Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

Ἱκεσίου πρὸσ Ζηνόσ, ὅτισ ῥίγιστοσ ἀλιτροῖσ ἀνδράσι, Φοίβου τ’ ἀμφὶ καὶ αὐτῆσ εἵνεκεν Ἥρησ λίσσομαι, ᾗ περίαλλα θεῶν μέμβλεσθε κιόντεσ, χραίσμετέ μοι, ῥύσασθε δυσάμμορον ἀνέρα λύμησ, μηδέ μ’ ἀκηδείῃσιν ἀφορμήθητε λιπόντεσ αὔτωσ.
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 4:5)
ἅλισ δὲ λύμησ ἥν μ’ ἐλυμήνω πάροσ τοὔνομα παρασχοῦσ’, οὐ τὸ σῶμ’, ἐν βαρβάροισ.
(에우리피데스, Helen, episode, dialogue 19:3)
Προσετίθει δὲ ἤδη τὰ τῆσ μητρὸσ Ἀντιπάτρου ὁπόσα πρόσ τινασ ἦν κουφολογίᾳ γυναικείῳ εἰρημένα, μαντείασ τε καὶ θυσίασ ἐπὶ τῷ βασιλεῖ γεγονυίασ καὶ ὁπόσα μετὰ τῶν Φερώρου γυναικῶν Ἀντιπάτρῳ ἠσέλγητο μετὰ οἴνου καὶ λύμησ ἐρωτικῆσ, τῶν τε βασάνων ἀνακρίσεισ καὶ ὁπόσα μαρτυριῶν ἐχόμενα·
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 17 145:1)
Ἆρ’ οὖν καὶ παρ’ ἡμῖν, οὐ λέγω τοσούτουσ, ἀλλὰ δύο ἢ τρεῖσ ἔγνω τισ προδότασ γενομένουσ τῶν νόμων ἢ θάνατον φοβηθέντασ, οὐχὶ τὸν ῥᾷστον ἐκεῖνον λέγω τὸν συμβαίνοντα τοῖσ μαχομένοισ, ἀλλὰ τὸν μετὰ λύμησ τῶν σωμάτων, ὁποῖοσ εἶναι δοκεῖ πάντων χαλεπώτατοσ;
(플라비우스 요세푸스, Contra Apionem, Φλαί̈ου Ιὠσήπου περὶ ἀρχαιότητοσ ἀντιρρητικὸσ λόγοσ β. 199:1)
πάσησ γὰρ ἐπ’ αὐτοὺσ βασάνου καὶ λύμησ τῶν σωμάτων ἐπινοηθείσησ ἐφ’ ἓν τοῦτο μόνον, ὅπωσ αὐτῶν Καίσαρα δεσπότην ὁμολογήσωσιν, οὐδεὶσ ἐνέδωκεν οὐδὲ ἐμέλλησεν εἰπεῖν, ἀλλὰ πάντεσ ὑπερτέραν τῆσ ἀνάγκησ τὴν αὐτῶν γνώμην διεφύλαξαν, ὥσπερ ἀναισθήτοισ σώμασι χαιρούσῃ μόνον οὐχὶ τῇ ψυχῇ τὰσ βασάνουσ καὶ τὸ πῦρ δεχόμενοι.
(플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, Φλαυίου Ιὠσήπου ἱστορία Ιοὐδαϊκοῦ πολέμου πρὸσ Ῥωμαίουσ βιβλίον ζ. 467:1)
γίνεται τοίνυν πάμμαχοσ ἀτυχίη, μετὰ λύμησ νεαρῆσ, ἀφροντιστεῦσα εὐπρεπίησ, ὁρισμοῖσ τε καὶ ἐπαγγελίῃσιν, ὁρ́κοισ τε παμμεγέθεσιν θεῶν εἵνεκεν, ἰητροῦ προστατέοντοσ νούσου, ἀναγνώσιοσ συνεχείησ κατηχήσιόσ τε ἰδιωτέων φιλαλυστέων λόγουσ ἐκ μεταφορῆσ διαζηλευομένων, καὶ πρὶν ἢ νούσῳ καταπορέωσιν ἠθροισμένων.
(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, PARAGGELIAI, xiii.2)
Ἠγνόει δὲ καὶ τάδε τὰ ἐν τῷ σχήματι χωρὶσ τῆσ ἄλλησ λύμησ‧ τὸ γὰρ ὀστέον τὸ παρὰ τὸν καρπὸν ἐξέχον, τὸ κατὰ τὸν σμικρὸν δάκτυλον, τοῦτο μὲν τοῦ πήχεόσ ἐστιν‧ τὸ δ’ ἐν τῆ ξυγκάμψει ἐὸν, ἀπ’ ὅτευ τὸν πῆχυν οἱ ἄνθρωποι μετρέουσι, τοῦτο δὴ τοῦ βραχίονοσ ἡ κεφαλή ἐστιν.
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., ΠΕΡΙ ΑΓΜΩΝ., 3.7)
κἀνταῦθα δὲ τῆσ λύμησ αἱ Τρῳάδεσ αἴτιαι λέγονται, ἐμπρήσασαι τὰσ ναῦσ, ἵνα μὴ ταῖσ γυναιξὶ τῶν ἑλόντων αὐτὰσ δουλεύοιεν.
(스트라본, 지리학, Book 7, chapter fragments 60:9)
ὠφελούμενοι δὲ καὶ οἱ ἵπποι καὶ αἱ κύνεσ ἀπὸ τῆσ γεωργίασ ἀντωφελοῦσι τὸν χῶρον, ὁ μὲν ἵπποσ πρῴ τε κομίζων τὸν κηδόμενον εἰσ τὴν ἐπιμέλειαν καὶ ἐξουσίαν παρέχων ὀψὲ ἀπιέναι, αἱ δὲ κύνεσ τά τε θηρία ἀπερύκουσαι ἀπὸ λύμησ καρπῶν καὶ προβάτων καὶ τῇ ἐρημίᾳ τὴν ἀσφάλειαν συμπαρέχουσαι.
(크세노폰, Works on Socrates, Οἰκονομικός, chapter 5 6:1)

SEARCH

MENU NAVIGATION