Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

τοῖσ γὰρ ἄλλην τινὰ προσδεχομένοισ λύπην ἑτέρα μὲν ἄν τισ ἴσωσ λύπη γένοιτο καὶ πάθοσ ἕτερον, φόβοσ δ’ οὐκ ἔσται, οἱο͂ν εἴ τισ προορῷτο ὅτι λυπήσεται λύπην ἣν οἱ φθονοῦντεσ λυποῦνται, ἢ τοιαύτην οἱάν οἱ ζηλοῦντεσ ἢ οἱ αἰσχυνόμενοι.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 3 29:1)
χαίρουσι γὰρ νικῶντεσ ἐὰν μὴ μεταπείθωνται, καὶ λυποῦνται ἐὰν ἄκυρα τὰ αὐτῶν ᾖ ὥσπερ ψηφίσματα·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 7 115:3)
οἱ δ’ ὀργιζόμενοι λυποῦνται ἀνυπερβλήτωσ μὴ τιμωρούμενοι, ἐλπίζοντεσ δὲ χαίρουσιν.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 11 13:1)
γιγνομένων γὰρ ὧν βούλονται χαίρουσιν πάντεσ, τῶν ἐναντίων δὲ λυποῦνται, ὥστε τῆσ βουλήσεωσ σημεῖον αἱ λῦπαι καὶ αἱ ἡδοναί.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 4 3:2)
ὡσ γὰρ ἔχοντεσ λυποῦνται, οὕτωσ ἔχοντεσ ἐπὶ τοῖσ ἐναντίοισ ἡσθήσονται.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 10 11:2)
τοῖσ δὲ τῆσ μὲν φιλοτιμίασ τῆσ ἀπὸ τούτων οὐ μέτεστι, κοπτόμενοι δ’ ἀεὶ ταῖσ στρατείαισ ταύταισ ταῖσ ἄνω κάτω λυποῦνται καὶ συνεχῶσ ταλαιπωροῦσιν, οὔτ’ ἐπὶ τοῖσ ἔργοισ οὔτ’ ἐπὶ τοῖσ αὑτῶν ἰδίοισ ἐώμενοι διατρίβειν, οὔθ’ ὅσ’ ἂν ποιήσωσιν οὕτωσ ὅπωσ ἂν δύνωνται, ταῦτ’ ἔχοντεσ διαθέσθαι κεκλειμένων τῶν ἐμπορίων τῶν ἐν τῇ χώρᾳ διὰ τὸν πόλεμον.
(데모스테네스, Speeches, Ὀλυνθιακὸσ Β 22:1)
οὐ γὰρ μόνον αὐτὸσ οὐκ ἐνοχλεῖ τοὺσ παθόντασ, ἀλλ’ οὐδὲν ἔτι λυποῦνται.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΔΙΟΓΕΝΗΣ ἢ περὶ ΤΥΡΑΝΝΙΔΟΣ 50:1)
καὶ γὰρ χαίρουσι μάτην καὶ λυποῦνται καὶ θρασύνονται καὶ δεδοίκασι, μηδενὸσ ὄντοσ, καὶ σπουδάζουσι, καὶ τῶν ἀδυνάτων ἐπιθυμοῦσι, καὶ τὰ μὴ ὄντανομίζουσιν εἶναι, καὶ τῶν ὄντων οὐκ αἰσθάνονται.
(디오, 크리소토모스, 연설, ΤΑΡΣΙΚΟΣ ΠΡΩΤΟΣ. 42:5)
λυποῦνται γὰρ οὐ μικρῶν στερόμενοι.
(루키아노스, Dialogi mortuorum, Πλούτων κατὰ Μενίππου 3:4)
πότεροι δὲ μᾶλλον χαίρουσι καὶ λυποῦνται, οἱ φρόνιμοι ἢ οἱ ἄφρονεσ;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 310:7)
προσιόντων δὲ οἱ δειλοὶ μόνον λυποῦνται ἢ καὶ οἱ ἀνδρεῖοι;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 311:7)
οὐκοῦν λυποῦνται μὲν καὶ χαίρουσιν καὶ οἱ ἄφρονεσ καὶ οἱ φρόνιμοι καὶ οἱ δειλοὶ καὶ οἱ ἀνδρεῖοι παραπλησίωσ, ὡσ σὺ φῄσ, μᾶλλον δὲ οἱ δειλοὶ τῶν ἀνδρείων;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 311:13)
παραπλησίωσ ἄρα χαίρουσιν καὶ λυποῦνται οἱ ἀγαθοὶ καὶ οἱ κακοί;
(플라톤, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, Γοργίας 312:4)
λυπηρὸν φέρωνται, ἀληθῆ τε οἰόνται καὶ τῷ ὄντι λυποῦνται, ὅταν δὲ ἀπὸ λύπησ ἐπὶ τὸ μεταξύ, σφόδρα μὲν οἰόνται πρὸσ πληρώσει τε καὶ ἡδονῇ γίγνεσθαι, ὥσπερ πρὸσ μέλαν φαιὸν ἀποσκοποῦντεσ ἀπειρίᾳ λευκοῦ, καὶ πρὸσ τὸ ἄλυπον οὕτω λύπην ἀφορῶντεσ ἀπειρίᾳ ἡδονῆσ ἀπατῶνται;
(플라톤, Republic, book 9 363:1)
Οὐχ οὕτωσ ἔχει, ὦ Σιμωνίδη, ταῦτα, ἀλλ’ εὖ ἴσθ’ ὅτι μείω πολὺ εὐφραίνονται οἱ τύραννοι τῶν μετρίωσ διαγόντων ἰδιωτῶν, πολὺ δὲ πλείω καὶ μείζω λυποῦνται.
(크세노폰, Minor Works, Ιἕρων ἢ Τυραννικός, chapter 1 9:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION