Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τὸ γὰρ σκοτεινὸν τῶν ἐνερτέρων βέλοσ ἐκ προστροπαίων ἐν γένει πεπτωκότων, καὶ λύσσα καὶ μάταιοσ ἐκ νυκτῶν φόβοσ ὁρῶντα λαμπρὸν ἐν σκότῳ νωμῶντ’ ὀφρὺν κινεῖ, ταράσσει, καὶ διώκεσθαι πόλεωσ χαλκηλάτῳ πλάστιγγι λυμανθὲν δέμασ.
(아이스킬로스, Libation Bearers, episode 12:9)
Ἑλλήνων τε γὰρ οὐκ εἰσ ἐσχάτουσ δοκοῦντα τελεῖν παντὸσ τοῦ Ἑλληνικοῦ κήδεσθαι νομίζειν αὑτῷ προσήκειν οὐ μάταιοσ ὁ λογισμὸσ, τῶν τε πρὸσ ὑμᾶσ ἰδίᾳ μοι δικαίων ὑπαρχόντων οὐδ’ ὑμεῖσ ἐπιλέλησθε·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥοδίοισ περὶ ὁμονοίας 1:5)
ὥστε δικαίωσ μὲν αὐτῶν ἐγκεκλημένων οὐδὲν πλέον εἰσ τοὺσ κατὰ τῆσ ῥητορικῆσ λόγουσ, ἀκηκοότων δ’ ἃ μὴ προσῆκε μάταιοσ ἐξ ἀμφοῖν ἡ βλασφημία.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα ὑπὲρ τῶν τεττάρων 159:7)
ἀλλ’ ἑώσ ἂν σώζηται τὸ σκάφοσ, ἄν τε μεῖζον ἄν τε ἔλαττον ᾖ, τότε χρὴ καὶ ναύτην καὶ κυβερνήτην καὶ πάντ’ ἄνδρα ἐφεξῆσ πρόθυμον εἶναι, καὶ ὅπωσ μηδεὶσ μήθ’ ἑκὼν μήτ’ ἄκων ἀνατρέψει τοῦτο σκοπεῖσθαι, ἐπειδὰν δὲ ἡ θάλαττα ὑπέρσχῃ, μάταιοσ ἡ σπουδή·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Δημοσθένη περὶ ἀτελείας 18:4)
ὁ δὲ μείζω τῶν ὑπαρχόντων προσποιούμενοσ μηδενὸσ ἕνεκα φαύλῳ μὲν ἐοίκεν οὐ γὰρ ἂν ἔχαιρε τῷ ψεύδει, μάταιοσ δὲ φαίνεται μᾶλλον ἢ κακόσ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 135:5)
δύναται γάρ, ὡσ ἐοίκεν, ἡ παράκαιροσ ἅμα καὶ μάταιοσ αὐτῶν περὶ τὸν βίον τρυφὴ καὶ τοὺσ ταῖσ λόγχαισ καθωπλισμένουσ ἀγύρτασ ἀποφαίνειν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 9 1:2)
’ ὅστισ, δὲ θνητὸσ γενόμενοσ μὴ τῷ βίῳ ζητεῖ τι τερπνὸν προσφέρειν, τὰ δ’ ἄλλ’ ἐᾷ, μάταιόσ ἐστιν ἔν γ’ ἐμοὶ καὶ τοῖσ σοφοῖσ κριταῖσ ἅπασιν ἐκ θεῶν τε δυστυχήσ.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 14 3:8)
εἰ δὲ θατέρου τούτων ὀλιγωρήσετε, ὀκνῶ μὴ μάταιοσ ἡμῖν ἡ στρατεία γένηται.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Α 22:1)
ἐπειδὰν δ’ ἡ θάλαττα ὑπέρσχῃ, μάταιοσ ἡ σπουδή.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Γ 83:3)
ὡσ ἅπασ μέν ἐστι λόγοσ μάταιοσ πράξεων ἄμοιροσ γενόμενοσ, τοσούτῳ δὲ μάλισθ’ ὁ παρὰ τῆσ ἡμετέρασ πόλεωσ, ὅσῳ δοκοῦμεν αὐτῷ προχειρότατα χρῆσθαι τῶν ἄλλων Ἑλλήνων.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Πρὸσ τὴν Ἐπιστολὴν τὴν Φιλίππου 28:2)
μὴ μάταιοσ ἄχαρισ γινέσθω.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. s'. KLEOBOULOS 3:10)
ὥστε μάταιοσ ὁ λέγων δεδιέναι τὸν θάνατον οὐχ ὅτι λυπήσει παρών, ἀλλ’ ὅτι λυπεῖ μέλλων.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 125:2)
εἰ δὲ μωκώμενοσ, μάταιοσ ἐν τοῖσ οὐκ ἐπιδεχομένοισ.
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 127:3)
διέβαλε δὲ καὶ τὸν Σωκράτην, λέγων ὡσ εἰ μὲν εἶχεν Ἀλκιβιάδου χρείαν καὶ ἀπείχετο, μάταιοσ ἦν·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. z'. BIWN 4:3)
" Ἡγησίου παρακαλοῦντοσ χρῆσαί τι αὐτῷ τῶν συγγραμμάτων, "μάταιοσ," ἔφη, "τυγχάνεισ, ὦ Ἡγησία, ὃσ ἰσχάδασ μὲν γραπτὰσ οὐχ αἱρῇ, ἀλλὰ τὰσ ἀληθινάσ·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΕΚΤΟΝ, Kef. b'. DIOGENHS 29:7)

SEARCH

MENU NAVIGATION