Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

καὶ γὰρ ὁ ἐγκρατευόμενοσ λυπεῖται παρὰ τὴν ἐπιθυμίαν πράττων ἤδη, καὶ χαίρει τὴν ἀπ’ ἐλπίδοσ ἡδονήν, ὅτι ὕστερον ὠφεληθήσεται, ἢ καὶ ἤδη ὠφελεῖται ὑγιαίνων·
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 140:1)
καὶ ὁ ἀκρατὴσ χαίρει μὲν τυγχάνων ἀκρατευόμενοσ οὗ ἐπιθυμεῖ, λυπεῖται δὲ τὴν ἀπ’ ἐλπίδοσ λύπην, οἰέται γὰρ κακὸν πράττειν.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 140:2)
τὸ γὰρ ἔργον τῷ χαλεπῷ διορίζουσι, πλείω δὲ λυπεῖται περὶ τὴν γένεσιν μήτηρ.
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 157:3)
ὁ μὲν γὰρ νεμεσητικὸσ λυπεῖται ἐπὶ τοῖσ ἀναξίωσ εὖ πράττουσιν, ὁ δὲ φθονερὸσ ὑπερβάλλων τοῦτον ἐπὶ πᾶσι λυπεῖται, ὁ δ’ ἐπιχαιρέκακοσ τοσοῦτον ἐλλείπει τοῦ λυπεῖσθαι ὥστε καὶ χαίρειν.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 2 92:2)
διὸ καὶ λυπεῖται καὶ ἀποτυγχάνων καὶ ἐπιθυμῶν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 154:2)
οὔτε γὰρ ἥδεται οἷσ μάλιστα ὁ ἀκόλαστοσ, ἀλλὰ μᾶλλον δυσχεραίνει, οὐδ’ ὅλωσ οἷσ μὴ δεῖ οὐδὲ σφόδρα τοιούτῳ οὐδενί, οὔτ’ ἀπόντων λυπεῖται οὐδ’ ἐπιθυμεῖ, ἢ μετρίωσ, οὐδὲ μᾶλλον ἢ δεῖ, οὐδ’ ὅτε μὴ δεῖ, οὐδ’ ὅλωσ τῶν τοιούτων οὐδέν·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 3 156:3)
οὔτε γὰρ ἥδεται ἐφ’ οἷσ δεῖ οὐδὲ ὡσ δεῖ οὔτε λυπεῖται·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 23:3)
εἰ δὲ μὴ οἱο͂́ν τε ἅμα λυπεῖσθαι καὶ ἥδεσθαι, ἀλλὰ μετὰ μικρόν γε λυπεῖται ὅτι ἥσθη, καὶ οὐκ ἂν ἐβούλετο ἡδέα ταῦτα γενέσθαι αὑτῷ·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 54:1)
ὁ γὰρ σπουδαῖοσ, ᾗ σπουδαῖοσ, ταῖσ κατ’ ἀρετὴν πράξεσι χαίρει, ταῖσ δ’ ἀπὸ κακίασ δυσχεραίνει, καθάπερ ὁ μουσικὸσ τοῖσ καλοῖσ μέλεσιν ἥδεται, ἐπὶ δὲ τοῖσ φαύλοισ λυπεῖται.
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 114:4)
οἶδε γὰρ τὸ ἦθοσ καὶ ἐφ’ οἷσ ἥδεται καὶ λυπεῖται·
(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 138:1)
ὁ μὲν γὰρ ὀργιζόμενοσ λυπεῖται, ὁ δὲ μισῶν οὔ.
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 4 31:11)
ἐφ’ ᾧ γάρ τισ λυπεῖται γιγνομένῳ καὶ ὑπάρχοντι, ἀναγκαῖον τοῦτον ἐπὶ τῇ στερήσει καὶ τῇ φθορᾷ τῇ τούτου χαίρειν·
(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 9 5:3)
‐ "Οὐδαμῶσ, ἀλλὰ μᾶλλον λυπεῖται.
(에픽테토스, Works, book 2, Περὶ τοῦ διαλέγεσθαι. 7:2)
ἓν δὲ λυπεῖται μόνον, ὃσ οὐκ ἄφρων ὢν μάντεων πεισθεὶσ λόγοισ ὄλωλεν ‐ ὡσ ὄλωλε τοῖσιν εἰδόσιν.
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, episode, anapests 3:48)
λυπηθεὶσ δ’ ὡσ ἐφ’ ὕβρει τῷ μὴ τἀλλότρια λαβεῖν ὁ βασιλεὺσ οὔτε λουτρὸν προσηνέγκατο οὔτε τροφήν, τῆσ δ’ Ιἐζαβέλησ τῆσ γυναικὸσ αὐτοῦ πυνθανομένησ, ὅ τι λυπεῖται καὶ μήτε λούεται μήτε ἄριστον αὑτῷ παρατίθεται μήτε δεῖπνον, διηγήσατο αὐτῇ τὴν Ναβώθου σκαιότητα καὶ ὡσ χρησάμενοσ ἐπιεικέσι πρὸσ αὐτὸν λόγοισ καὶ βασιλικῆσ ἐξουσίασ ὑποδεεστέροισ ὑβρισθείη μὴ τυχὼν ὧν ἠξίου.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 443:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION