헬라어 문장 내 검색 Language

Ῥηϊδίη δὲ καὶ πολλὴ τοῦ αἵματοσ ἡ φορή· φλέβεσ γὰρ ἰσχναὶ τῇδε κραίνουσι καὶ τὰ σώματα μαλακὰ καὶ εὔτμητα.
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU XRONIWN NOUSWN QERAPEUTIKON, Κεφ. ιδ’. Θεραπεία Σπληνόσ.40)
ἐὰν οὖν τὰ μαλακὰ σκληρῶσ καὶ τὰ σκληρὰ μαλακῶσ λέγηται, πιθανὸν γίγνεται.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 3, chapter 7 10:5)
Λάκωνασ δὲ Σέλευκοσ ἐν Γλώσσαισ φησὶ καλεῖν τὰ μαλακὰ κάρυα μυκήρουσ, Τηνίουσ δὲ τὰ γλυκέα κάρυα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 39 1:4)
Κλέαρχοσ δέ φησιν ὡσ Πολυκράτησ ὁ τῆσ ἁβρᾶσ Σάμου τύραννοσ διὰ τὴν περὶ τὸν βίον ἀκολασίαν ἀπώλετο, ζηλώσασ τὰ Λυδῶν μαλακά, ὅθεν τῷ τ’ ἐν Σάρδεσιν Ἀγκῶνι Γλυκεῖ προσαγορευομένῳ τὴν παρὰ τοῖσ Σαμίοισ λαύραν ἀντικατεσκεύασεν ἐν τῇ πόλει καὶ τοῖσ Λυδῶν ἄνθεσιν ἀντέπλεξε τὰ διαγγελθέντα Σαμίων ἄνθεα.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 57 3:1)
Μαρτυρίαι ὁ δὲ Θεόφημοσ ἀντὶ τοῦ τὴν καταδίκην ἀπολαβεῖν ἀκολουθήσασ ἐπὶ τὴν τράπεζαν, ἐλθών μου τὰ πρόβατα λαμβάνει ποιμαινόμενα πεντήκοντα μαλακὰ καὶ τὸν ποιμένα μετ’ αὐτῶν καὶ πάντα τὰ ἀκόλουθα τῇ ποίμνῃ, ἔπειτα παῖδα διάκονον ὑδρίαν χαλκῆν ἀποφέροντα ἀλλοτρίαν ᾐτημένην, πολλοῦ ἀξίαν.
(데모스테네스, Speeches 41-50, Κατὰ Εὐέργου καὶ Μνησιβούλου Ψευδομαρτυριῶν 67:3)
πρώτη μὲν γὰρ οἶμαι πρὸσ ἕκαστον ἔστη δέσποινα χαλεπὴ μὲν ἄλλωσ καὶ δυσμενὴσ καὶ ἐπίβουλοσ, ἰδεῖν δὲ ἱλαρὰ καὶ μειδιῶσα πρὸσ ἅπαντασ ̔σαρδάνιον μάλα τοῖον̓ καὶ φέρει δεσμὰ κατὰ τὴν αὑτῆσ φύσιν εὐανθῆ καὶ μαλακὰ τὴν πρώτην, οἱοίσ εἰκόσ ἐστι καταδεῖσθαι βασιλεῖσ ἢ τυράννουσ καὶ πάντασ, ὅσοι μακαρίων παῖδεσ κέκληνται·
(디오, 크리소토모스, 연설 (2), ΤΩΝ ΕΝ ΚΙΛΙΚΙΑΙ ΠΕΡΙ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ. 20:1)
τοιαύτην δὴ δύναμιν ἐχόντων τῶν τῆσ λέξεωσ μορίων ἐπειδὴ μεταθεῖναι τὴν ἑκάστου φύσιν οὐχ οἱο͂́ν τε, λείπεται τὸ τῇ μίξει καὶ κράσει καὶ παραθέσει συγκρύψαι τὴν παρακολουθοῦσαν αὐτῶν τισιν ἀτοπίαν, τραχέσι λεῖα μίσγοντα καὶ σκληροῖσ μαλακὰ καὶ κακοφώνοισ εὔφωνα καὶ δυσεκφόροισ εὐπρόφορα καὶ βραχέσι μακρά, καὶ τἆλλα τὸν αὐτὸν τρόπον εὐκαίρωσ συντιθέντα καὶ μήτ’ ὀλιγοσύλλαβα πολλὰ ἑξῆσ λαμβάνοντα κόπτεται γὰρ ἡ ἀκρόασισ μήτε πολυσύλλαβα πλείω τῶν ἱκανῶν, μηδὲ δὴ ὁμοιότονα παρ’ ὁμοιοτόνοισ μηδ’ ὁμοιόχρονα παρ’ ὁμοιοχρόνοισ.
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 124)
εὔφωνά τε εἶναι βούλεται πάντα τὰ ὀνόματα καὶ λεῖα καὶ μαλακὰ καὶ παρθενωπά, τραχείαισ δὲ συλλαβαῖσ καὶ ἀντιτύποισ ἀπέχθεταί που·
(디오니시오스, De Compositione Verborum, chapter 236)
Σημήϊα δὲ τῶν παλιγκοτησάντων, ἢν τὰ ἐκχυμώματα καὶ τὰ μελάσματα καὶ τὰ περὶ ταῦτα ὑπόσκληρα καὶ ὑπέρυθρα‧ ἤν τε ξὺν σκληρύσματι πελιδνωθῇ, κίνδυνοσ μελανθῆναι‧ ἢν δὲ ὑποπέλια ᾖ, ἢ καὶ πέλια μάλα καὶ ἐκκεχυμωμένα, ἢ ὑπόχλωρα καὶ μαλακὰ, ταῦτα ἐπὶ πᾶσι τοῖσι τοιούτοισιν ἀγαθά.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΡΘΡΩΝ, 86.4)
ἰδοὺ οἱ τὰ μαλακὰ φοροῦντεσ ἐν τοῖσ οἴκοισ τῶν βασιλέων.
(ΚΑΤΑ ΜΑΘΘΑΙΟΝ, chapter 11 10:3)
οἱο͂ν αἰνέων κε Μελησίαν ἔριδα στρέφοι, ῥήματα πλέκων, ἀπάλαιστοσ ἐν λόγῳ ἕλκειν, μαλακὰ μὲν φρονέων ἐσλοῖσ, τραχὺσ δὲ παλιγκότοισ ἔφεδροσ.
(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 4 ΤΙΜΑΣΑΡΧῼ ΑΙΓΙΝΗΤῌ ΠΑΙΔΙ ΠΑΛΑΙΣΤῌ 27:1)
ὡσ ἡσυχαῖά πού φαμεν ἑκάστοτε καὶ σωφρονικά, περί τε διάνοιαν πραττόμενα ἀγασθέντεσ καὶ κατὰ τὰσ πράξεισ αὖ βραδέα καὶ μαλακά, καὶ ἔτι περὶ φωνὰσ γιγνόμενα λεῖα καὶ βαρέα, καὶ πᾶσαν ῥυθμικὴν κίνησιν καὶ ὅλην μοῦσαν ἐν καιρῷ βραδυτῆτι προσχρωμένην, οὐ τὸ τῆσ ἀνδρείασ ἀλλὰ τὸ τῆσ κοσμιότητοσ ὄνομα ἐπιφέρομεν αὐτοῖσ σύμπασιν.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Πολιτικός 301:6)
οὐ γὰρ ἐπὶ γῆσ βαίνει οὐδ’ ἐπὶ κρανίων, ἅ ἐστιν οὐ πάνυ μαλακά, ἀλλ’ ἐν τοῖσ μαλακωτάτοισ τῶν ὄντων καὶ βαίνει καὶ οἰκεῖ.
(플라톤, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, Συμποσίον 196:8)
"τῇ δ’ ἐν Καρύστῳ πέτρᾳ χρόνοσ οὐ πολὺσ ἀφ’ οὗ πέπαυται μηρύματα λίθων μαλακὰ νηματώδη συνεκφέρουσα.
(플루타르코스, De defectu oraculorum, section 437)
χωρὶσ δὲ τούτων, εἰ δεῖ τὸν ἀτυχήσαντα μὴ περιορᾶν ἀπαρηγόρητον ἐν τῷ πάθει κείμενον, ἀλλὰ καὶ λόγοισ χρῆσθαι κουφίζουσι καὶ πρὸσ ἡδίω πράγματα τρέπειν τὴν διάνοιαν, ὥσπερ οἱ τοὺσ ὀφθαλμιῶντασ ἀπὸ τῶν λαμπρῶν καὶ ἀντιτύπων ἐπὶ τὰ χλωρὰ καὶ μαλακὰ χρώματα τὴν ὄψιν ἀπάγειν κελεύοντεσ, πόθεν ἄν τισ ἐπαγάγοιτο βελτίω παρηγορίαν ἢ πατρίδοσ εὐτυχούσησ ἐκ τῶν κοινῶν παθῶν ἐπὶ τὰ οἰκεῖα σύγκρασιν ποριζόμενοσ τοῖσ βελτίοσιν ἀφανίζουσαν τὰ χείρω;
(플루타르코스, Demosthenes, chapter 22 5:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION