρασθεὶσ γὰρ τοῦ Ἁρμοδίου καὶ διαμαρτάνων τῆσ πρὸσ αὐτὸν φιλίασ, οὐ κατεῖχε τὴν ὀργήν, ἀλλ’ ἔν τε τοῖσ ἄλλοισ ἐνεσημαίνετο πικρῶσ, καὶ τὸ τελευταῖον μέλλουσαν αὐτοῦ τὴν ἀδελφὴν κανηφορεῖν Παναθηναίοισ ἐκώλυσεν, λοιδορήσασ τι τὸν Ἁρμόδιον ὡσ μαλακὸν ὄντα, ὅθεν συνέβη παροξυνθέντα τὸν Ἁρμόδιον καὶ τὸν Ἀριστογείτονα πράττειν τὴν πρᾶξιν μετεχόντων πολλῶν.
(아리스토텔레스, 아테네인들의 정치체제, work Ath. Pol., chapter 18 2:2)
ἀλλ’ ἤδη χρῆν τι λέγειν ὑμᾶσ σοφὸν ᾧ νικήσετε τηνδὶ ἐν τοῖσι λόγοισ ἀντιλέγοντεσ, μαλακὸν δ’ ἐνδώσετε μηδέν.
(아리스토파네스, Plutus, Agon, κατακελευσμενος1)
τὸ βλέμμα θ’ ὡσ ἔχοιμι μαλακὸν καὶ καλόν.
(아리스토파네스, Plutus, Episode 1:16)
ἕτερα δὲ νῦν ἀντιμαθὼν ἦ μέγα τι μεταπεσεῖται ἐπὶ τὸ τρυφῶν καὶ μαλακόν.
(아리스토파네스, Wasps, Choral, strophe2)
διὸ γίνεσθαι τὸν οἶνον μαλακόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, book 1, chapter 53 2:4)
ὡσ τακερόν, ὦ Ζεῦ, καὶ μαλακὸν τὸ βλέμμ’ ἔχει, οὐκ ἐτὸσ Ἑταίρασ ἱερόν ἐστι πανταχοῦ, ἀλλ’ οὐχὶ γαμετῆσ οὐδαμοῦ τῆσ Ἑλλάδοσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 7 2:3)
">περιθεῖναι πρῶτον μὲν μαλακὴν καὶ ἄναιμον, εἶτα σήραγγασ ἔχουσαν οἱο͂ν σπόγγου κατατετρημένασ, ἵν’ ἐν τῇ τῶν δεινῶν προσδοκίᾳ πολλάκισ ἁλλομένη τὸν παλμὸν εἰσ ὑπεῖκον καὶ μαλακὸν ποιῆται.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 36 4:3)
"εἶτ’ ἄρδεται διὰ τετάρτησ ἢ πέμπτησ ἡμέρασ, ὅταν δὲ ἁδρὸν ᾖ, διαφυτεύεται πάλιν τοῦ ἐάροσ εἰσ χωρίον μαλακὸν καὶ ἔφυδρον καὶ οὐ λίαν λεπτόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 266)
ἂν δ’ ἀφίκῃ κλεινοῦ Βυζαντίου εἰσ πόλιν ἁγνήν, ὡραίου φάγε μοι τέμαχοσ πάλιν ἐστὶ γὰρ ἐσθλὸν καὶ μαλακόν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 85 2:4)
"ἐν δὲ τῷ ἐπιγραφομένῳ δράματι Φακῇ φησιν ἀλλ’ ἀμφὶ δείπνοισ ὀξίδ’ ἀργυρᾶν ἔχει δρακοντομίμοισ ἠρμένην τορεύμασιν, οἱάν ποτ’ ἔσχε καὶ Θίβρων ὁ Ταντάλου μαλακὸν ταλάντοισ ἐκταλαντωθεὶσ ἀνήρ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 1457)
τὸν δ’ ἀγαθὸν μαλακόν τε φύσει καὶ πίονα σάρκα ἁλσὶ μόνον λεπτοῖσι πάσασ καὶ ἐλαίῳ ἀλείψασ·
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 117 2:7)
φασί ποτε Ἀλεξἀνδρῳ τῷ βασιλεῖ τὸν αὐλητὴν Τιμόθεον τὸ πρῶτον ἐπιδεικνύμενον αὐλῆσαι κατὰ τὸν ἐκείνου τρόπον μάλα ἐμπείρωσ καὶ μουσικῶσ, οὐ μαλακὸν αὔλημα οὐδὲ ἀναβεβλημένον οὐδὲ τῶν πρὸσ ἄνεσιν καὶ ῥᾳθυμίαν ἀγόντων, ἀλλ’ αὐτὸν οἶμαι τὸν ὄρθιον τὸν τῆσ Ἀθηνᾶσ ἐπικαλούμενον νόμον.
(디오, 크리소토모스, 연설, περὶ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ α. 1:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION