Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ οὐδὲ τῆσ ἀξίασ ἕκαστον τῶν κτημάτων ἀπέδοτο, οὐδ’ ἐδύνατ’ ἀναμένειν τὸ πλέον οὐδὲ τὸ λυσιτελοῦν, ἀλλὰ τοῦ ἤδη εὑρίσκοντοσ ἀπεδίδοτο·
(아이스키네스, 연설, κατὰ Τιμάρχου, section 963)
ἀλλά τοι ἐφάνθη λυσιτελοῦν ἔτι τὴν Καδμείαν ἀνέχεσθαι μᾶλλον ἢ κεκρατηκέναι Λακεδαιμονίων, οὕτωσ ἐμισήθησαν.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Ῥώμησ ἐγκώμιον 15:2)
οἷσ τοίνυν ὡσ ἂν εὔξαιντο πρᾶξαι δῆλόν ἐστιν οὐ λυσιτελοῦν καὶ οἷσ ἂν διὸ δεῖ πολεμεῖν ὑπάρξῃ βλάβοσ ἐστὶ καὶ κίνδυνοσ, τῷ ποτε ἐπαρθέντεσ οὗτοι τοιαύτῃ πραγμάτων ἀλογίᾳ δώσουσιν αὑτοὺσ, ἢ περὶ τοῦ πολεμεῖν ἐθελήσουσιν, ὅταν περὶ νίκησ μὴ συμφέρῃ;
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ α# ὑπὲρ Λακεδαιμονίων πρῶτος 14:1)
καὶ γὰρ ἄτοπον ἐκείνουσ μὲν ἑκατέρουσ τὸ σφίσιν αὐτοῖσ λυσιτελοῦν, μὴ τὸ ὑμῖν ζητοῦντασ ἀπεσταλκέναι δεῦρο, ὑμᾶσ δὲ τἀκείνων ἔμπροσθεν θεῖναι τῶν ὑμῖν αὐτοῖσ συμφερόντων.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Λευκτρικὸσ ε ὑπὲρ μηδετέροισ βοηθεῖν 4:12)
αὐταῖσ τοίνυν, ὡσ ἐοίκε, ταῖσ τέχναισ οὐ λυσιτελοῦν φαίνεται τὴν τέχνην πρὸ τῆσ φύσεωσ τετιμῆσθαι.
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Πλάτωνα περὶ ῥητορικῆς 29:8)
εἴπερ τι τῶν πάντων, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, πρὸσ τὸ κοινῇ λυσιτελοῦν ἔχον τῇ πόλει καὶ φέρον ἐπὶ πλεῖστον εἰσ δόξαν·
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, Πρὸσ Λεπτίνην ὑπὲρ ἀτελείας 1:1)
ἀλλ’ ἐὰν λογίσηται τὰ τῇ πόλει μετὰ ταῦτα γενησόμενα, ἐὰν ταῦτα μὴ ἐθέλῃ ποιεῖν, εὑρήσει λυσιτελοῦν τὸ ἑκόντασ ποιεῖν τὰ δέοντα.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Δ 28:2)
ἐπ’ οὖν τὸ λυσιτελοῦν αὑτοῖσ ἕκαστοι χωροῦσιν.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 35:4)
οἶδεν οὖν ἀμφοτέρουσ ἰδίᾳ τὸ λυσιτελοῦν ἀγαπήσοντασ, οὐχ ὅ τι συνοίσει κοινῇ τοῖσ Ἕλλησι σκεψομένουσ.
(데모스테네스, Speeches, Κατὰ Φιλίππου Β 14:1)
ἀλλ’ ἐὰν λογίσηται τὰ τῇ πόλει μετὰ ταῦτα γενησόμενα, ἂν ταῦτα μὴ ’θέλῃ, εὑρήσει λυσιτελοῦν τὸ ἑκόντασ ποιεῖν τὰ δέοντα.
(데모스테네스, Speeches, Περὶ τῶν ἐν Χερρονήσῳ 56:2)
εἰ τοίνυν τισ ἐάσασ ταῦτ’ αὐτὸ καθ’ αὕτ’ ἐξετάσειεν, πότερόν ποτε λυσιτελέστερόν ἐστι κυρίουσ μὲν ὑμᾶσ εἶναι τῆσ δωρειᾶσ, ἐξαπατηθέντασ δέ τι καὶ φαύλῳ τινὶ δοῦναι, ἢ διὰ τοῦ παντελῶσ ἀκύρουσ γενέσθαι μηδ’ ἂν ἄξιόν τιν’ εἰδῆτ’ ἐξεῖναι τιμῆσαι, εὑρ́οιτ’ ἂν μᾶλλον ἐκεῖνο λυσιτελοῦν.
(데모스테네스, Speeches 11-20, Περὶ τῆσ Ἀτελείασ πρὸσ Λεπτίνην 7:1)
τῆσ πόλεωσ καὶ τὸ κοινὸν ἀπὸ τῶν συμφερόντων οὐχὶ τὸ ὑμῖν αὐτοῖσ ἰδίᾳ λυσιτελοῦν ὀφείλοντασ σκοπεῖν, ἐάν τι τῶν ἀληθῶν μετὰ παρρησίασ, ἀλλὰ μὴ καθ’ ἡδονὰσ τὰσ ὑμετέρασ λέγω, μή μοι διὰ τοῦτ’ ἀπεχθάνεσθαι ἐνθυμουμένουσ, ὅτι οὐκ ἐπὶ λοιδορίᾳ καὶ προπηλακισμῷ τῆσ ἀρχῆσ ὑμῶν ποιήσομαι τοὺσ λόγουσ, ἀλλ’ ἵνα δείξασ, ἐν οἱῴ κλύδωνι τὰ πράγματα σαλεύει τῆσ πόλεωσ, τὴν σωτηρίαν καὶ ἐπανόρθωσιν αὐτῶν ἥτισ ἔσται φράσω.
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 9 2:1)
"Λυσιτελοῦν" δὲ τί δή;
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 205:5)
ἐοίκεν, ὦ Ἑρμόγενεσ, οὐχὶ καθάπερ οἱ κάπηλοι αὐτῷ χρῶνται, ἐὰν τὸ ἀνάλωμα ἀπολύῃ, οὐ ταύτῃ λέγειν μοι δοκεῖ τὸ "λυσιτελοῦν," ἀλλ’ ὅτι τάχιστον ὂν τοῦ ὄντοσ ἵστασθαι οὐκ ἐᾷ τὰ πράγματα, οὐδὲ τέλοσ λαβοῦσαν τὴν φορὰν τοῦ φέρεσθαι στῆναί τε καὶ παύσασθαι, ἀλλ’ ἀεὶ λύει αὐτῆσ ἄν τι ἐπιχειρῇ τέλοσ ἐγγίγνεσθαι, καὶ παρέχει ἄπαυστον καὶ ἀθάνατον αὐτήν, ταύτῃ μοι δοκεῖ ἐπιφημίσαι τὸ ἀγαθὸν λυσιτελοῦν·
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 205:6)
τὸ γὰρ τῆσ φορᾶσ λύον τὸ τέλοσ "λυσιτελοῦν" καλέσαι.
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 206:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION